naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Drenthe, ,, Ruwe Bolster..." Hoofdstuk 9

door hettie35

Klazienaveen 1933

,, Van Drente naar Twente".


Doch ook aan de Pasen kwam een einde. Groffa zei niet veel en Grobmoe
werd hoe langer hoe drukker. Ze zou mee op reis gaan, een hele troost.
's Nachts kraakte het in de bedstee en Lelie lag te woelen, zón reis.......
en waar lag het einde?.
De nacht was donker en toch was het eigenlijk altijd zo, bij het morgengloren
scheen de zon weer, de vogels zongen vanaf de dakgoot, de sikke mekkerde.
Een nieuwe dag diende zich aan!

Dat Grobmoe de eerste was 's morgens, gaf een zeker gevoel.
Groffa kwam later, z'n baaienhemd stond open, ja Lelie zag het allemaal. De
koffie geurde tot in de bedstee toe. Het slurpen uut de koffiekom kwam vredig
over...... het huus kwam tot leven, de natuur was allang.......
,,Ik breng joe weg naar de busse van Lanting", zei Groffa.
Z'n wandelstok fungeerde als kofferdrager. de stok was door het handvat van de
koffer gestoken, Grobmoe hield haar handtas stijf tegen zich aan. Het was een
hele drukte bij Lanting.
Twee bussen stonden te ronken, één was erbij met mooie gordijntjes. Ik hoop
dacht Lelie, dat ik daarin mee ga....!

Een zwaai naar Groffa, alle mensen zwaaiden. De schaffeur draaide aan het stuur,
de motor ronkte, de bus richtte de neus richting Schoonebeek, een nieuwe
toekomst in....!
Klazienaveen, Klazienaveen, waarom, waarom.....? , een dikke traan liep over de
wang van Lelie, het proefde zout aan...!
De bus passeerde allerlei dorpen, ,, Dit is Vriezenveen", zei iemand, ze zagen
kinderen zwaaien. De huisjes waren klein, een lange tocht met eindbestemming
Enschede.

,, Kiek toch es", zei Grobmoe: ,, Wat een stad, allemaal huuzen".
Ja, een nieuwe wereld was in zicht. De bus stopte bij een hoge brug. ,, Hier moeten
we er uut", zei Grobmoe : ,, Dit is de Edo Bergsmabrug".
Een vrouw stond met twee kinderen te wachten, ze zwaaiden.
Lelie zwaaide terug, de reis was ten einde.
,, Dit is joen nije moeder", zei Grobmoe tegen Lelie : ,, En de beide jongens oen
nije bruurs, Jan en Karst".
Lelie liep hand in hand met de broers voorop. Hoe kan dat nou, dacht hij zomaar
twee nije bruurs....!
Grobmoe volgde met de nieuwe moeder, tjonge dacht de jongen, als dat allemaal
maar kon, hij begreep er niks van....!

Ze liepen de lange weg via de Lipperkerkstraat, tussen de kerkhoven door naar
Dolphia. Lelie kreg het er warm van. Z'n lange zwarte koezen plakten hem aan
de benen.

Het huus stond aan de Louis Bothastraat, waarachtig er stond ook een nummer op.
Vijfenvijftig. Aan de overkant was een wei, waarin koeien liepen,
De boer lichte z'n pet. ,, Goeie reis gehad?"

Lelie keek de ogen uit, wat een mooi huus en geen pietereulie lampe aan de zolder.
Als je aan een knop draaide, brandde er licht, tjonge, tjonge.
In de keuken kwam een kraan uut de muur en als je daar aan draaide, stroomde er
water uit, wat een wonder, ja een groot wonder.....!
In de WeeCee zat boven een bak, waardoor water door een pijp naar beneden
liep in een pot, tenminste, als je aan een touwtje trok.
Lelie werd er bang van, het water liep maar door, als dat maar goed afliep....!
Ze gingen de trap op naar boven .,, Dit is je slaapkamer " zei de nieuwe moeder.
Geen bedstee, dacht de jongen, maar oei, ook aan de muur zat zulk mooi papier.
Ja, een nieuwe wereld ging open.
De dag was vol nieuwe indrukken, Jan en Karst wilden alles weten over Drenthe,
het veen, het huus, het was allemaal zo ver weg...!

's Avonds zei Grobmoe: ,, Mien jongen, de tied zit erop, ik ga weer naar Groffa.
Lelie keek Grobmoe es an. Ze lipte ( Huilde ) , ze zei: ,, Je moet flink zijn, je woont
noe in een nej huus en da's mooi".
,, Dag Grobmoe".
De jongen viel toch nog snel in slaap. 's Morgens hoorde hij door het slaapkamerraam
de koeien snuiven in de wei en zie, dáár was toch ook de zon weer...!



EINDE EERSTE JEUGD.

feedback van andere lezers

• manono
  Ontroerend !
  
  En ik heb elk woord begrepen : 'dit is je nieuwe moeder' en koezen zijn kousen, enz.
  hettie35: Dit was ook een moeilijk stuk om te schrijven,
  dan dringt weer tot mij door wat mijn vader als kind
  veel heeft meegemaakt.
  Morgen ga ik verder met hoe zijn leven verder ging
  in het nieuwe gezin in Enschede.
  Ik zal niet teveel verklappen, maar er komen
  weer vele ontroerende stukken in voor.
  Dank je voor je trouwe lezen,
  groetjes Hettie
• Hoeselaar
  Als ik het dialect zo lees dan moet ik aan het taaltje van mijn vrouw Corry denken ze komt uit de buurt van Nijmegen
  het eindigd in een serene landelijke sfeer
  
  Willy
  hettie35: Dank je Willy, ja het geeft mij soms heimwee naar mijn
  geboorte grond. Morgen begin ik met de tweede jeugd van Lelie.
  
  groetjes Hettie