Volg ons op facebook
|
< terug
ons verhaal 35
'voor mij niet,' zei Saartje, toen Nidjaya een flinke schep champignons op haar bord wilde leggen, 'ik ben allergisch voor paddestoelen, en krijg er vreselijke astma aanvallen van'
'geef haar portie dan maar aan mij' verlekkerde Willy zich. Een zekere mate van gulzigheid was hem niet vreemd, maar de champignons roken dan ook overheerlijk. Nidjaya had ze gestoofd in een flinke hoeveelheid hoeveboter en het aroma, vermengd met dat van de biefstuk, bracht Willy het water in de mond. Het telefoontje van nonkel Walter had hem helemaal opgebeurd en ondanks hun toch wel netelige situatie in de boomhut, was hij in staat zich te ontspannen en met volle teugen te genieten van het eten en van de verrukkelijke aanblik van Nidjaya.
In één van de kastjes vond Willy een schandalig chique fles Chateau Lafite Rothschild en unaniem besloten ze dat zich wellicht nooit een beter moment zou voordoen om zo'n dure fles te kraken. Er zou zich wellicht ook nooit nog een moment in hun leven voordoen dat ze zo'n fles in hun bezit zouden hebben, maar daar stonden ze in hun lichtelijke euforie niet bij stil.
De invallende duisternis rond de boomhut en de kaarsjes op tafel zorgden voor een knusse sfeer en Saartje opperde dat ze best wel eens in een boomhut op vakantie wilde. Op voorwaarde dan dat die ergens op een exotisch eiland stond en niet op het landgoed van Stille Willem, en niet met hongerige wolven aan hun voeten, maar een parelwit strand en de oceaan binnen wandelafstand.
Naarmate de avond verstreek werd de stemming alsmaar vrolijker, en de grappen vlogen over en weer. Saartje was met haar stille karakter gewend om min of meer van aan de zijlijn toe te kijken en hield zich een beetje afzijdig van het uitgelaten gedoe tussen Nidjaya en Willy. Ze begon het eerlijk gezegd een beetje genant te vinden hoe hij bij de minste opmerking van haar vriendin in luid gebulder uitbarstte en eens te meer viel het haar op hoe idioot hij er toch uitzag. Nidjaya viel haar ook al tegen. De flauwe opmerkingen en toespelingen van Willy waren echt niet van dermate humoristisch niveau dat ze de schaterbuien van Nidjaya konden rechtvaardigen.
Geërgerd over het puberale gedrag van haar vrienden ruimde ze de tafel af en stapelde de vuile vaat en alle andere rommel op elkaar. Ze stond op punt van een venijnige opmerking te maken toen haar oog op het lege bakje van de champignons viel : Psilocybe cubensis Palenque. Land van herkomst : Mexico.
'stomkoppen' brulde ze ontzet. 'jullie hebben Paddo's gegeten, Mexicaanse Paddo's. Geen wonder dat jullie je zo ongelooflijk belachelijk gedragen. Jullie zijn zo stoned als een prei uit mijn grootmoeders tuin !' Haar frustratie werd alleen maar groter, want het enige effect dat haar uitval sorteerde, was een nog grotere lachbui van Willy en Nidjaya, die haar met glazige ogen aanstaarden. Ze had tijdens haar laatste jaar op de middelbare school een verhandeling geschreven over verschillende soorten softdrugs en wist nog dat deze Paddo's niet schadelijk waren, maar ze besefte dat ze de komende uren niet veel aan haar vrienden zou hebben en besloot gelaten dat het beter was de twee aan hun hilarische lot over te laten en naar bed te gaan. Gelukkig had ze het gezelschap van Felix en met haar dierbare katertje in haar armen kroop ze in één van de veldbedden en probeerde de slaap te vatten.
De rode wijn hield haar echter wakker en ze slaagde er niet in haar gedachten stil te zetten. Ze moest dringend bepalen welke koers ze nu zou gaan volgen. Stille Willem was dood, daar hoefde ze niets meer van te vrezen, en Felix was veilig terug bij haar. Karel zat in de gevangenis, en de vraag was of hij vanuit de gevangenis zou blijven betalen voor haar riante appartement. Koortsachtig dacht ze na. Als Karel haar uit het appartement zou zetten, moest ze ofwel met hangende pootjes terug naar haar ouders, ofwel zelf een appartement betalen, maar met haar karig loontje kon ze zich niet veel meer dan een gemeubelde studio veroorloven. Het was bovendien nog maar de vraag of ze nog welkom was bij haar baas, na deze uitspatting van ongevraagd verlof. Uitgeput van het piekeren viel ze tegen het ochtendgloren in slaap, maar werd vrijwel onmiddellijk opgeschrikt door een luide knal, vlak bij de ingang van de boomhut.
feedback van andere lezers- MarieChristine
Heel goed geschreven, silvia. Om in sfeer te komen zal ik vandaag Mexicaanse paddestoelen stoven...
Wie daar geschoten heeft zullen we over enkele dagen weten.
Groetjes, M-Ch.
silvia: hihi...ik heb wat research gedaan op internet, want wist ik veel wat Mexicaanse paddestoelen waren :-)
ik ben benieuwd naar het vervolg Marie Christine !
groetjes - hettie35
Daar sluit ik mij bij aan, ook ik blijf het altijd weer spannend vinden
over wat er verder zal volgen, Mooi geschreven hoor!
groetjes Hettie
silvia: dank je Hettie ! Je bent één van onze trouwste lezer, daar doen we het voor hé :-)
groetjes - manono
Wat een genot om te lezen!
Ook is het handig dat je een evaluatie maakt van de situatie via Saartje. Dat kan als houvast dienen.
Wat een spannend einde!
silvia: dank je Manono ! 't was ook weer heel leuk om te schrijven ! Ons verhaal krijgt meer en meer vorm vind ik, denk je ook niet ? - tessy
opnieuw een zeer leuk aflevering.ik blijf benieuwd,:-)
silvia: je bent een trouwe lezer Tessy :-)
dank voor het lezen
groetjes - Mistaker
Wat een toffe aflevering met die paddo's!
Groet,
Greta
silvia: hihi, de aanzet werd door Jan gegeven, dat kon ik niet zomaar laten liggen hé :-)
groetjes - jan
mijn kater lust geen whiskas maar hij lijkt sprekend op onze Felix de Koratkat en hij heet Poes overigens, weer een sterk staaltje proza silvia!
grtzz
silvia: dank je Jan ! Gek, mijn kater vindt Whiskas ook helemaal niet zo lekker maar een stukje rauwe biefstuk uit handen van Nidjaya zou hij zeker accepteren :-)
dank voor je waardering Jan !
groetjes - Dora
Goed geschreven weer.
bracht Willy het water in de mond? Mij loopt het hier uit mijn mondhoeken te drabbelen, goeie beschrijving van lekker eten, de paddenstoelentrip er achteraan ken ik niet, zal wellicht een , ach ik zie wel...
silvia: mij ook toen ik het schreef :-) ik ben niet de man(vrouw) van de spectaculaire plots, maar die detailkes vind ik reuzeleuk om te vertellen !
groetjes
|
