|
< terug
Een sprooke deel 6
6
"Dat denk je maar, hier zijn al ongelofelijke dingen gebeurd waar je versteld van zal staan. Zo kwam hier een rijk kredietverlener die dacht heel slim te zijn en zo in de macht van het boek te komen. Wat hij niet wist was dat je het boek maar een maal in je leven raadplegen mag, dus een tweede keer is uitgesloten, dus dat was al een tegenvaller voor hem. Hij bracht een heleboel helpers mee die voor verwarring moesten zorgen zodat hij ongezien het boek mee kon nemen. Hij bracht zelfs een ander boek mee zodat de diefstal achteraf niet zou opvallen. En kijk al deze voorzorgsmaatregelen hielpen hem geen zier hij kon het gewoon niet meenemen".
Argus was onder de indruk maar kon niet inzien waarom het die bankier niet lukte dit boek te bemachtigen, daarom vroeg hij; "stonden binnen wachten die hem tegen hielden? Zo groot is die tempel toch niet dat je daar een heel leger aan bewakingsmensen daarin onder kunt brengen. Hoe kwam het dan dat de sluwe zet niet doorging en dit verhaal wereldkundig werd"? De wachter vervolgde; "van het moment dat je met slechte bedoelingen daar binnentreed weet het boek al wat jouw bedoelingen zijn, en als het heel erg wordt verschijnt de kluizenaar zelf in een wolk van oplichtende kristallen. Nu om het verhaal af te ronden wat de bankier betreft is het volgende gebeurd. Hij zorgde voor heel veel verwarring op de trappen naar de tempel en gleed aan heel wat wachtende voorbij want hij moest zeker nog tot de avond wachten eer hij aan de beurt kwam. Hij betrad de tempel met een boek onder zijn brokaten jas en nam het echte dat op het altaar lag met de rechterhand op, tegelijkertijd haalde hij dat andere boek vanonder zijn kaftan uit en wilde dit in de plaats van het echte op het altaar leggen. Alsof er een storm opstak die door de tempel joeg werd dat valse boek tegen de muur gekatapulteerd en het echte begon onder de man zijn kleding te branden. De hele voorkant van zijn kleding was zwart geblakerd en van al zijn schoonheid ontdaan en zijn rechterhand was dik opgezwollen en met stinkende blaren bezaait. Strompelend als een bezatte en schreeuwend van de pijn verwachtte hij ook nog medelijden maar bekwam dit niet. Iedereen buiten voor de tempel wachtte en schold hem voor dief en spuugde naar hem. Zijn bedienden die voor de onrust gezorgd hadden schaamden zich voor hun meester en kozen wijs het hazenpad. Van de kredietwoekeraar heeft nooit meer iemand iets vernomen, hij verdween in de anonimiteit.
feedback van andere lezers- hettie35
Weer heel graag gelezen Willy je bouwt het verhaal
mooi op!
groetjes Hettie
Hoeselaar: Het blijft zoeken naar het meest logische zonder het verhaal te forceren Bedankt dat je me een hart onder de riem komt steken
Willy - manono
Mooi geschreven en boeiend, Willy!
Hoeselaar: Bedankt voor het compliment,
Willy - Ghislaine
Mooie sage. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
Zijn hand over zaait met blaren. Zijn hand bezaait met brandblaren.
Hoeselaar: Dank je wel Ghislaine, ik weet heb nog veel te leren maar gelukkig zijn hier vrienden die me de goede weg wijzen, en ik vraag niet beter. Men is nooit te oud om te leren en deze hier is op dat gebied als een spons, ik zuig alles in me op waar ik iets van leren kan.
Nogmaals bedankt om me te willen helpen
Willy - tessy
schoonheidsfoutjes kunnen geen afbreuk doen aan het geheel, goed geschreven, graag gelezen
Hoeselaar: Dank je wel Tessy, lief dat je me weerom las en zo beoordeelde
Willy
|
