Volg ons op facebook
|
< terug
ons verhaal 30
Op de ochtend van de jagerssafari party scheen de zon overmoedig over de Gooise Veluwe en loste de dunne flarden ochtendmist moeiteloos op. Het beloofde een schitterende, zwoele zomerdag te worden en een indrukwekkende voorraad biervaten stond paraat om de te verwachten dorst van de deelnemers te lessen. In de koelkelder lagen respectabele flessen exquise wijn klaar en in de keuken van het landgoed werd koortsachtig de laatste hand gelegd aan het uitgelezen buffet dat 's avonds aan de gasten geserveerd zou worden.
Omdat Nidyaja Saartje een rondleiding over het domein wilde geven, arriveerden ze extra vroeg en werden begroet door Stille Willem, die erop stond al zijn gasten persoonlijk te verwelkomen.
"dit is Renée Lecompte", loog Nidyaja, "ze is een Belgische studente die een half jaar hier in Nederland verblijft voor een uitwisselingsproject. Ze studeert geneeskunde, en schrijft momenteel haar proefschrift, dat handelt over flaporen, de oorzaak en de eventuele behandeling". Saartje was blij met haar oversized zonnebril, want het was verdraaid moeilijk om bij de woorden van haar vriendin haar lach in te houden.
Stille Willem, steenrijk geworden door zijn malafide praktijken, maar met een verstand dat niet groter was dan een gemiddelde erwt, slikte het smoesje zonder meer en liet de twee meiden hun gang gaan. Saartje was onder de indruk van de uitgestrektheid van het landgoed en was onmiddellijk gecharmeerd door de schattige hangbuikzwijntjes. Op het einde van de rondleiding kreeg ze het terrarium te zien met de exotische reptielen. "ik ben panisch voor slangen" stamelde ze tegen Nidyaja "ik wil hier weg". "wacht, ik wil je dit nog laten zien", fluisterde Nidyaja raadselachtig, en ze troonde Saartje mee naar een hoek van de ruimte, waar een klein terrarium stond. Saartje keek een beetje verwonderd naar de enige bewoner, een zwarte spin, die er niet eens erg indrukwekkend uitzag. "dit is Rijanna, de zwarte weduwe" vertelde Nidyaja trots. "Ze zit apart, want haar beet is dodelijk, en ze is het pronkstuk van Stille Willem. De wet verbiedt het bezitten van zo'n beest en normaal gezien zou hij haar moeten overdragen aan de dierentuin of aan de politie, maar onze Willem is nu eenmaal niet de braafste burger van Nederland hé" grinnikte ze.
Ondertussen waren alle gasten voor de party gearriveerd. Saartje, die niet gewend was zich in zulke mondaine kringen te bewegen, keek haar ogen uit. De mannen waren overwegend belegen, tot extra belegen, en lieten zich vergezellen door piepjonge schoonheden, die duidelijk niet gevallen waren voor de fysieke charme van hun partner, maar die duidelijk gretig gebruik maakten van de rijkgespekte bankrekening waarmee ze zich nepborsten of een plastieken sensuele glimlach hadden aangeschaft. "de mijne zijn tenminste echt", hoonde Saartje in Nidyaja's oor, en stak prompt haar eigen rijkgevulde boezem vooruit.
Het schieten op kleiduiven kon de meisjes niet echt bekoren en dus beperkten ze zich tot een wandeling langs de struisvogels en de zwijntjes en vonden uiteindelijk een heerlijk plekje in de zon waar ze de middag gezellig kletsend doorbrachten. Tegen 6u 's avonds werd iedereen verwacht voor het aperitief en kuierden ze op hun gemak terug naar het landhuis. De meeste van de gasten hadden postgevat rond het zwembad en waren duidelijk ruimschoots over hun theewater. Een paar meisjes sprongen overmoedig volledig gekleed in het water, onmiddellijk gevolgd door een paar heethoofdige mannen en het aanstellerig gegil en geplons voorspelde niet veel goeds voor het verdere verloop van de avond.
