writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Nog kein regen in Thüringen

door Dora

Véél te lang geslapen, de volgende morgen kan ik bijna mijn gigantisch bed niet meer uit van de pijn in mijn rug. Het is alsof ik in een gipskorset loop. Kreunend, zuchtend en steunend (ha-heerlijk-vakantiehihihaha) strompelen we hin und her.
Mit teller, tasschen, thee, butter aus Holland (plus restje salami und belegen kaas want het moet op) Brödchen, die je op de toaster op kunt "piepen" om ze knapperig te maken. We zitten net aan het gekookt eitje met de kakelverse semmeln, als het niet rokende gezin aan onze rechterkant, (met dat verleidelijke zitje naast de achterdeur) ook von tür nach PKW auf und nieder sjouwt, met kratten en koffers.
"Zie je dat MJ? Volgens mij vertrekken ze….. Zullen we vragen of.."
"Ach, voor die paar nachten." Het water loopt me echter bij voorbaat in de mond, (oh als we daar eens …dan hoefden we niet midden in de nacht over straat om achter het huis en pafke te doen)…… …en dan blijkt dat MJ (want dat voelt minder opgesloten) er toch ook wel oren naar heeft. als, ja dan, nee, of toch maar niet vragen, want as is verbrande turf, en wie niet waagt…..
Tien minuten nadat de Berliners vertrokken zijn is de overbuurvrouw, het leegstaande appartement aan het schoonmaken. Frau "Wasserbillig" hebben we haar gekscherend gedoopt, is een vriendelijke tante. Kletsgraag, we weten heel wat van haar, haar jagende man die al tien jaar ten dode op is geschreven maar zich niet klein laat krijgen, de dochter en kleinzoons en zo voort en nog veel meer.
Ze neemt de zaak waar als Herr Schramm nicht anwesent ist und, ach ja so hab ich so meine, en ze maakt het bekende gebaar tussen duim en wijsvinger.
"Ja, begrijpen we, dass ist natüürlich auch sehr makkelijk für herrn Schramm, er hat feier abend immers." proberen we met haar mee te leven, maar ze lacht ons in ons gezicht uit. Hahahhiho.
Wat blijkt, haar achternaam is Feierabend en dat zorgt voor de hilariteit.
"Ich war mal.... dass ist schon sehr lange her, receptioniste und mann nannte immer nur meine vorname. So am ersten tage rief der grosse cheff an und ich sagte:
„Guten Morgen Firma von Steussels, An Feierabend hier" Der Chef war wütend, kam ins büro geflogen wie ein Teufel und schreite, hahahi.
"Aber Fraulein sinds sie bekloppt, es ist Montagmorgen, sie können sowass doch nicht zu unsere Kunden sagen, Feierabend?" Haha hihi en dan zie ik in de vrolijke sfeer toch mijn kansje schoon.
„Wäre es, wellicht, vielleicht möglich, ja mann kan nie wissen, ob wir um koenen toisjen, eh, eh, umziehen, oder wie nennt man dass?" Hoe dan ook ze begrijpt het meteen en zal nakijken, in verband met volgende klanten, of dat kan. En, jawel, als we de beslapen dekbedden en lakens meenemen is het geen probleem, dus we smijten de al uitgepakte zaken snelsnel in de tassen en slepen alle bagage door het trappenhuis naar het naastliggende appartement. Hupsakee, overflakkee. Het is nog ruimer ook, is vor vijf man berekend en dat voor dezelfde prijs. Daar hoef je het zeker niet om te laten. Poehee, en dat allemaal in de pyjama, want zo vanaf het ontbijt, nog ongewassen. Wie ziet het verschil? We zijn al buiten adem nog voor we een berg beklommen hebben, maar de rugpijn is door die activiteit al wel een stuk minder.
Later dan we hadden gepland gaan we het door MJ geplande eindje toeren.

Dat Thüringerwoud is één groot wandel- en bike gebied. Berg, bos, rensteigen voor de mountainbikes en wandelaars, verscholen tussen het groen staan prachtige fachwerkvilla's. (Ik neem aan dat er altijd tien gezinnen in woonden, anders is het daar van ouds her gezegend met veel rijk volk)
Men leeft er nog rustig, het voelt echt landelijk.
Rond 1500 uur komen we uit in Smallkalden, werkelijk een plaatsje om te filmen, toeristisch is het er niet en het staat bol van oude glorie. MJ heeft opgezocht wat er te zien is en het hele program krijgen we makkelijk afgewerkt...oude botten kunnen niet al te veel loopwerk meer verhapstukken....
De majestueuze Fachwerkhuizen in diverse pastel kleurtjes stelen echt de show. Uiteraard zo vlak bij de markt is de grote kerk, waar je gewoon naar binnen kan, sober maar wel met brandschilderwerk en prachtige gewelfde plafonds, Op het plein is een glazeninkijk uitgraving waar we de resten van voorouders uit 1300 zien liggen. Men serveert er in een ansichtkaarthuisje (buiten aan tafels met banken zonder tafelkleed) een heerlijke gepaneerde schol, jammiejammie knapknapperig met vanbinnen heerlijk sappig vlees, met gemischster- und spekkartoffelsalat. Om te zoenen en niet van die porties waarbij je een vergrootglas hoeft te gebruiken. MJ smikkelt uiterst tevreden van de enorme zigeunerschnitsel die ruim zwemt in paprikasaus naast pracht bruingebakken aardappeltjes… Het is met recht een prachtig over- en uitstapje…
en oh wat heb ik piccobello geslapen in mijn nieuwe eenpersoonsbed.

Vandaag regent het en nog eens en nog eens.... Weimar doornat gelopen, maar de goede zin krijgen die druppels niet kaput...doehoei...

 

feedback van andere lezers

  • bessy
    geweldig zoals je de ervaringen neerpent....
    ik zie jullie in je pyama verhuizen, en lekker op het terras een pafke doen,
    en na regen komt zon hoor, ze hier heeft ze vandaag goed haar best gedaan....
    doei bessyanneke
    Dora: Dank je wel, we houden de goede zin erin. Zijn zojuist in Wittenberg ingekwartiert...mooohooi appartement Oei wel vijf trappen op, morgen een mooi verhaal erover hoehoei.
  • manono
    Dat Duits is goddelijk om te lezen! Ik lach me een kriek!

    Ik kijk al uit naar de volgende kroniek.
    Dora: Danksdu schön, ich verzoege mein bestes tsoe geben
  • Runner
    Ja, dein Deutsch ist fabelhaft.
    Aber ich bemerke dass sie viel Spass haben.
    O ja. Michael Jackson stond voor MJ.
    Ich sage ihnen bleib munter!
    Dora: Wir werden, lese das nekste verhooltje Sie werden ach munster werden
  • tessy
    Heerlijk geschreven, zit bijna heel het weekend alleen thuis en dit is de geschikte moment om even te ontspannen met je reisverhalen :-))
    Dora: Dank je wel Tess, trouwe lezeres.....
  • Hoeselaar
    Nu eerst begrijp ik jouw schrijfwijze van het Duits. Je schrijft het zo als dat we het hier zouden schrijven.
    Ha, heerlijk echt iets om over naar huis te schrijven

    Willy
    Dora: Leuk Willy, dat je het toch hebt gelezen want ja,... jij bent kenner bij uitstek. Ik heb der Pfirsich naar aanleiding van jouw verbetering aangepast.
    (In een gedicht moet het natuurlijk wel kloppen, vind ik. Wil je even kijken of het nu goed is?)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .