Volg ons op facebook
|
< terug
Koninklijk Genot
Smorens stapelhorens dolgeil waren zij. Cock en Magda Lena.
Ze noemde hem verliefd Cocks the Rocks. Bandeloos koosden ze helversmolten remmingsloos. Zwommen en verzwolgen, verdronken in elkaar, kregen er bloedgeil opgewonden geen genoeg van en Cock oeimoei. Onvermoeidbaar stak hij haar, die zo kwetsbaar en onschuldig bloot naar zijn snelle geweldige bevrediging verlangde. En zij, mooiste meisje van het land, ze genoot van de seksie macht die ze over hem had. Haar overgave, waarmee ze oude demonen aanviel, laag voor laags weg krabde zij haar verleden aan hem weg. Klauwend met haar nagels in zijn rug. Kronkelden ze samen in een dans die op geen dansschool werd gedoceerd, over jaloerse gevoelens die ze moest ontgroeien. Altijd de jongste met die woedende venijnige afgunst die ze al die jaren op had moeten sparen. Haar nooit ingevulde verlangens beklom Cock zonder het te weten, ze wist het immers zelf amper. Het voelde goed, alsof zij een eeuwigdurende vuren blusten. Moeder keek vaak over haar schouders mee en dan lachte Magda Lena honend. Haar Cock kon ze niet claimen, zoals ze vader voor ziczelf had gehouden. Terwijl Leentje pappie wilde, voor zichzelf, met niemand delen wilde ze hem. Haar held, die bezeten was van moederloeder en mamma op handen droeg. Haat kwam in stinkende schuimende golven los, verloste haar bij iedere branding die orkanend haar binnenland overspoelde.
"Alleen voor mij" gilde ze soms, net voordat het orgasme ontladend toesloeg. Cock nam aan, dat het compliment hem gold als ze hoogtepunten schreeuwend bezong voor haar vader. Hun samenleven was als bloedstollen. Een ziltwildgolvend schroeiend blakeren, als beroeten van dode oude kilte. Feest waarbij Satan lichtjes lachte, maar de hades was duizelsterrens welvens verhoogd uit hun gedachten. Slaafs conlaafs wisten alleen zij, dat dit echte helende liefde was, lachten ze besmuikt om het domme voetvolk. Achterlijke, onkundige onbenullen. Hoe boertig en onderontwikkeld, wat betrof hun hemelse uitwisseling, waren de gewone lieden daar buiten. Gekken, die dit sacrale genot banaal coitus durfden noemden. Geméénschap? Voorlopig zou zijn status en vaderschap voor haar ouders verzwegen blijven, besloot Magda Lena want (ach, oh Cock, nee, doe zo, oh ja, oh heerlijk, mmmhhm ) wie doet ons nog wat, kan ons tegenhouden.
Wij, de uitverkoren koningkinderen bepalen zelf.
"Lastige vragen zullen ze jou anders stellen want mijn zusje is in de steek gelaten toen ze zwanger was. Ja Cockskyvlamme, (oe, nee zo, oh ja ja zo.") Hij likte en kneedde perfect, PassoDobleprecies zoals ze wilde. Voelde zich de meest romantisch krachtverpatste minnaar die ooit had bestaan. Sterren zoefstraalden, nachten carrouselden, maar niet om volksverwezen werkelijkheden en zijn pasgeboren bastaard, bij die oude Noor, zei hem niets. Nee, hullie daarbuiten, nee, niemand die zo neuken kon. Lamstaalvolk dat nog nimmer van liefde had geweten, werd verbeurd verklaard en hoekgedrukt. Geen tijd voor iets anders want Cock kwam helemaal los, oh Magda jaja met je heerlijke natte, geef me je lippen, pakflink, zie hem staan mijn toverstaf die jou vrijwaring geeft voor al het leven. Niets kon hen tegenhouden, na het werk gingen er gouden kogels door alle dode kerken, vlogen de duurste gebrandschilderde ramen van verledenheden, oude waarheden, kletterend aan flarden.
"Mijn ouders hebben geen goed woord voor die vent over, kunnen hem wel schieten" Natuurlijk wilde de heroische jonge God (oh ja ,oh Lehehena, lief komkom) Cock bij haar ouders een goede beurt maken. Het ging al weken, dag in en uit, zo. Toch nognog meer, nog steeds weer onverzadigbaar meer.
