|
< terug
Een sprookje deel 9
9
Zes mannen die de twee kamelen begeleidden losten de zware vracht die op de ruggen van de dieren vastgesjord waren los te maken. Twee andere mannen kwamen aangerend met tussen hen in een soort van lage tafel. Deze werd aan een zijde van het kameel geplaatst zodat de vracht niet op de grond kon vallen. Stuk voor stuk werden de tapijten op de treden naar de tempel gelegd tot aan de deur die toegang gaf aan dit gebouw. Nu kwamen bevallige vrouwen in bonte kleding die zich groepeerden langs de tapijten tot aan de opening van de tempel. Enkele hadden metalen schalen die gevuld waren met lotusbloemblaadjes anderen hielden wierookvaatjes die ze zachtjes heen en weer lieten schommelen. Het werd een adembenemd schouwspel van decadentie en verkwisting. Eerst nu trad de olifant met daarop de heerser de maharadja naar voren en kreeg de olifant bevelen om zijn hoog geplaatste gast te laten afstappen. Eenmaal op de grond blies een groep naar voor gesnelde muzikanten op schalmeien om de heersen de nodige eer te bewijzen. Twee zeer jonge vrouwen hielpen de maharadja door hem zijn handen vast te houden en hem naar de trappen te begeleiden. De meisjes die de erehaag vormden strooiden kwistig met bloemen en de geur van de wierook kon men van ver al ruiken. Achter de heerser liepen twee in goudbrokaten kleding gehulde mannen die een gouden kistje droegen dat met veel eerbied en overgave tot aan de opening van de tempel gebracht werd. De voorname heerser die gewend was alles naar zijn hand te zetten, had ook hier de intentie om met dit kleinood naar zijn paleis te trekken. Bijna iedereen die tot nu toe het boek naderde deed dit met eerbied, maar deze man die zich tot nu toe altijd alles toe eigende en geen tegenspraak duldde veegde zijn voeten aan dit niet opgelegde protocol. Hij stak zijn hand uit en nam het in beide handen. Met een lach die zijn gier naar macht praal en pracht onderstreepte en zijn vunzige geaardheid liet zien opende hij het boek. Op de allereerste bladzijde las hij;
zeer groot is jouw wereldse macht
en beheerst het lot van velen
je wordt daarom wijs geacht
om levenslessen en rijkdom te delen
Hoofdschudden en hardop lachend draaide hij een bladzijde om en las;
er bestaat maar een enkele kracht
die nog sterker is dan zilver en goud
hij die deze weet te hanteren
is voor menselijkheid nooit te oud
"Welk een flauwe kul vertelt jij wel, ik weet uit ondervinding dat men met een harde hand iedereen en alles kan beheersen. Jij wilt me doen geloven dat ik me verlagen moet, me gelijk stellen met hen die vol ontzag naar me opkijken, je bent niet goed wijs. Men vertelde me dat jij de waarheid sprak en me de weg wijzen naar eeuwige roem, geluk en onschatbare zou rijkdom. Je doet niet meer dan dat ik doe, en dat is de anderen dom houden zodat ik er zelf wijzer van word"
De Maharadja lachte zich bijna krom. Ik idioot laat me leiden door een stel kaffers die het onderscheidt niet weten tussen wat echt belangrijk in het leven is en wat niet.
Wilhelm Janssen
.
feedback van andere lezers- hettie35
Deze waarheid zou in Rome ook goed zijn dienst doen!
Jammer dat het een sprookje is anders zou het niet verkeerd zijn
dat ze daar iets uit leerden!
Heel mooi geschreven Willy,
groetjes Hettie
Hoeselaar: dank je wel voor deze positive reactie, het leven leert ons tenminste als je er voor open staat
Willy - tessy
Ik denk dat dit niet alleen voor Rome geldt hoor, er zijn er genoeg die denken dat de wereld geschapen is om hen te dienen
Hoeselaar: Juist en daar gaat dit verhaal ook over, bedankt dat je me bezocht
willy - manono
Heel graag gelezen, Willy!
Ben benieuwd hoe het afloopt met deze hoogmoedige heerser.
Hoeselaar: ook deze keer weer bedankt dat jij je de moeite nam dit te lezen
Willy
|
