|
< terug
,, Ode aan .. Grobmoe en Grova
Ik heb dit geschreven als nagedachtenis aan mijn vader. Als baby werd hij negen jaar
lang in alle liefde verzorgd door zijn grootouders, hij was negen jaar toen zijn vader een nieuwe
vrouw vond. Hij had hem al die tijd niet gezien. Zijn jonge leven bracht hij door in Drente
midden in het veen. Toen hij naar Twente moest vertrekken met negen jaren heeft hij
zijn grootouders nooit meer gezien. Dit verdriet heeft hij heel zijn leven meegedragen.
O, Klazienaveen met je kanalen en je wieken
waor ik als kind heel jong kwam kiek'n
jij met je trambrug en je Purit
die t'gele water spuide, waar geen miljeu is
waar t'water sist daar bij de sluizen.
Daor in de buurt doar lag mien vreugde
wat ik me dus nog lang zal heugen
dáár was het het dus waar ik toen huisde!
Die zomer noar 't verscheiden
mien moeder was net uut heur lijden
bracht mien va, zien kind zo heel alleen
noar Grobmoe en Grova..... in Klazienaveen.
Die hadd'n gene vetpot
maar de liefde die was groot
ze neumden mie toe Lelie
zo as ze op 't veld ok doot.
Het was de lange winter
van negentienachtentwintig
in 't kanaal en in de wiekén
zat 't ies hel dik erin
toen heb ik leer'n schaatsen
'k had het best doar noar mien zin.
Maar toen ; ik was neeg'n joar old
stun mien Va, ik schrok
ik stun te beev'n as 'n rietje
eerst was 'k heet en dan weer kold.
Hee nam mie met noar Twente
noar Enschede en Dophia
'kwam in 'n huus met electries
en stromend water
ja het kwam zo uut de muur.
O, jé wat was ik bang en op de
wee-cee hung een touwtje
het water stroomde ok zo lang.
Joaren later als ik kon ging ik heen
naar het noorden dus naar Klazienaveen
bezocht een plek van groen en lover
ik was weer kind en blij te moede
kwam bij me boven al hun goede
ik zei; ,, dag Grobmoe, dag Grova Jagt
bedankt voor alles.
Rust zacht, zacht, zacht...!
Je kleinzoon Lelie...!
feedback van andere lezers- silvia
mooi eerbetoon Hettie ! gelukkig dragen we onze dierbaren mee in ons hart en in onze herinnering hé !
hettie35: Dat ben ik helemaal met je eens Silvia.
groetjes Hettie - manono
Prachtig beschreven, Hettie!
Het dialect smelt als honing op mijn tong.
Dat hij zijn grootouders nooit meer heeft gezien nadien... is zeer droevig.
hettie35: Nee reizen was in die tijd niet zo gewoon, toen hij vijftien jaar
was is hij op de fiets nog een keer daar geweest.
Alles wat hij vond was het graf!
Dank je voor het lezen
groetjes Hettie - tessy
Zo mooi Hettie, ik krijg een krop in de keel
hettie35: Dank je Tessy, ik heb hier een onuitgewerkt boek liggen over
mijn vaders leven, zit er al een tijdje aan te denken om
er mee aan de slag te gaan. Moet eerlijk zeggen zal zwaar zijn
want die krop in de keel had ik ook bij het schrijven van deze ode,
groetjes Hettie - Ghislaine
Mooi eerbetoon.
hettie35: Dank je wel Ghislaine,
groetjes Hettie - GoNo2
Knap!
hettie35: Dank je wel, lief van je
groetjes Hettie - Hoeselaar
Hier heb ik nu eens echt van genoten, ik houdt van dialecten en ik schrijf ook in verschillen talen en dialecten zowaar in Duits Nederlands als in de verschillende Belgische dialecten
Willy
hettie35: Dank je wel Willy heel fijn om te horen, en volgen nog meerdere delen dus ik hoop dat je er van geniet.
groetjes en een prettig weekend Hettie
|