"Je zegt niets, voorlopig, gaat toch scheiden. Ze zijn te christelijk, overdreven. Laten we eerst, en ze greep hem woest in zijn slappe haren, deed of het de wilde manen van haar loeiende leeuw waren die ze temde en hij nam, vlammend met volle teugen. Lofliedliefden ze zich zo kernachtig naar hun eigen hoogtepunten, dat niet alleen het bed, maar stoelen en de tafel, er zwoegend onder kreunden.
"We moeten eerst onze relatie goed op poten zetten," hijgde ze en had gelijk, groot slurpenstotend gelijk. Cock was verdonken in haar, van de wereld, huizenhooghemels en nanosterren geil grommend meegaand.
"Voordat de ouders alles weten. Het is ons leven, ze hebben er niets over te zeggen!!" taste Magda Lena voor twee vliegen in één klap door. Cock, oh ja oh ha jaha, was het hier, flexibel als was, en daar, en echt overal, volkomen honderd procent, mee eens. Het zweet van haar slank opstomende, ritmisch heupende gelijk gutste langs zijn slapen. Magistrale bevrijding spoot veelvuldig met hete betoverde bevrediging door de muren van langgeleden. Een prachtschitter leven, gonsde het dan door zijn hoofd en het klonk inderdaad als galmende klokken. Zijn lenige lijf kon er, eindelijk een echte man, geen genoeg van krijgen. Magda Lena liet hem zijn snelle hoogtepunten, spitste haar sprookjesprins op haar manier to the point. Likte en zoog tot hij verlangend naar meer hartelust hartsochtelijk bevlogen loog, waar dan ook over. Alles wilde hij haar geven, zijn hele leven. Hij liet het zich losgeslagen aanleunen, was er helemaal tevreden mee. Het leek niet te stillen, hun honger. Overgave helemaal, tot onderin zijn diepste kerkers, waar al die kou eeuwen stadhouderend had standgehouden. Noor verrotte versleten tot vergeten schaapachtige verlepte schimmel. Bij hun furieuze heksenketel vergeleken, verpeesde die afgelebberde mislukking, de fatale fout van zijn jeugd, ijskoud naar de Noordpool. Ach ja, dit was het echte leven en puur genot zoals God het had bedoeld. "We schrijven later wel eens een brief om het ze te vertellen. Ik wil niet dat mijn ouders jou veroordelen als getrouwde man. En dat kind? Ten slotte is het niet zeker of het wel het jouwe is."
Volgende week stond de kennismaking met haar ouders geboekt, maar Magda Lena maakte zich daarover niet zo druk. Ze kende haar pappenheimers, wist hoe ze dat moest fiksen.....
"Mijn familie vindt mijn lieve welwillende prins vast een puike vrijgezelle jongeman." stelde ze hem gerust. Het weekend daarop kwam pas de echte zware proef. Zijn ouders, die ze voor zich moest zien te winnen, maar Magda was zelfverzekerd voor twee.
"Wees niet bang, Moppeldekokkeltje, ik sleep ons er glorieus doorheen, let maar eens op. Gaat van een leien dakje, smeuiig glijdt het er doorheen als voorgekauwde ontbijtkoek, zoet en gladjes."glimlachtte ze zelfverzekerd.
(Wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- GoNo2
Meer moet dat niet zijn...
Dora: Ach, in de euforie van het eerste ogenblik, laten gaan even. - hettie35
Ik begrijp je protest in dit schrijven, maar ik vind het wel
heel erg druk om te lezen. Maar ieder zijn ding!
groetjes Hettie
Dora: Protest? Sorry voor het misverstand. Dit is het vervolg op Koningskinderen, die zich uitleven. Geeft weer hoe overrompelend ze
dit beleven, dank je. - manono
De overrompeling heb je heel goed beschreven: de hartstocht en het zich verliezen in.
Heel graag gelezen, Dora
Dora: Dank je, ik dacht even, protest?
Juist zo vol overgave getracht het zich in elkaar verliezen uit te drukken, niet gelukt? Maar nu...dank je wel... ben nog snel onzeker... - tessy
onzekerheid opbergen, het is goed !
Dora: Dank je, wel wel
|
