|
< terug
De wandeling
De wind trekt gestatig aan en ik krijg de kriebels om naar buiten te gaan. Even luchten zoals we dat
noemen. Heerlijk de wind door je haren laten wapperen. Het is lang geleden dat ik even de tijd heb gehad om dat te doen.
Ik neem mij dan ook voor om deze dag tijd te maken. Met een telefoon op zak voor eventuele
oproep om hulp en terug komen een vereiste is ga ik een uurtje later op pad. Het is gek ik weet dat het toch af en toe nodig is om ook naar buiten te gaan, maar een onrust neemt bezit van mij.
Dat is eigenlijk niet de bedoeling van deze wandeling, het zou eerder een verlichting moeten zijn van de zorgen die dag en nacht door het hoofd spelen en de rust in bezit nemen.
Telkens kijk ik op mijn mobieltje of ik een oproep heb gemist, en dat terwijl ik het antwoord al weet want aan mijn oren is nog niet veel mis. Toch wil ik doorzetten en niet gelijk op mijn schreden terug naar huis keren. Dan zou de onrust gewonnen hebben en dat wil ik niet laten gebeuren.
Ik leg mij de wil op om naar de natuur te kijken en er van te genieten. Niet dat het in een keer lukt,
maar zo van lieverlee tijdens het lopen valt mijn oog op de wondere dracht van de herfst.
Het groen dat langzaam overgaat in goudgeel en de rode dracht van de amerikaanse eik, de natuur
heeft vele wonderen. De elfenbankjes komen weer tevoorschijn en ik zie ze opklimmen naar
boven langs de boomstammen. Maar ook op mos en onderstruikgewas zijn er velen te zien.
En zo trekken alle muizenissen langzaam weg uit het hoofd. Ontspannend begeef ik mij op de terugweg en blijf telkens nog even staan om iets te bewonderen.
Eenmaal weet thuis bij mijn moeder voel ik mij weer uitgerust en gedeeltelijk ontspannen om samen de zware strijd weer aan te gaan.
feedback van andere lezers- ydm
ontladen.....gedachten laten gaan....voor nieuwe energie...blijven doen ...
liefs yvonne
hettie35: Doe ik ook Yvonne anders is het ook niet vol te houden hoe graag ik het ook zou willen.
Liefs Hettie - Runner
Waai maar lekker uit!
hettie35: Dank je wel, dat zal ik zeker ook wel doen.
Groetjes Hettie - GoNo2
Mooi!
hettie35: Dank je voor het leze GoNo,
groetjes Hettie - tessy
Het is een noodzaak om af en toe naar buiten te gaan Hettie, niemand is er mee gebaat wanneer jij eronder door gaat.
Mijn respect voor wat je doet is groot, het is niet niks .
hettie35: Dank je tessy, de noodzaak is zeker groot de tijd te weinig,
soms gaat de automatiche piloot erop. Het is niet anders,
lief dat je hier alsnog op teageerde. Dat doet meer goed dan je ooit zult vermoeden.
Liefs en nog een fijne Zondag, Hettie
|
