|
< terug
Het geheim van het verdwenen kruis 11
11
Hildeke zat met haar kleertjes tussen de braamstruiken gevangen en hoe meer ze zich verzette hoe vaster deze haar omsloten. Haar armpjes en benen waren al aan het bloeden toen opeen een oude vrouw met een grote schaar bij haar stond.
"Nu moet je een groot meisje zijn want dit gaat niet zonder je pijn te doen, maar ik zie dat jij een stevige pul bent die wel tegen een stootje kan. Binnen enkele minuten was Hildeke weer helemaal vrij en liep zo hard als ze maar kon naar huis. Ze was zelf vergeten die oude vrouw te bedanken die haar tussen de wirwar van doorns uit wist te halen.
De twee koppels hadden de hele buurt rondom de kruisstraat uitgekamd om toch maar dat kruis te vinden dat het kruispunt en de buurt daar rond beschermen moest. Elke steen werd terzijde gelegd elke graspol doorwoeld en elke struik aan een grondige inspectie onderworpen met het gevolg dat ze allemaal moe en afgemat bij hun thuis aankwamen en daar hun benen voldaan strekten.
Maria die ondertussen ongerust haar oudste al aan het zoeken was, zag haar dochter geschaafd en bebloed naar binnen stormen. Op haar gelaat stonden dikke tranen te bengelen en haar jurkje was van alle kanten verscheurd.Op haar vraag waar ze zolang gebleven was en hoe dat ze aan die verwondingen kwam, vertelde Hildeke van de hulp die ze onverwacht kreeg. "Mama het was een oude vrouw die helemaal in het zwart gekleed was en die me zei dat ik groot meisje moest zijn, ze zou me wel losmaken, en dat deed ze dan ook.
" Hoe zag die vrouw eruit" wilde mama weten" heb je haar al eens hier gezien of in het dorp"? Nee zei Hildeke, het was een heel lieve oude vrouw maar ze deed me wel schrikken toen ik haar met die grote schaar zag aankomen".
"Perke begrijpt gij wat hier gebeurt, ik niet. het lijkt alsof hier opeens alles behekst is, waarbij ze vluchtig een kruisteken maakte.
"Dat kruis kan toch niet van zichelf weggelopen zijn, en vertel me wie er nu een voordeel uit kan halen om dit kruis dat we nog wel zelf gemaakt hebben hier te stelen. Waarde heeft het zeker niet en mooi zou ik het ook niet durven noemen, zeg me dan waarom men het dan toch weg nam. Perke schudde met zijn hoofd en zei verder niets.
"En dan, ging Maria verder, komt er een wildvreemde vrouw op een wildvreemde plaats waar niemand ooit durft te komen, die dan ook nog gewapend is met een grote schaar om een kind dat ze van haar noch pluim kent, uit de nood te helpen. Ik begrijp er niets meer van, jij wel, man? Perke gaf nog steeds geen antwoord, hij begreep het ook niet. Hij schudden nogmaals met zijn hoofd en zei toen; "als ik dat in het dorp zou moeten vertellen dan zouden ze me als een leugenaar neerzetten, en als ik er zelf over nadenk moet ik toegeven dat dit alles ook een beetje te hoog voor mijn petje is.
feedback van andere lezers- hettie35
Het leest weer lekker,
Groetjes Hettie
Hoeselaar: Dank je wel Hettie lief dat je dit blijft volgen
Willy - GoNo2
van alleen weggelopen of van z'n eigen weggelopen?
Hoeselaar: Van alleen weggelopen, zo had ik het ook bedoeld.
bedankt voor het kritisch lezen
Willy - Dora
Deze is ook OnNederlands voor mij, leuk daarom, van haar nog pluim iemand kennen,
zelf (s) vergeten,
van z'n eigen weggelopen is bij ons uit zichzelf weggelopen.
Hoeselaar: Bedankt voor het kritisch lezen, dat heb ik bij wijlen en tijd wel nodig
Willy - Magdalena
Bijzonder boeiend!! Als ik het goed begrijp is Hildeke de enige die een lief spook zag!
Tiens, tiens.
Zeer vreemd.
Willy, schrijf aub vlijtig door, zeg aan je echtgenote dat je weinig tijd hebt dit weekend :)
Hoeselaar: Vragen kan ik dat altijd maar of ze daarmee akkoord gaat weet zo nog niet, maar effin! We zullen wel zien
Willy - manono
Je houdt ons in de ban!
Hoeselaar: dat was ook mijn bedoeling
Willy
|
