writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Zouden ze het begrepen hebben?

door jamal


Wanneer de avond over kabouterland valt, komt in een verlaten bos een menigte te voorschijn. Ze zijn allen uitgenodigd op het "congres van de verlichting". Een initiatief van de drie wijzen die niet langer dulden hoe achtergrond en persoonlijkheid worden aangegrepen als oorzaak van de vele kabouterspanningen. Sommigen lopen gebukt onder banale maatregelen die erop gericht zijn uit te sluiten dan wel te betrekken. Anderen dragen pijnlijke ervaringen waar intellectuelen en academici hoogdravend over spreken maar in wezen er zeer weinig over weten, laat staan iets constructief ondernemen. Daarnaast heb je nationalistische, extremistische en populistische figuren die het bestaan van kabouterland radicaal durven te ontkennen. Of vanachter een spreekgestoelte brullen dat kabouterland een mislukking is.

Maar voor de drie wijzen is de maat meer dan vol. Zo hebben ze een methodiek uitgewerkt die alle kabouters ertoe zal helpen ruimer te zien dan hun vertrouwde en vervormde denkkaders. "De eigen waarheid is geheel ondergeschikt aan de werkelijkheid, die op zichzelf een verzameling is van alle waarheden", prijkt bovenaan de verzonden uitnodigingen.

De bezoekers krijgen bij hun aankomst een wit gewaad dat ze over zich heen trekken en verplicht aanhouden tot aan het einde van het congres. Aan hun pols wordt willekeurig een kleurlint gebonden dat de groepsindeling bepaalt. Het terrein is omgetoverd tot een vierdelig en van mekaar afgesloten compartiment:

Geel behandelt de casus van kinderkabouters die gretig willen leren en spelen maar door tal van omstandigheden er niet optimaal aan toekomen. Een tekort dat zich doorheen de tijd meer en meer zal manifesteren op diverse levensdomeinen. Echter, de lokale opinie vindt dat aan elk succesvol leven een goede opvoeding en een sterke wil voorafgaan.

Oranje bespreekt de hachelijke situatie van kabouters die deel uit maken van hetzelfde land maar volgens de grondwet bij de ene of de andere gemeenschap thuishoren. Vandaag, na bijna twee eeuwen lang, daveren de historische structuren heviger dan ooit op hun grondvesten. Men spreekt van een verrechtsing die pleit voor een definitieve splitsing.

Rood neemt de levensomstandigheden van de geviseerde en gestigmatiseerde gelovigen onder de loep. Een grimmige en angstige sfeer boven het land roept oude en schrijnende herinneringen op die je enkel terugvindt in tentoonstellingen, boeken of films. Toeval of niet, de economische recessie lijkt ook vandaag mee aan de basis te liggen van een sluw maar smerig indoctrinatiespel `vind de zondebok!`.

En als laatste hebben we de kabouters met een blauwe kleur. Zij ontfermen zich over de armen en de kwetsbaren in kabouterland. Hierbij houden ze geen rekening met de etnische, culturele of religieuze achtergrond, maar staan louter stil bij objectief waarneembare gegevens en systemen die eventueel iets onthullen over oorzaak en gevolg.

Voor dat de drie wijzen de verdeelde kaboutermassa inlichten over de nachtorde, vergrendelen ze de deur van elk compartiment. Hét signaal dat het congres van de verlichting kan beginnen. Dan luiden de speakers…

`Kabouterinnen en Kabouters, de drie wijzen heten u van harte welkom op de historische gebeurtenis van het kabouterland. Nooit eerder hebben gelijkenissen en verschillen, alsook het belang ervan, zo zwaar doorgewogen op de toekomst van het kabouterland. Uw massale aanwezigheid bevestigt dat ons aanvoelen niet geheel onterecht is. Wij danken u alvast.` …

