naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Versplinterde spiegels (6)

door Dora

"Herta, mijn zegen heb je. Beleef je sprookje, geen enkel probleem."
(Je lijkt warempel wel gerustgesteld ? ! ?)
"Ga je gang met Dick. Mij gaat het om de oplossing die we moeten zoeken, zodat ons kind er niet onder lijdt."
In een reflex slaat Herta haar armen over elkaar, haar regelmatige kinderlijke gezicht ontploft en stolt in een ondoorgrondelijk stenen masker. Het zwijgt in alle talen.
(Gaat de traktatie er niet in als koek? Van vers appelgebak zit jij met de gebakken peren? Dat zal je leren, Herrie. Had Berend Botje dan niet aan de haak geslagen.)
"Herta, van mij mag je Dick hebben, alles erop en eraan en met huid en haar."
(Incluis schubben, slappe ruggengraat en afgeknipte staart. Kijk, ze lijkt er zowaar blij mee.)
"Hij is mijn pakkie-an niet meer!" tracht ik die armen los te wurmen, maar helaas te vergeefs.
"Ja en ik ga daar met volle teugen van genieten, mijn eigen sprookje mee beleven."
(We zijn een kwartier onderweg en het speeltje van mijn man snort in onze bank van plezier. Poesiemauw vindt mijn kitten niet schattig. Veel geluk met je gloeiend hete prins, maar we praten over goed fatsoen, wat gaan we doen met Vadertje Langbeens verleden en de poen, toevallig dan toch ook nog even.)
"Herta, uiteraard heeft iedereen recht op haar dromen. De mijne zijn, met een beetje hulp van jou voorbij."
Ik pauzeer en ze wacht nog nagenietend af.
(Geen sorry? Jij negeert de minder florissante realiteit? Ik lees voor uit eigen werk en Hertapopje luistert tevreden, spinnend als een luie lapjeskat, alsof ze in ons gebroken gezin geen aandeel heeft gehad. Het is niet te geloven van de pot gerukt.)
"Mijn dromen? Rookwolken. Toekomst? Drastisch veranderd. In plaats van samen ons kind opvoeden woont Dick bij jou." Ze is haar tong verloren, vier jaar verschil? Het lijken. schier onoverbrugbare lichtjaren, ze knikt alleen triomfantelijk, intens tevreden.
(Herz bakt het glimlachend donkerbruin met haar Tom Poesje diep in ons warme reepjesleer. Jij bent Dickies lekkere ding, gaat nergens op in? Je kunt me wat. Niets fluwelen handschoentjes, nergens gelaarsde katten. Dromen met Hinkeldekinkel van Sinkel kun je in eigen huis, maar er is met Maartje werk aan de winkel.)
"Herta, jouw droomprins heeft uiteraard wel een verleden."
Nu ik haar krolse kater erbij betrek spitst Poesjemoesje haar geringde oortjes.
"Het resultaat daarvan ligt boven in haar bedje en heeft hier niet om gevraagd. We moeten het oplossen zodat ze niet zonder vader opgroeit."
Hare Majesteit Hooghartigheids smaakvol geverfde lippen trekken strak, de mond lijkt vastgevroren in een platte streep. Stuurs begluurt ze me tussen haar gemaxfactorde wimpers en haar knapperig strakke lichaam maakt heel kleine wipjes. Ik sta op, haal in de keuken de theepot onder de muts vandaan en loop zwijgend, want wat valt er in Godsnaam nog te halen, terug naar ons voorleeshoekje.

(Hoge nood? Mamma beurt je zo op de pot. Daar was laatst een meisje loos? Had een vrijgezel gestrikt. Was fijnzinniger geweest! Van voorbij fietsende pastoors krijg jij een splaakgeblek? Eerst zoet theetje en dan pas naar de overtoom?)
Zonder trillen vul ik onze kopjes bij, houd nogmaals de trommel onder haar neus.
"Een lekker likkoekje?" maar nee, geschaafde C. Noirs zijn slecht voor haar lijn.
Verwoed roert ze in haar thee en ongegeneerd geamuseerd observeer ik haar.
(Laat je de bodem er wel in? Er zijn geen zoete broodjes hier, HarteLientjediefje.
Ik tel tot tien. wie niet weg is....
1: Je mag denken dat,
2 ik een sleets huisvrouwtje ben,
3 maar mijn tijd is kostbaar!
4 Daar wil ik niet te veel,
5 van aan je kwijt.
6 Ik heb al een kind,
7 en je domme dromen
8 mag je bij Dick klaarstomen.
9 spijkers met koppen slaan. en dat is Tien.)

"De bezoekregeling!" Ze kijkt alsof ik haar onder schot heb.
"Daar maak jij straks deel van uit. Ik wil weten wat jouw visie op opvoeden is. Ben je streng, geduldig? Dat soort dingen. Dat zou jij ook willen weten, als het omgekeerd was." stoïcijns ik broodnuchter.
Ze staart alsof haar een te ingewikkelde boekhouding is voorgelegd, overweegt en verzint, plust en mint.
(Jij trekt de verantwoording bij je prinsje af, blijft onder de streep over, wat je wil?)
Dan zet ze het kopje te hard neer op Dicks zwart essen designfineer.
(Hola, voorzichtig! De tafel van mijn man, hij houdt niet zo van deuken. Heeft ons Allespoetstertje het kasverschil opgespoord in De Mooiste Stiefmoeder van de Gebroeders Grimmig?

( wordt vervolgt)

feedback van andere lezers

• tessy
  nieuwsgierig naar het vervolg, knap geschreven hoor ik zit als het ware mee thee te drinken.
  Dora: dank je,ben je dan ook opgefokt over wat je meemaakt?
• manono
  Dit is stoom afblazen maar op een zeer knappe wijze.
  Dora: Dank je wel
• hettie35
  Wat heb je weer knap geschreven hier,
  groetjes Hettie
  Dora: Ja je moet er nog een paar en dan is het klaar. Ben blij met de support. Dank is groot.