|
< terug
Heimwee maar waar naartoe, hoofdstuk (29 )
Opgelucht haalden ze adem er was hulp op komst. Nu konden ze wel weer in de huiskamer
gaan zitten. Haar man hoorde ze in alle rust buiten met de agenten praten en het geschreeuw en gescheld was opgehouden. Eigenlijk leek het stilte na de storm vond ze. De kamerdeur ging open
en haar man kwam met twee agenten de kamer in. Ze vroeg hun plaats te nemen maar
ze bleven liever staan omdat ze nogal haast hadden. Haar man gaf enkele informatie en ook haar dochter werd naar bijzonderheden gevraagd. Die vertelde in het kort wat er zich in haar eigen huis had afgespeeld en dit werd dan ook allemaal genoteerd door een agent.
Hij stelde nog enige vragen en gaf toen het advies om een tijdelijk straatverbod aan
te vragen. Ook vertelde hij dat ze tenminste een nacht geen last zouden hebben want er
stond vierentwintig uur op dit geweld. Langer konden ze hem niet vasthouden dat waren nu
eenmaal de regels. Daarna voer hij of ze nog deze dag een aangifte wilden doen op het bureau.
Toen nam hij afscheid wenst hun nog veel sterkte en vertrok.
Ze waren alle drie nog beduusd door de gang van zaken maar zo als haar man al opmerkte
was er geen tijd om alles nog goed te over denken. Er moesten maatregelen genomen en
wel nu direct. Hij sprak tegen zijn dochter:,, We gaan eerst naar jou huis alles ophalen wat we nodig hebben voor ons bezoek aan de advocaat.
Daarna gaan we eerst naar het bureau en dan naar de advocaat zelf. Die kan mooi het straat verbod aanvragen dan is dat ook geregeld. Verder gaan we nieuwe deursloten kopen dat is veiligheid
voor alles. En we moeten daarna de kinderen ophalen bij je schoonouders en het is beter dat we nog even zwijgen over was er hier vandaag zich heeft afgespeeld".
Deze knikte nog te veel in de war over alles wat er gebeurd was deze dag.
Toen ze eenmaal waren vertrokken zat ze stil op de bank alles nog eens
de revue laten passeren wat er hun allen was overkomen.
Het leek er inderdaad op dat het einde nog lang niet in zicht was, want ze voorzag
nog een lange scheidingsprocedure in de toekomst. Ze dacht bij zichzelf misschien
kon dit hele gedoe nog wel eens ten gunste van de kinderen komen te staan.
Iets wat ze vurig hoopte. Het was een goed idee van haar man geweest om er nieuwe
sloten in te zetten dan hadden ze tenminste even rust en kon hij niet onverwachts binnenstappen.
Maar ze dacht niet dat hij het klakkeloos zou goed vinden dat dit gebeurde, maar dat was
van latere zorg. Het was te hopen dat het straatverbod snel doorgang zou hebben dat zou
al veel rust geven voor haar dochter.
( Wordt vervolgd )
feedback van andere lezers- manono
Wat een geluk dat er nu straatverbod bestaat. Toen ik problemen had met iemand bestond er zelfs geen stalkingswet.
Ik hou steeds in gedachten hoe het verhaal begonnen is. Dat intrigeert me wel.
hettie35: Komt later nog weer naar voren maar dit hoorde er ook nog bij
om het helemaal compleet te maken.
Wens je een fijn weekeind groetjes Hettie - silvia
het blijft boeiend !
groetjes en fijn weekend Hettie !
hettie35: Dank je wel en ook voor jou een fijn weekeind gewenst,
groetjes Hettie
|
