|
< terug
Veerkracht
Zo schijnt de zon en zo regent het weer, het lijkt mijn gemoedstoestand wel. Drie stappen vooruit en twee weer terug.
Maar de veerkracht zal terug komen vooral nu ik weer dat mijn lief stukje voor stukje opkrabbelt. Hij,
dan ik ook. Wat heeft hij aan een vrouw die geen knip voor de neus waard is. Niets toch?
De afgelopen dagen waren dubbel zwaar, het lood van heel de wereld hing aan mijn ledematen, zo scheen het. Nu voel ik langzaam maar zeker dat de zaak afbrokkelt.
Dit ook mede jullie steun. Die voor mij als een warme deken was en is. Eens zal ik terug moeten afreizen naar Enschede maar niet zonder mijn lief.
Dat nooit meer! Ik weet dat ik hem niet op een stoel kan vastbinden, hetgeen ik ook niet van
plan ben. Maar ik heb lering getrokken uit alle onmacht en pijn. Hij zal wel niet meer aan het werk mogen dus gaat ie gewoon in de koffer mee! Ik zal proberen al jullie schrijfsels te lezen maar het zal de nodige tijd kosten, maar daar ik maar twee keer een half uur op ziekenbezoek mag tijd zat om mijn
zinnen te verdrijven hier. Voornemens hier in huis geen hooi op de vork te nemen en te zorgen dat
ik weer de bouwsteen in ons gezamelijke leven wordt.
Ik ben blij dat ik weer kan schrijven want ook dat zat van binnen muurvast op slot. Doch heb de sleutel
terug gevonden en bewaar hem als een kostbaar kleinood.
Mochten jullie mijn gekwezel zat zijn dan hoor ik dit graag!!!!!
feedback van andere lezers- manono
Wat gekwezel?
Je schrijft een verhaal van dag tot dag dat nadien nog ontelbare keren gelezen kan worden.
Er is geen enkele wet die zegt dat wat geschreven wordt, uit fantasie geput moet worden. Toch?
Wanneer je schrijft dat je Lief in de koffer mee mag... dat vind ik grandioos. Dat hij niet veel meer mag doen... enz.
Iemand die het zelfde zou overkomen en meemaken, zou misschien een heel saaie tekst schrijven. Jouw teksten zijn verre van saai. Ze spreken over de essentie van het leven. Dat is universeel.
hettie35: Ik ben blij met je fijne feedback, ik twijfel nogal eens aan mijzelf,
groetjes Hettie - Ghislaine
Dat loden gevoel moet langzaam afbrokkelen of je mist straks een of andere belangrijk deel van jezelf. Mensen jagen op alles en nog wat maar beseffen zelden dat een seconde voldoende is om de jager tot prooi te maken. Je komt er wel al is enige geduld daar wel noodzakelijk voor.
hettie35: Dank je voor je opbouwende woorden,
liefs Hettie - Dora
Gekwezel?
Welnee, ik voel me gevlijd
dat je deze moeilijke tijd
met me deelt....
kijk hoe het op en neer gaat
te zien hoe je weer opstaat
zoals bij menigeen
maar niet iedereen
geeft een inkijk zoals jij
deelt dubbele tropenjaren
dichters komen dichterbij
hettie35: Dora je bent een (b) Engel - Magdalena
Oooo ik val zomaar binnen, aangetrokken door de titel...
heel boeiend en vlot geschreven
whatever er aan de hand is... iemand die zo schrijft, met zoveel intensiteit... die haalt het!
XXXXX
Karine
hettie35: Je doet mij blozen Karine,
liefs Hettie
|