Dan laat een zachte, vrouwelijke stem zich horen…
`Vanavond draagt ieder van u de kleur van de naakte neutraliteit. Spiritueel gezien het symbool van het onvergankelijke bezit dat u meebrengt bij de geboorte en terug met u meeneemt bij de dood. Het lint aan uw pols verbindt u met uw groepsleden die niet meer noch minder zijn dan uzelf. Helaas, hierbuiten, binnen de realiteit van Kabouterland, gelden spijtig genoeg andere normen en waarden, die indruisen tegen wat wij hier willen verkondigen. Kabouterland is of zou een gastvrij gebied moeten zijn waar jong en oud, man en vrouw, blank of zwart, hetero of homo, gelovig of vrijzinnig…zich onderwerpt aan de wetten alsook gebruikmaakt van alle rechten. Kijk eens om u heen en luister naar wat uw gevoel of gedachte zegt. Klopt onze bezorgdheid?`

`Toch…wij geloven in de maakbaarheid van een kabouterrijk samen-leven! Degene die nog maar twijfelt aan het bestaansrecht van Kabouterland, of enigszins neigt naar de ontkenning ervan, doet oneer en onrecht aan elk van ons. Kabouterland is geen afgebakend project of een steriele ruimte van een en dezelfde kabouterkenmerken. Het is een gemeenschap van gemeenschappen waartussen meer gelijkenissen dan verschillen zijn. En eender welke migratievorm u kabouter maakt van dit land is helemaal niet van belang. Wat ons juist mag drijven is de onbekendheid en de angst die hier soms mee gepaard loopt en deze om te buigen naar meer kennis en meer verdraagzaamheid. Want we zijn allen verantwoordelijk voor het verleden, het heden en de toekomst van ons Kabouterland…`

Een derde schorre stem onderbreekt de zin en vult aan …
`Vanavond beslist u over het lot van een gemeenschap! In elk compartiment is een groot televisiescherm voorzien waarop dadelijk een documentaire verschijnt, met als titel:
"Het kabouterleven zoals het is."

`Warme getuigenissen uit ons midden laten ons toe diep in hun dagelijkse leven en innerlijke wereld te kijken, waar weinigen van ons slechts komen of iets van weten. Misschien dat zijzelf en hun lotgenoten op dit eigenste moment naast u zitten en open staan voor het uitwisselen van ervaringen en gedachten. Wie deze methode onwennig of de ontmoeting nogal confronterend vindt , kijkt na vanavond vast en zeker met een andere bril naar Kabouterland. … Nu is het aan u!`

`We beschikken over een machtig middel om voor één van uw gemeenschappen een nieuwe toekomst te bouwen. We hadden het graag voor elk van u willen doen maar daar hebben we helaas niet voldoende middelen voor. Van zodra een compartiment een maatschappelijk voorstel heeft uitgewerkt, drukt u de lichtknop in. Het compartiment met de meest creatieve, betaalbare en kabouterverrijkende ideeën geniet zelf ook mee van het voorstel. We wensen u een aangename ontmoeting en heel veel succes.`

De ochtend breekt lichtjes aan en niemand van de kabouterteams heeft al een voorstel ingediend. De drie wijzen verliezen uiteindelijk hun hoop en besluiten om zelf het congres te beëindigen. Ze openen de compartimenten en treffen een menigte slapende kabouters aan. De sfeer is vredig en ontspannen. De wijzen kijken elkaar vol verbazing aan en in hun hoofd brandt dezelfde cruciale vraag: 'Zouden ze het begrepen hebben?'






______________________________________________________________________________________________
Het sluitstuk van mijn XII Werken, 12 opiniestukken te schrijven io van Kif Kif vzw... wat een ervaring!
De werken zijn allen terug te vinden onder WH of Kif Kif onder 'gedwongen om te schrijven'




 

feedback van andere lezers

  • GoNo2
    Goed geschreven hé?
  • Dora
    Had ik je gemist....
    Maar weer goed in elkaar gestoken..Veel voor mij beaambare wijsheden wandelen voorbij...
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .