|
< terug
Sprookje uit 999 en één dag…
" 't Zijn slechte tijden," preekt de boterbloem, terwijl ze de boter en de bloem mengt in een aronskelk.
" 't Is een giftig geschenk voor zij die op m'n hart getrapt hebben. Ik ben gekrenkt tot in m'n wortels."
De mestkever is een gedicht aan 't schrijven met een geurtje aan, de krekel boert luidruchtig en stoort zich enorm aan dat stinkende gedicht. De mierenkoningin besluit om haar paleis te verlaten om nog éénmaal de zon te zien. Met alle gevolg vandien. Een gevolg van om en nabij de drie miljoen werkmieren. 't Kan tellen, zei de dagpauwoog, die weer eens vlinders in haar buik voelt.
De ringworm kronkelt wellustig door het dauwige gras. Ze is om door een ringetje te halen, vandaag zou haar liefde bezegeld worden met een ring. 't Heeft wat voeten in de aarde gehad, voor het zover kon komen. Maar eindelijk is 't zover…
Mama Pissebed heeft ruzie met papa Pissebed. Papa Pissebed kan maar niet bergijpen dat z'n kroost nog steeds in hun bedjes pissen. Ze besluiten een zonnewijzer te maken, vergetende dat de zon 's nachts niet schijnt, wat hen nog meer frustraties zal bezorgen.
" 'k Heb de laatste tijd last van een waterknie, zegt de duizendpoot.
" Dewelke, wacht, moet ik er een verband rond doen…"vraagt de zwarte weduwe heel geslepen.
" Als je dat voor mij zou willen doen…"zegt de duizendpoot, nietsvermoedend.
" 't Leven hangt soms aan een draadje hé?"is 't antwoord van de zwarte weduwe, haar naam alle eer aandoende met deze toch wel zeer toepasselijke spreuk.
De vrouwtjesstrontvlieg is haar eieren aan het leggen op een koeienvlaai, vraagt aan de mestkever om z'n gedicht voor te lezen, kwestie van de tijd aangenaam door te brengen. De mestkever is maar al te blij met deze toch wel geurende aandacht. Hij buigt alsof hij op een mesthoop staat.
" Geëerd publiek, wees welgekomen en pak een grassprietje om op te zitten…"begint de mestkever.
" Wat zegt hij?"vraagt de paarse dovenetel.
De andere dovenetels weten het ook niet. Verwijzen hem naar de knikkende distel, die juist toestemming geeft aan een hommel om als eerste haar nectar te proeven. Een zweefvlieg blijft op eerbiedige afstand van de hommel. Is niet van plan om hommeles te krijgen met hem.
" Is iedereen happy?"vraagt de mestkever in een poging alle insecten op een rij te krijgen.
" Is 't nog voor vandaag?"zegt de vrouwtjesstrontvlieg kreunend, want baren vergt concentratie en ze is al lang de tel kwijt. Zijn het nu negenduizendnegenennegentig of zijn het negenduizendachtennegentig eitjes? Ze zit een beetje in de shit want ze moet nog namen vinden voor haar nageslacht…
Ik zit op een joodse mesthoop
en 't is er verschrikkelijk warm
iedereen gaat voor mij op de loop
omdat ik hen groet met gestrekte arm…
Vuile rotracist, smerige stinkkever, uw verblijf op die Duitse boerderij heeft u geen goed gedaan, zo te zien. Zegt de enkelbloemige engelentrompet. Waarna ze samen met de dubbelbloemige engelentrompet een concert geeft zodat de mestkever noodgedwongen z'n gedicht moet staken. Ondankbaar publiek, denkt de mestkever en laat een fikse scheet. De zon schijnt nu volle bak en de merel hooggezeten op z'n tak fluit z'n etenslied. Doet hij altijd alvorens te gaan eten. Hij kijkt naar beneden, omhoog is er niet veel te zien, z'n keuze is vlug gemaakt. De ene lekkernij na de andere passeert hier de revue. besluit dat het leven toch mooi kan zijn in Gods natuur. Waarna hij zich te goed doet aan de mestkever, de ringworm en als toetje de strontvlieg. Verdomme, denkt de vrouwtjesstrontvlieg met haar laatste gedachte, al dat tellen diende tot niets en namen kiezen mag ik ook wel vergeten. De mestkever daarentegen klemde zich vast aan 't leven en aan de tong van de merel. Die kokhalzend moet overgeven. Ik ben gered, zei de mestkever, terwijl hij recht in de muil van een kikvors valt. De ringworm ziet er niet uit. Zeker niet om door een ringetje te halen. Besmeurd met brandende maagsappen baant ze zich, kronkelend van de pijn, een weg naar een koele waterplas. Waar ze alsnog verzuipt.
't Zijn slechte tijden…. zegt de boterbloem.
©GoNo
feedback van andere lezers- manono
Ik lees menselijke chaos.
GoNo2: Ik ook! - hettie35
Hoe waar is dit, lees de strijd tussen vele volken.
groetjes Hettie
GoNo2: Dank u! - Hoeselaar
Je haalt de hele mesthoop onderste boven en toch zie ik ook een gelijkenis met onze maatschappij
Willy
GoNo2: Dank u! - MarieChristine
Dit is Kunst. Heel mooi taalgebruik.
GoNo2: Dankuwel! - tessy
Ik volg Marie-christine
GoNo2: Dankuwel! - silvia
chapeau Gono !
ik lees je graag
GoNo2: Dankuwel!
|
