writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Een begrip is géén "letterding"(3)

door Dora

Voorspelbaar is het nu voor mij. Niemand heeft zin in gezeik. Oei oei, daar komt stront van aan de knikker.
Ik spreek klare taal, gestaafd aan feiten die zwart op wit te controleren zijn. Als in een rechtszaak. Luidkeels duidelijk, zo transparant als kristalglas, voor iedereen leesbaar en ik schaam me er niet voor. DoraRingeloor, kritisch, bevlogen en ik lel expres aan de bel. Belletjelellen en dan met het hele stel joelend, want oeioef wat spannend, weglopen is kinderspel. Dat had rond mijn zevende geen allure meer.

Ik ben er inmiddels achter gekomen: bewijzen zeggen niets, tellen vaak niet. Niente. Nada. Nakkes. Als men je wil veroordelen gebeurt dat eenvoudig. Patsklabastscha. Zelfs als je onschuld zwart op wit staat doet dat er niets toe: In het lezen liggen continenten geplaveid met verschillen en wat men met de feiten wel of niet zou willen. Het woord wordt door ieder anders geïnterpreteerd en men is analfabeet in andermans wereld, ik ook.
Ik krijg al de kriebels van een enkelvoudige spionageroman. Bij een goed in elkaar gestoken dubbelspionageplot raak ik totaal op drift, de rode draad zie ik niet. Heb ik hem net, bij het volgende hoofdstuk ben ik de tel alweer kwijt. Kaartspel (poker) Dat is geënt op het misbruiken van lichaamstaal en ik lig geschift in de zenuwen met een harde maag, poep de volgende dag geheid konijnenkeutels. "Wie is de Mol" doorzie ik niet. Daar is het geoorloofd, nee zelfs een eis, om te liegen, intriges uit te spelen en elkaar de loef af te steken. Bedrog tot amusementskunst verheven. Kruusdol wordt ik ervan steeds op het verkeerde been te worden gezet. Ik mis het beflikker-gen.
Dat heb ik aan den lijve ondervonden. Voor die tijd wist ik niet eens dat het een kunde was, die bij velen bestond, zelfs sterk ontwikkeld was. Naïever dan naïef is te lief. Wat een belangrijke leerschool, zeg.

Wij huwden onder voorwaarden; één van de ongeschreven wetten: er moet eerlijke liefde in het spel zijn van beide zijden, gedeelde verantwoording ook, anders ga ik geen binding aan, laat staan voor altijd.
Wist ik veel dat zoiets essentieels ook verdomd goed gespeeld kon worden. Net doen of er niets aan de hand is? Als een kip zonder kop onverschil tolereren? Getuigen zijn van mishandeling doet GeVeDe óók pijn!
Ik wil niet meespelen aan een "toygame" als ik daar niet zelf om heb gevraagd. Men deed notabene alsof het aan mij lag, dat ik werd beflikkerd. Is dat niet de omgedraaide wereld? En als je dat ontdekt hebt, wat dan? Het is een ondoorzichtig schaduwspel, dat veel gezichten en namen draagt. Wie goed kijkt voelt uit welke hoek de wind waait. Er worden vreemde repelstelen onder diverse etherische dovenetelmotieven door je leven geslingerd. Toen ik dat onderdeel had uitgeplozen was het voor iedereen al véél te laat.

