|
< terug
Waar of niet waar ? (1 )
De eerste zonnestralen breken de wolken open, tijd om m'n appartement te verluchten. Tijd om ook aan de lenteschoonmaak te beginnen. Bij grote werken hoort er een groot plan. Het is nefast voor een mens z'n gezondheid zomaar in 't wilde weg aan zulk een karwei te beginnen, laat staan er nog maar aan te denken. Men kan niet eerst de laminaat opboenen en dan z'n ramen poetsen. Of eerst de badkamer kuisen terwijl er nog iemand m'n gedichtenbundel zit te lezen. Dus maak ik een plan dat ik nadien planmatig zal uitvoeren. Hoop ik toch.
Ik zet m'n pc aan en tover Excel op m'n scherm. Als men een planning moet maken, het instrument bij uitstek. Ik begin met de dagen in te vullen, die ik onderverdeel in uren. Kwestie van geen tijd te verliezen. Dat project tot een goed einde brengen kost me al ettelijke uren van m'n kostbare tijd. Gezien ik nogal rap afgeleid ben en ik meestal dromerig door het raam zit te turen. Maar de plicht van de jaarlijkse grote schoonmaak laat me weinig keuze...
Ik hoor stemmen. Ben ik op jonge leeftijd al schizofreen aan 't worden? 't Zou kunnen. Toen ik moest gaan stemmen, hoorde ik zoveel stemmen opgaan dat ik blijgestemd op de verkeerde partij gestemd heb. Toen ik aan de voorzitter zei, dat ik verkeerd gestemd had, was z'n antwoord:" dat doen ze hier allemaal!"
Ik hoor stemmen, zoals ik al zei. Ik kijk door m'n geopende raam en zie twee gastjes van een jaar of veertien, 't kan ook meer zijn, die rustig hun broodjes zitten te eten. Tot daar geen vuiltje aan of in de lucht. Ware het niet dat ze m'n brommer als aanrecht aan het gebruiken waren. Ik kan veel verdragen en ook ver-dragen, maar van m'n gerief moeten ze afblijven hé?
" Helaba, moet ik een tafel en twee stoelen brengen?"
" Dat mag..."antwoordt de kleinste van de twee, waarbij hij z'n middelvinger toont.
Ik concludeer dat hij maar één stoel nodig heeft en denk erover na om die gietijzeren balkonstoel op z'n verdoemenis te gooien. Maar ik heb die nog nodig en 't is bijna een erfenisstuk aan 't worden. Niet dus.
" Wilt ge eens maken dat ge van mijne brommer zijt?"grom ik vervaarlijk.
" Is dat uwen brommer?"
" Nee, van prins Philip, onnozelaar..."
Ik denk dat ze de geschiedenisboekjes afgeschaft hebben, want schijnbaar hebben ze nog nooit gehoord van ons koningshuis. En de Story en Dag allemaal lezen ze waarschijnlijk ook niet. Er bestaat nu eenmaal geen Arabische versie. Ik krijg een idee, een lampje gaat branden, wat mij er doet aan denken dat ik m'n lampen ook een beurt moet geven. Een wasbeurt hé? Maar ieder op z'n beurt, zoals in de biechtstoel of bij de belastingen. Ik neem het speelgoedgeweer van m'n kleinzoontje en richt de loop naar beneden. Gedaan met een mens uit te lachen, hier staat een man die het recht in eigen handen neemt. Het bruine in hun gezicht maakt plaats voor het witte. Hun monden vallen open, waarbij ik kan zien dat ze een broodje- gezond aan het eten zijn. Gezien de vele groenten die aan hun mondhoeken blijven plakken hé? Ze trekken er vliegensvlug vandoor. Zo, dat heb ik goed en vlug opgelost. Terug naar m'n planning nu. Er is nog werk aan de winkel en als ik het niet doe, wie dan wel?
Ik hoor sirenes. Loeiende sirenes. Zou er iets gebeurd zijn? Een combi met vier agenten stopt in m'n straat. Ze stappen uit en kijken naar mij. Ken ik ze? Nee, helemaal niet. Misschien zijn het wel fans die om een handtekening komen vragen? Je weet maar nooit hé? Nu pas zie ik die twee snotapen die op m'n brommer zaten. De kleinste wijst naar mij, deze keer met de juiste vinger. Ik leun door het vensterraam, bekijk alles vanop afstand. Zo kan ik niet werken. M'n planning loopt in het honderd.
" Meneer, wilt u even naar beneden komen?"vraagt ome agent.
" Waarom zou ik?"is m'n antwoord.
" Omdat wij het zeggen, meneer..."
Eigenaardig dat de politie het altijd over "wij" hebben, maak ik me de bedenking.
" Meneer den polies, ik kan niet naar beneden komen, teveel trappen en ook te weinig adem..."
" Moeten wij naar boven komen?" 't Klinkt bijna als een dreigement.
" Ja, kom maar naar boven, maar uw voeten afkuisen, want ik heb nog niet gekuist..."
©GoNo
( misschien vervolg?)
feedback van andere lezers- manono
Het zou waar kunnen zijn.
Wat een humor steek je in je woorden! Heel graag gelezen!
GoNo2: Dank u! - hettie35
Zou kunnen, met een glimlach gelezen
groetjes Hettie
GoNo2: Dank u! - Mariechristine
Doe eerst de grote schoonmaak maar en schrijf dan een vervolg.
M-Ch.
GoNo2: Okidoki! - silvia
ben benieuwd naar het vervolg :-)
groetjes
GoNo2: Dankuwel! - ghislaine
Ik ben benieuwd naar het vervolg.
GoNo2: Ik ook!
|