"ik vraag me af waar Stille Willem is" vroeg Nidyaja zich luidop af. "Hij moet het startsein geven voor het aperitief, maar ik zie hem nergens". "wie weet is hij ergens ondergedoken voor de drukte " opperde Saartje. "zou best kunnen, laat ons gaan kijken in zijn studeerkamer, het zou me niet verwonderen als hij daar zit te telefoneren met één of andere maffioso, en de tijd vergeten is".
Saartje volgde Nidyaja het huis in en samen gingen ze de trap op naar de eerste verdieping. Er kwamen een heleboel deuren uit op de gang, maar Nidyaja wist blijkbaar vlot haar weg in het labyrinth en opende vastberaden de derde deur aan de linkerkant.
Het volgende moment stond Saartje aan de grond genageld door de ijzingwekkende gil die Nidyaja ten beste gaf. Trillend als een espenblad volgde ze haar vriendin de kamer in, ondanks de schok benieuwd naar de reden van Nidyaja's oerkreet.
Languit op de grond achter zijn mahoniehouten bureau lag Stille Willem, zijn pafferige gezicht grijsblauw en vertrokken in een angstaanjagende grimas. Hij droeg slechts één schoen, de andere lag een meter verder naast de bureaustoel, en naast de schoen, het kadaver van Rijanna.
feedback van andere lezers- jan
zo'n beet is in de meeste gevallen dodelijk...
een super vervolg silvia!
grtzz
silvia: dank je Jan ! hihi...ik laat het aan de volgende over om hem dood te verklaren of niet...misschien wordt hij toch nog op tijd gevonden en gereanimeerd ? - hettie35
Silvia je hebt er weer een mooi open einde aan gebreid!
ben benieuwd hoe het verder gaat!
groetjes Hettie
silvia: hihi, ik ook Hettie, ik ook :-) - manono
Ik schoot in mijn lach toen ik de voorstelling van Saartje las... de flaporenstudie!
Je hebt de sfeer gezet, Silvia, en het feestje is nog niet gedaan.
Heel goed geschreven! Amai!
En ik ben stiekem blij dat Saartje en Nidjaya nog steeds op één lijn zitten.
silvia: hihi...met dank aan de aflevering van Jan, die me hopen inspiratie bezorgde...:-) ja, die vriendschap tussen Nidyaja en Saartje was een te mooi gegeven om er niet op verder te borduren
ben benieuwd naar het vervolg : zal Stille Willem het halen ?.... - Mistaker
Stille Willem lijkt me wijlen maar je weet het nooit...
Genoten weer van deze aflevering.
Groet,
Greta
silvia: dank je Greta ! tja, 't ziet er niet goed uit voor onze maffiabaas hé
staat ons een begrafenis te wachten ? :-) - tessy
Ben erg benieuwd wat het gaat worden...het verhaal blijft me uitermate boeien.
silvia: dat is de bedoeling :-)
dank voor je trouw aan ons verhaal Tessy, 't is leuk om fans te hebben !
groetjes - Hoeselaar
Welk een decadentie werd hier wel tentoongespreidt, tja, wie het dik heeft kan het dik laten zien
Willy
silvia: zo is dat hé Willy ! maar of Willem nog van zijn onrechtmatig verkregen rijkdom zal kunnen genieten zal van MarieChristine afhangen vrees ik...:-)
dank voor het lezen en je fb !
groetjes - MarieChristine
Bedankt voor je schitterend vervolg en voor je foto's.
Mijn bijdrage moet nu even rijpen...
Beste groeten, M-Ch.
silvia: allebei heel graag gedaan MarieChristine ! Ik ben benieuwd hoe jouw vervolg er gaat uit zien :-)
groetjes - Dora
Goede beschrijving en leuk om even mee te beleven
Ha Ha, je moet er maar opkomen, ik dacht dat ze dommig was, maar....proefschrift, dat handelt over flaporen, de oorzaak. jajahaha
Nou dat weer... hoe is die spin van de zolder en wie heeft....? Gauw doorpezen, kijken wie er hier nou weer
een oplossing voor verzint.
Het is de wind, mijn kind (lispelde Saarbaartje als Willie Alfredo???)
silvia: haha Dora, volgende keer moet je echt meeschrijven, 't is zo leuk om te doen :-)
|
