|
< terug
Het geheim van het verdwenen kruis 8
8
Nu eerst bemerkte Perke dat de huisdeur open stond en een heldere dag hem begroette. Niet begrijpend waarvoor zijn vrouw zo verschrokken was liep hij het daglicht tegemoet. Hij schudden met zijn hoofd bromde keek rechts en links de onverharde weg af maar vond geen reden waarom zijn vrouw zo geschrokken was. Hij maakte enkele passen naar het midden van de weg en draaide zich om zijn as maar kon niets of niemand vinden die hij verantwoordelijk achtte voor wat voorgevallen was. De intussen ontwaakte kinderen stonden allemaal rondom hun moeder die wezenloos naar de deur staarde.
"Wat is gebeurt mama", vroeg de oudste terwijl ze over het hoofd van haar moeder streek en met de andere hand het jongste broertje tegen haar heup aan droeg. Perke was alweer binnen zag zijn hele familie rondom Maria en de nog niet brandende kachel staan. "Papa wat is er gebeurd met mama die zit hier zo stil voor zich uit te staren en van te voren was er zo veel lawaai, en wie was er met die emmer aan het gooien"? dat was je moeder, zei Perke bezorgd, ik geloof dat ze een geest of iet heel ergs gezien heeft en is daarom terug het huis ingevlucht. "Mamma wat was er dan dat je zo erg geschrokken bent?" Mamma antwoordde niet maar bleef roerloos voor zich uit staren.
De deur ging weer open en een lachende Berta kwam het huis van haar broer binnengewandeld met een korfje vol heerlijke bosaardbeien. "Kijk eens wat ik voor jullie geplukt heb vanmorgen". Ze zette terwijl ze de kamer rondkeek het korfje op het ruwe tafelblad en vroeg bedrukt, "hei wat is hier gaande heeft iemand van jullie ruzie gehad of wat is er met jullie gaande?" "Maria! Wat is er met jou gaande, ben je gevallen? Is het je niet goed geworden moeten we het kruidenmanneke erbij halen? Nu eerst dat haar schoonzuster bij haar binnenkwam voelde Maria zich ergens weer een beetje op haar gemak. Doordat de hele kroost om haar heen stond en ze zich daardoor ietwat schuldig voelde kon ze onmogelijk gaan vertellen wat er voor enkele minuten geleden hier bij het naar buiten gaan gebeurde. Nu eerst luchtte ze haar hart. "Tja ik wilde buiten aan de put water halen en ik had al de emmer in mijn hand als ik de deur opende en er een vies oud wijf dat helemaal in het zwart gekleed was recht voor mijn neus stond en heel geniepig riep; "Als we Perke niet kunnen krijgen dan nemen we jou en je hebt ook nog wat jong volk in huis dat we kunnen gebruiken". "Toen kreeg ik een flinke por in mijn buik zodat ik geen lucht meer kreeg en even buiten westen moet zijn geraakt". Berta die met geopende mond dit hoorde wist niet wat te doen, daarom viel ze als een blaffende hond tegen haar broer uit. "Wat voor een kerel ben jij wel, laat jij je vrouw zo door een onbekende aanvallen en doet niets om achter dat wijf aan te gaan! Jij moest je schamen ik dacht dat ik een sterkere schoonbroer had".
feedback van andere lezers- hettie35
Je schrijft heel beeldend, mooi,
groetjes Hettie
Hoeselaar: Voor het mooie compliment wil ik me wel bedanken Hettie, vind het ook lief dat je me blijft volgen
Willy - Magdalena
Brrrrrrr ben razend benieuwd!!
Hoeselaar: Ik ook magdalena, ik ook.
Willy - Dora
Mooi beeld: terwijl ze over het hoofd van haar moeder streek en met de andere hand de jongste tegen haar lende aan droeg.
Hij schudde (n) met zijn hoofd
Ben benieuwd oeioei
Hoeselaar: Bedankt dat je zo kritisch leest waardoor ik nog meer verplicht word om dit verhaal in correct Nederland te schrijven
Willy - manono
De hekserij heeft de streek overgenomen... ze zullen toch weerstand moeten bieden, denk ik. Maar hoe?
Hoeselaar: Ach dat zal niet zo 'n vaart lopen tenslotte is het een luchtig spel dat hier gaande is
Willy
|
