|
< terug
Met de neus er boven op
De wereld om mij heen is klein en groot. Klein is de buiten wereld, groot is de wereld van indrukken waar ik wel veel over had gehoort maar nog niet zag. Ik weet het, de media informeert ons over de wantoestanden in de zorg. Het gleed soms gewoon langs mij heen, ik voelde mij overvoert. Maar ik heb mijn mening bijgesteld en niet zo weinig ook. Hoogbejaarden die de hele dag met natte luierbroekjes aanliggen op hun bed of in de rolstoel. Voor ik iedereen over mij heen krijg, ja ik weet er is te weinig personeel dus kan niet alles gaan zoals we zouden willen. Sommigen rennen de benen onder hun lijf vandaan. Dat zijn de echte verzorgsters.
Maar je hebt ook de caterogie van afgestompte verpleeghulpen die de teugels laten vieren omdat het dweilen met de kraan open is. En daarmee verbreed ik mijn horizon, erger mij steeds meer aan de
wantoestanden in verpleeghuis of bejaardencentra. Waar ik met de neus boven op zit, dus echt wel
uit eigen ervaring spreek is dat deze mensen geacht worden nog maar twee keer in de week een stukje fruit krijgen, bezuinigen heet dat! Koekje bij de koffie of thee is al helemaal uit den boze. En als klap op de
vuurpijl mogen de oudjes dankbaar zijn dat ze één keer in de week in bad gaan. Het gaat mijn denkvermogen te boven. Je kunt wel van alles verzinnen onder het kader van de bezuinigheden!
Een van die verzindsels zijn dat als je in het bejaardentehuis verblijft dan mag je dankbaar zijn voor een beetje zakgeld. Ja, ja, dertig euro in de maand en daar moet dan ook echt alles in de ogen van de overheid
extra benodigheden van worden gedaan. Stomerij, fruit, tandpasta en andere dingen van drinken als de koffie en thee. O, ik zal vast nog wel iets vergeten zijn en nu op diverse tenen trappen maar ik weet nu wat ik zie en hoor. En dit is nu de generatie die Nederland weer heeft opgebouwd na alle naslepende ellende van de oorlog. Respect is gedeeltelijk verdwenen en liever kwijt dan rijk want ze kosten alleen maar geld. Dat Den Haag zelf ook wel eens de broekriem zou kunnen aan halen dringt daar niet echt door.
Als ik Balkie in zijn sportauto en bolle wangen uit zie stappen op het binnenhof om het stokje over te geven aan Rutte dan krab ik achter mijn oor en vraag mij af, zijn we nu van de regen in de drup gekomen?
Die zelfvoldane glimlachjes daar kots ik onderhand danig van, want allen die daar verblijven en menen
een vinger in de pap te hebben hebben nog nooit geleerd de tering naar de nering te zetten.
En als ze het al zullen doen is het weer ten koste van de zorg. Ze mochten eens minder vaak op vakantie kunnen gaan!
feedback van andere lezers- Runner
Zorg kan en zal nooit afdoende zijn
In het elementaire zal minstens hulp geboden moeten worden.
Eigenlijk onacceptabel dat er wantoestanden zijn.
Hoewel het daar niet van moet afhangen, is hulp van vrijwilligers gewenst. Pas is vastgesteld dat vrijwillige ondersteuning van de naaste familie te wensen over laat.
De situatie met jullie moeder is uniek en verdient alle lof!
hettie35: Oeps Henk nu maak je me verlegen, eigenlijk vinden wij het vrij
normaal wat we doen, al zal ik nooit beweren dat het altijd even gemakkelijk is. Dank je voor je fijne reactie, groetjes Hettie - Dora
Het komt zover dat moeder alleen met een muntje in bad kan voor 5 euro, tien minuten en een van de kinders doet het
Moet je snel zijn met haar uit te kleden, anders zit ma net onder de straal en dan is je muntje op....
hettie35: Ben ik helemaal met je eens, gelukkig verzorgen wij samen met thuiszorg mijn moeder zelf!
Groetjes Hettie
|
