|
< terug
Vaders glasservies
Ik zie mijn vader met het glaswerk
Vele glazen in alle soorten en maten
Hij graveerde maar door,mens wat was hij sterk
Het was toch voor zijn dochter,wij moesten hem laten.
Van limonade glazen tot wijn kelken en meer soorten
Zo mooi,het werd een pronk glasservies in mijn kast
Mijn vader opende voor mij alle moeilijke poorten
Wat ik ook vroeg,nooit was het te veel of tot last.
Ruim dertig jaren heb ik ervan mogen genieten
Toen werd het gestolen,weg was het ingepikt door eigen bloed
Een kind,waarvoor wij heel lang alles lieten
Onvervangbaar,want vader is niet meer dat doet een mens geen goed.
Nu staat het ergens te stralen oneerlijk verkregen
Het doet zo'n pijn dat is met geen pen te beschrijven
Nee wat bij haar staat in de kast heeft niet mijn zegen
Goed dat vader het niet meemaakte dat het niet bij mij mocht blijven.
Nooit zal ik haar vergeven wat zij ons heeft aangedaan
Anderen zeggen het is gebeurd,niet terug te draaien
Maar zal iemand ooit echt weten wat zij bij ons heeft gedaan?
Samen met haar relatie en vriendin heeft zij heel veel lopen graaien!
feedback van andere lezers- Dora
Je zou er zo graag nu nog even naar kijken en mijmeren, als troost..
Ja ik ken het, Hettie, als je eigen vlees en bloed, ach nee, jawel, als ze je in je rug steken
lui die zeggen: Heb je het nu nog geen plaatsje.....gegeven....even
Ik kan ze het woord wel uit hun mond slaan. Jij ook?
Plekje, plaatsje, zelf hebben ze het niet meegemaakt dat het af en toe je dag pijnlijk aan diggelen gooit, of je rug er ineens van op slot slaat...alleen van de gedachte... Jouw, het was van jouw vader....voor jou...
hettie35: Je hebt het helemaal begrepen Dora,
groetjes Hettie - MarieChristine
Mooi beschreven, maar triest om te lezen.
Groetjes, M-Ch.
hettie35: Helaas bittere waarheid,
groetjes Hettie - manono
Zo'n dingen kunnen inderdaad wonden slaan,Hettie.
Ik begrijp je heel goed.
hettie35: Pas toen ik weer bij mijn moeder was wist ik weer hoeveel pijn het doet, mijn vader was een ware glaskunstenaar.
groetjes Hettie
|
