|
< terug
Een sprookje deel 2
2
Argus ogen voelden zwaar van de vele rook die in de gelagkamer hing maar hij was ook moe van de hele dag te reizen. Zijn kamer was netjes ingericht niet overdreven het was ten slotte ook maar een herberg en geen kasteel. Nadat hij de kaars met houder op het tafeltje had neergezet inspecteerde Argus het bed, hij sloeg de dekens terzijde en controleerde het op ongedierte. Het was de normaalste zaak van de wereld dat er vlooien of erger nog ander ongedierte in de bedden konden zijn. Deze waard hier had lavendel nog andere welriekende kruiden onder de dekens laten steken zodat het beddengoed fris rook. Na de grondige inspectie maakte hij het zich gemakkelijk en gebruikte daarvoor de grote rieten zetel die naast het tafeltje stond en waar hij nu door het schijnsel van de kaars zijn aantekeningen van de dag kon maken.
Argus had bij het binnenkomen aan het kleine venster gestaan en een blik op de hobbelige binnenplaats geworpen. Hij had aan de linkerzijde van de vierkante plaats openingen in het metselwerk gezien. Deze konden waarschijnlijk toegang geven aan verschillende stallen. Kamelen bleven op de binnenplaats terwijl er ook paarden waren die men in tegenstelling tot de kamelen wel in stallingen moest onderbrengen. Paarden waren hier in het oosten een luxe en het waren dan ook de welgestelde en de invloedrijken mensen die zich deze weelde konden veroorloven, hijzelf reed altijd op Sulma zijn kameel.
Ik verwed er een dukaat op dat Muru met een paard gekomen is en een deel van zijn aanhang ook, maar die anderen die rondom hem zaten waren met kamelen onderweg geweest.
Nu hij zo zat na te denken over hoe dat deze dag verlopen was kwam hij automatisch bij wat Muru aan de tafel luidkeels beweerde. Iedereen die deze plaats bezoekt, zo had hij toch uit Muru's woorden kunnen opmaken, zou ook de schriften die de oude aan de mensheid achterliet mogen raadplegen. Terwijl Argus van zijn rust aan het genieten was bedacht hij wat de waarheid eigenlijk inhouden kon. Zou de waarheid niet voor iedereen anders uitzien, anders aanvoelen, anders geïnterpreteerd kunnen worden. Ik ga er zelf ook op af en ik hoor me om, om wat het daar eigenlijk gaat. Het zou even goed larie en apenkool kunnen zijn, maar ja wie niet zoekt zal ook nooit iets vinden.
Die nacht had Argus een nare droom. Hij was in een heel diep bos terecht gekomen en hoe hij ook zocht kon hij geen uitgang vinden. luid schreeuwend vroeg hij de bomen langs welke weg hij het bos weer kon verlaten en de bomen zeiden; "volg je hart dan kom je vanzelf uit dit bomen labyrint en wees eens niet zo eigenwijs maar geloof in jezelf".
De volgende morgen het was nog zeer vroeg had Argus zijn kameel gezadeld en liep hij terug naar binnen om zijn nachtverblijf te betalen toen hij Muru de waard zag betalen met enkele geldstukken."Zeg meester Muru dit is niet het afgesproken bedrag dat we gisteren overeen kwamen, er mankeren nog enkele stukken en ook het voeren en borstelen van uw paard is hier nog niet bij gerekend, ik rekende op uw eerlijkheid en uw menselijkheid. Zie hier ik heb alles precies zo opgeschreven als dat u mij bevolen had, ik mocht niets vergeten en zelf mijn dienstmeid een schamel bedrag toekennen:" Muru die een ander kostuum droeg dat nog pronkvoller scheen te zijn als dat wat hij die avond van te voren droeg, lachte de waard uit. "Wat wil je hebben voor een krakend bed vol luizen, vlooien en ander ongedierte, en het eten was niet te vreten en de drank scheen zuur. Dan wil ik het nog niet over mijn paard praten want dat is enkel en alleen maar het allerbeste gewend en niet zo een armoedige stal als jij hier hebt. Scheert u weg of ik rijg je aan mijn sabel ondankbare hond dat je bent:" Muru zette kracht achter zijn woorden en greep naar zijn sabel en trok deze half uit de schede. De waard deinsde achteruit en keek heel verward naar Argus en verliet al handenwrijvend achter zijn toog.
Wilhelm Janssen
feedback van andere lezers- hettie35
Heel boeiend Willy, een verhaal waar je van zelf in mee wordt getrokken.
groetjes Hettie
Hoeselaar: Dit doet me goed bedankt voor dit mooie compliment
willy - manono
Er is een echte sprookjessfeer. En het blijft spannend want als lezer ben je natuurlijk heel nieuwsgierig naar de man in het bos. En ik zou graag willen weten wat er in het boek staat!
Hoeselaar: Alles op z'n tijd, vol verwachting klopt ons hart
Willy - tessy
je stelt me niet teleur Willy, het blijft me boeien
Hoeselaar: dank je wel Tessy dat was ook niet de bedoeling
Willy - Ghislaine
Ik kijk uit naar het vervolg. Leest boeiend vlot
Hoeselaar: Dank je wel, och het is in feite een niemendalletje maar waar ik wel in geloof
Willy - silvia
ik blijf volgen Willy
Hoeselaar: Blij dit te lezen, ik zal je dan ook niet teleurstellen
Willy
|