Met het eenzijdig opheffen van de ongeschreven spelregels werd echter niet tegelijkertijd het zichzelf over mijn rug opwaarderen uitgebannen. Laster, insinuaties en valse beschuldigingen om de lastige kritische Nel* af te serveren hoorden bij die voor mij nieuwe wereld. Op dat andere continent eerde men het bedrieg- en liegspel als opperste glorie. Egocentrisme en eigenbelang, desnoods onder dwang. Ik schrok er iedere keer opnieuw van, maar door mij van vuilspuiterij te betichten brak wel het systeeem haarfijn door de warboel heen. Projectie (hoe de waard zijn gasten vertrouwt) Zat ik met mij toebedeelde onbekende snoepjes, vermeende gifgroene koekjes in een absurdistische film? (Ik kan toch niet in het wilde weg worden beschuldigd van iets dat ik niet doe?) Mens wordt volwassen! Hoor en zie! Dat kan dondersgoed en wie daarin het sterkst is, wint. Met vlag en wimpel.
Ik ben intelligent, tot op het ongrijpbare, maar wat was ik een kind, dat ik van dergelijke praktijken niets af wist. Vechten is niet mijn favoriete bezigheid, ik vind het zelfs totale verspilling van tijd en ben, net als de meeste mensen van mijn generatie, netjes opgevoed. We zijn eeuwen gesoeplepeld met: Wees niet onaardig, gedraag je beschaafd. Loop weg of keer hen de andere wang toe. Maak je niet druk, dat is het niet waard. Wees nou maar braaf. Verlaag je niet tot het niveau van de ander.... Mooi en uiterst zinvol. Totdat we worden geconfronteerd met vijandige werelden waar krijgers van een totaal andere allure de strijd met je aanbinden...Uitgerust met dodelijke kruisbogen en gifmengsels trokken ze ten strijde en ik had er geen flauwe notie van waarom ik moest worden geëxecuteerd.

De fee van minderwaardigheid.
Ik zag haar altijd kwetsbaar zweven, gekleed in lieflijke tafzijde en flinterfladder organza, had het vaak met haar te doen. Zo zielig, want waarom is iemand zo kwetsbaar? Wat levert het op? Totdat de realiteit tot mij doordrong; deze fee is een takkenwijf want ze heeft ongezonde last van jaloezie. Een wolf in schaapskleren, verkleed in hoogpolig hardhorend negatief kokostapijt. Wat een ongelijke strijd tegen mijn welwillende integriteit. Onder de gordel trappen is grof onbeschaafd. Wat is daar verheven aan?
Oké, dacht ik, dan blijf ik bij haar uit de buurt. Dat is echter onmogelijk als zij zich tussen jou en de vader van je kind heeft weten te klitten, stookt als kokend pek waarmee je snelwegen asfalteert.
Dan beland ik in een onmogelijke spagaat. Volg ik op dat moment mijn eigen vrouwenlogica of gaat het belang van mijn kind voor, dat recht heeft op de vader.

Onrecht vind ik niet te pruimen! Ik pik het niet. Respectloze listigheden zijn intolerabel. Omzeilen? Het houdt daardoor niet op, zuigt echter wel leeg. In dit geval kon ik er maar beter het zwijgen toe doen en zien wat er later overbleef…..Ik weet nu wat dat heeft opgeleverd.
Het recht van de sterkste is voor de jungle!
De Neanderthalers zijn reeds lang uitgestorven, beweert men. Oh ja?
Raar, wat wel hier en de gunder is het spelletje dan, waar ik de dupe van ben!!!
Wie zal er vandaag, morgen de nieuwe uitverkorene worden? (het doelwit, the target)
Hoe dubbel-dwars-achterstevoren-doorgedraaid moet het nog worden voordat het over en uit is gespeeld. Dood aan de gladiolen! Géén verbroederwijn drink ik, met geen enkele onwillige "treitergot" of "onmachtdespoot". Geen enkele hen of haan, die als "het verschijnsel" rond paradeert zal mijn wijn met water aanlengen. Wie zich minnetjes uitlaat over zielenroerselen van een ander is het niet waard om te negereren. Liever word ik om mijn eerlijkheid geroyeerd dan een pion te blijven in de "jaloezie-game"

Ben ik de enige die last heeft van manipulaties en achterbakse streken omdat ik ze nooit verwacht? Ja? Dan neem ik aan dat mijn hele leven verbeelding was. In dat geval laat ik de "hallucinaties" weg opereren. Ik weet niet wat er dan van me overblijft, maar dat is van later zorg.
(Aan alle intelligente gevoelige kippen en aardige hanen: laat even een emailadres achter, houden we via die weg gezond contact).

Nel* = de 9 in Klaverjassen de kaart met de hoogste waarde.

 

feedback van andere lezers

  • manono
    Naiëf zijn in de ingewikkelde hiërarchische kluwens van mensen... dat vraagt om een harde leerschool. Ik spreek hier uitsluitend voor mezelf.

