|
< terug
"ZES" - Expeditie naar Mars - Hoofdstuk 1.3 H
"Het is aan een man om de gepaste terughoudendheid en respect aan de dag te leggen tegenover elke vrouw, niet alleen als die toevallig moslim, mooi, rijk, verstandig of niets van dat alles is. En dat geldt andersom even goed."
Ik keek haar wat curieus aan, maar ze had al begrepen dat ik die laatste stelling niet zomaar ging aannemen. Met dezelfde adem begon ze dat wat uit te klaren.
"Ten tijde van de Profeet deden mannen sowiezo al bedekkende kledij aan, vooral tegen de zware Arabische zon. Vrouwen veel minder, omdat ze grotendeels binnen bleven. Moesten blijven. Daarom vraagt de Koran alleen aan vrouwen verhulling. Juist zodat ze zouden kunnen buitenkomen en een evenwaardige plaats in de maatschappij veroveren. Soberheid en terughoudendheid wordt wel van iedereen verwacht."
"Die gelijkheid is nochtans niet de indruk die niet-moslims krijgen als ze naar Arabië kijken."
Ze zuchtte, en glimlachte even.
"Ik weet het. Het Woord van de Profeet is veel te lang fout geïnterpreteerd, om juist die oude, voorislamitische tradities in stand te houden die Hij wilde veranderen. Maar we gaan er wel op vooruit. Net als jullie trouwens. Wordt de Europese samenleving ook niet al eens als een mannenwereld beschreven?"
Ik knikte alleen maar. Dat moest ik toegeven, en ze gaf er nog een referentie bij.
"Voor de islam was een vrouw in Arabië koopwaar of erger. Zelfs de meest conservatieve strekking die jij kan bedenken is een verbetering tegenover toen. Waar in Arabië vrouwen nog onderdrukt worden, komt dat door die ingebakken tradities en wordt het Woord gemanipuleerd."
Ik begon ons gesprek erg verrijkend te vinden, maar de hoofdvraag moest eigenlijk nog komen. Identiteit is een mooi woord maar daar stond ik dan, met genoeg vrijpostige oogballen om een stier het nakijken te geven. Dus dacht ik dat vat eerst voorzichtig nog wat te tappen.
"Dus aan boord vertrouw je erop dat je vrouwelijke verschijning zo geen invloed heeft. Vat ik dat goed samen als de reden dat je nu niet, mujahaba bent? Zeg ik dat goed?"
Ze knikte lachend.
"Bijna als een echte Arabier. Mujahaba of niet, dat is de vraag die elke vrouw op een bepaald punt moet beantwoorden. In het Westen kiezen veel vrouwen bewust om met hun vrouwelijkheid invloed uit te oefenen. Ik begrijp dat wel, maar zo zit de islam dus niet in elkaar. Ik beantwoord die vraag hier en nu zoals je kan zien, hoewel ik eerst toch wat ongemakkelijk zat in dit uniform."
Ze keek even naar beneden, naar zichzelf, en veerde haar blik weer op terwijl ze haar kleine handen met de palmen naar boven uitstak, alsof er een zilveren dienblad op lag.
"Dit is hoe Allah mij heeft gemaakt, en de perfecte wereld is er voor mij één zonder vijgebladeren. In het leven hierna zal dat zo zijn. Als de Koran juist geïnterpreteerd wordt op dat vlak."
[I]
Ik weet zo niet wie jou gemaakt heeft. Alleen dat er goed werk is geleverd.
En nog niet zo'n beetje.
[/I]
Ik besloot mijn demonische advocaat nog eens ferm los te laten.
"Hoe zit het dan met mannen die hun boekje te buiten gaan? Wordt bijvoorbeeld na een verkrachting een vrouw in Arabië niet nog altijd mee verantwoordelijk gehouden?"
"Dat was vroeger zeker zo. Toen werd maatschappelijk aanvaard dat zoiets niet kon gebeuren zonder een vorm van vrouwelijke verleiding. Maar nog eens, dat is een interpretatie die vasthoudt aan oude, onislamitische waarden. Het is nu maatschappelijk aanvaard om een vrouw helemaal als slachtoffer te zien in die problematiek. Gelukkig maar."
Ik wist haar snel van antwoord te dienen.
"Vorig jaar nog, heb ik gehoord van een achttienjarig meisje die gestenigd is geweest, niet ver van waar jij vandaan komt. In Jeddah, als ik me niet vergis."
Ze was niet in het minst kwaad of van slag door mijn kritiek. Het bleek volledig binnen haar verwachtingen.
"Ik ben niet blind voor mijn eigen geloofsgenoten. Ik bevond mij toen tussen de honderdduizend betogers daartegen, en dat waren echt niet alleen vrouwen. Dat gebeurde in een erg conservatieve wijk van de stad, officieel is dat soort van sharia al lang verboden, maar soms komt het verleden nog wel eens naar boven. Maar nu kunnen we tenminste manifesteren daartegen. Honderd jaar geleden liep het gros van de moslima's in Arabië nog in burka rond, dat was pas respectloos. We zijn al een heel eind gekomen in de tussentijd."
Ze had overschot van gelijk. In het ganse Arabische rijk was er nergens nog officieel enige tolerantie tegenover zelfverklaarde sharia's, een lokaal soort islamitische rechtspraak. Vroeger was dat anders, als ik mijn vader mocht geloven. Het woord sharia klinkt daarom nog altijd als iets barbaars in Europa. Hij was niet de enige oudere persoon met een grondige afkeer van de islam.
"Ik kan niet anders dan het met je eens zijn. Over de hele lijn trouwens. Relaties van alle soort tussen mannen en vrouwen moeten gebaseerd zijn op wederzijds respect. Als ik mij aangetrokken voel tot mooie vrouwen en erg jonge meisjes die lichamelijk volwassen worden, dan is dat biologie. Hoe we daarmee omgaan is het enige dat van belang is."
"Ik ben blij dat je er zo over denkt. Moest elke man dat doen, zouden er veel minder problemen zijn op Aarde, niet alleen in de islamitische wereld."
Dat was alweer een compliment van haar. Ik werd er vrijpostig genoeg van om ook de volgende vraag te stellen. Ik haalde mijn schouders wat op om de ironie van de terloopse vraag toch ook niet te laten verloren gaan.
"Dus dan moet het voor jou kunnen dat, ik zeg maar iets, ik tegen jou zeg dat ik je aantrekkelijk vind?"
De lift sloeg hoorbaar in beweging. We keken allebei onwillekeurig in dezelfde richting. De aanroepknop zoals dat officieel heette, gaf een geel licht af.
Zarah nam enkele passen naar de lift en riep hem tot de groene orde. Die kwam erg snel van beneden opdagen. Voordat we instapten sprak ze helder en glimlachend.
"Wat jij zegt is voor jouw rekening."
-------------
Wordt vervolgd
feedback van andere lezers- hettie35
Je gaat een gevoelige kant op om over het Moslim geloof uit te wijden.
Ik kan in veel dingen die je hier schrijft meegaan maar niet met alles.
Maar dat is de vrijheid van de schrijver.
Wens je een fijn weekend groetjes Hettie
Wardibald: Het is de mening van het personage. Ik hoef het helemaal niet met haar eens te zijn. Ook niet met mijn hoofdpersonage. Jij ook niet, trouwens.
Maar uiteraard zit er wel een onderliggende boodschap in. Zo zijn er heel wat in mijn verhaal te vinden.
|