    De hiërarchie opsporen en consuequent negeren, er dus geen deel van uit maken, is zeer effectief, heb ik ondervonden.

    Je doet me weer nadenken, Dora. Goed zo!
    Dora: Ziet: de spagaat is normaliter een kunde van een balletdanseres.
    Zodra het belang van je kind voor gaat, wordt je moederdom de baas...
    In een spel dat je niet kent, nooit speelt, waarin de belangen totaal verschillen, verliest integriteit geheid.
    Dan is alleen je eigen geweten de leidraad.
    Ik heb geen schuldgevoel....dat hoef ik niet te verbloemen ook, lekker makkelijk.
    Bedenk je eens hoe het voor de andere partij moet zijn...
    en de volgende spagaat hangt alweer aan de verstoorde lijn te bungelen.
  • Ghislaine
    In een rechtszaak komt het er niet op aan van mondig te zijn. Daar alleen spreekt de geldbeugel en hoe zwangerder die is, des te meer kans van slagen.
    Dora: Ha ha, hoe zwangerder die is, des te meer kans van slagen. Grinnik jaja.
    Ik was echt zwanger toen de wereld op de kop ging en aan dat muisje hing niet alleen een enorm omwentelingsstaartje, ook rechtzaken en de smerigste truukjes kwamen voiobij, oei, wat een machtige LEERSCHOOL was dat. Die neemt niemand me meer af...ik ben gelukkig positief van aard, dat is goud waard.
  • Magdalena
    Oooo jouw verhaal brengt bij mij de herinnering aan compleet machteloze woede boven! Dingen waartegen je je niet KUNT verdedigen. Als je zo gevoelig bent dat je merkt dat je man niet met jou vrijt maar met een fantasiebeeld in zijn kop en je kwaad wordt, voor zottin versleten wordt, onredelijk, veeleisend... Als meneer dan na vervloekt eenzame jaren en een afgrijselijke echtscheiding letterlijk bewijst dat hij 24 van de 26 'gelukkige' huwelijksjaren een minnares had en... je dat toch had kunnen weten...
    En WIE weende, ging eronder door? NIET Mister Charming die een roos gaf aan elke vrouw die op een dinertje thuis kwam...
    Dora: Oei, jouw feedback is nog veel indringerder dan mijn autobio.
    Ik zat meteen midden in de ellende , toen ik in verwachting raakte ( de eerst klap was een daalder waard, hiep hiep hoera vond ik, maar nee. Weet je wel zeker dat het van mij is?")...
    Mijn verhaal heeft dus een iets ander oorzaak...
    maar ja.. oei oei, Magda,
    wat gebeuren er toch veel zaken die niet zouden mogen...
  • Mephistopheles
    Ik heb niets tegen de wet van de jungle. Het is een prachtige eenvoud en in de natuur doet het er allemaal bitter weinig toe. Never mind the bollocks
    Dora: Dank je voor het lezen.
    In de jungle heersen natuurlijke wetten. dacht dat we hersens kregen om mee te denken, ja een vis hoeft niet te bedenken wat hij in dat water doet...ik vang vaak bot, jij ook?
  • tessy
    Mijn naiviteit en de spelletjes en manipulaties van de tegenpartij (geen echtgenoot) hebben mij zoveel goeds gebracht dat ik alleen maar dankbaar kan zijn voor de lessen. Ik wil het naief zijn voor geen geld van de wereld kwijt. Al geef ik ruiterlijk toe dat de lessen in eerste instantie pijnlijk waren, die overwinning gun ik de neanderthaler die het op zijn geweten heeft, maar na verloop van tijd bleef er dankbaarheid voor het waardevolle inzicht dat ik kreeg in de moeilijke materie die mens noemt.
    Pfff Dora je maakt heel wat los hoor.. ik zou wel een boek willen vullen, of zelf een verhaal schrijven maar mis het talent, daarom meisje ...schrijf jij verder zulke stukken in mijn plaats aub. Ik zal je dankbaar wezen :-))
    Dora: Och Tesske, wat een pracht FB. Ik doe mijn best, echt...
    Ik ben ook nog naief maar met een gouden randje, vertrouwen misbruiken? Denk er om dat ik dan met een flink stuk ervaring kom....
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .