Volg ons op facebook
|
< terug
Rode steentjes uit Afrika 3/. (deel van "verschrikkelijke stad")
.../........
Toen Sjamil kwam aanrijden met de zwarte BMW 525 bemerkte hij dat juist voor de uitgang van het appartementsgebouw een Volvo wegreed. Behendig parkeerde hij de auto op de vrijgekomen plaats. Hij zette de auto zodanig dat hij in één vloeiende beweging zou kunnen wegrijden zoals hem dit destijds in Grozny was aangeleerd door de Russische geheime dienst. Hij kende deze auto door en door. Tot voor 3 maanden was de auto nog van zijn in Nederland wonende zus. Via een kennis, een tussenpersoon, had hij de wagen aangekocht. De nummerplaten had hij laten drukken in het grootwarenhuis Carrefour te Merksem. Opgelucht ademde hij uit. Dit was toch ongelooflijk toeval dat ze juist voor de deur een plaats konden vinden in de parkeerchaos van deze stad. Dubbel pakeren had ook nog mogelijk geweest, maar als dan de flikken komen hebben ze daar weer miserie mee. Nee, dit was de beste oplossing besloot hij samen met Pjotr die als een standbeeld naast zich zat.
Ahmad kwam op het gelijkvloers aan en zette zijn bagage naast zich neer. Toen hij zijn brievenbus opende stapten er plotseling twee, uiterst goed geklede, kerels de hal binnen. Hij zag dadelijk dat er iets mis was. Beiden hadden een pistool in hun handen en liepen ermee, met uitgestrekte arm, in zijn richting. In het Engels riepen ze «your luguage, quickly». Ahmad grabbelde naar zijn bagage maar kreeg een klap van het wapen op zijn hoofd. Uit het wapen van de tweede, een kerel met een fors litteken dwars over zijn kaak, kwam plotseling vuur gespuwd met een oorverdovende knal. Een immense pijn overmande hem. Ahmad greep naar zijn rechterschouder en achterhoofd en zeeg neer. Hij voelde een warme vochtige gloed onder zijn hemd wegvloeien. Alles werd donkerrood rondom hem.
Pjotr en Sjamil hadden hun "man" in de hal zien toekomen. Sergej had hen vanuit zijn observatiepost, zijn hotelkamer, met de walkietalkie gezegd dat hun «target » onderweg was. Als echte professionals droegen ze de «oortjes» zodat ze niet in het zicht van iedereen de radioposten moesten bedienen. Toen hun slachtoffer in de hal aan de brievenbussen stond, gingen ze binnen en riepen hem toe zijn valies los te laten. De man was dat blijkbaar niet van plan en trachtte zich los te trekken. Daarom gaf Pjotr hem een klap op zijn hoofd met zijn CZ 85 combat. Sjamil die zich in de schermutseling bemoeide, om de Libanees onder bedwang te houden, zag echter dat dit weinig effect had en schoot de man neer met zijn Taurus PT 92. Vliegensvlug sleurden ze de bagage uit de handen van de Libanees en renden naar buiten.
André Versmissen was al 25 jaar chauffeur bij de Antwerpse Diamant Taxi. Door zijn dienstjaren reed hij alleen nog maar in de dag. Hij vond dat hij voorheen, bij zijn nachtelijk werk, al voldoende had meegemaakt. Ettelijke keren was zijn taxi ondergekotst geweest door dronken passagiers en vier keer werd hij al overvallen. Sinds hij alleen nog maar in de dag reed was die miserie allemaal van hem afgevallen. Het gros van zijn klanten kwam uit de diamantwereld, waar hij een graag geziene gast was. Hij was steeds correct en goed gekleed en vooral uiterst gereserveerd. André parkeerde de nieuwe Mercedes 320S, dubbel geparkeerd, in de Appelmansstraat voor het nummer 29 en wilde uitstappen. Plotseling hoorde hij een luide knal en kort daarna nog één. Hij zag twee grote kerels buiten komen uit de deur van het gebouw waar hij moest zijn. Ze kwamen recht op hem toe en bedreigden hem in een voor hem onbekende taal. Alle twee hadden ze een pistool in hun handen, de tweede sleurde ook nog een klein valiesje mee. André stond aan de grond genageld. De eerste gangster duwde hem een pistool onder zijn neus. Volledig verbouwereerd en van zijn melk liet André de contactsleutel van zijn Mercedes vallen. Beide gangster zagen dat André niet reageerde en zetten het op een lopen, de straat over, voorbij de chocolatier Del Rey in de richting van het winkelcentrum. André ontwaakte als uit een trance en zag dat enkele omstanders naar de deur van het appartementsgebouw toeliepen. Eén van hen kwam buiten en vroeg hem de 100 te bellen. Er lag een man in de gang, in een grote plas bloed en die bewoog nog amper. André verwittigde via zijn boorradio de centrale .
Benny, een dokwerker, kwam de winkel van Del Rey buiten met in zijn hand een halve kilo pralines. Zo van die witte, want die lust zijn vrouw graag. Hij had nog iets goed te maken. Vorig week-end was hij met zijn kameraden blijven plakken in de kantine van hun voetbalploeg en was pas 's nacht om drie uur thuis gekomen. Die nacht géén beweging in bed en de volgende dagen géén klank uit de mond van zijn vrouwke. Alleen maar beeld en dat beeld stond op onweer. Op het moment dat hij buitenstapt loopt hem een grote kerel tegen het lijf. Het valies dat hij in zijn handen heeft valt open op de grond. Een tweede man, die duidelijk bij die eerste hoorde, riep iets in een onverstaanbare taal naar de andere, waarop beiden verder liepen, de Vestingstraat in. Benny, die nergens schrik van heeft, liep de twee kerels achterna. Ze draaiden verderop in de straat het Century Shopping Center in. Toen Benny daar ook aankwam zag hij hen nog juist achter de eerste hoek wegdraaien en verloor hen uit het oog in de mensenmassa. Terug aan Del Rey zag hij het geopende valies op de grond liggen en zag uit de zijkant enkele dollarbiljetten steken. Om zich heen kijkend, als een wolf die een prooi verslindt, stak hij een pakje dollars in zijn binnenzak. Niemand zou dit merken en hij kon de centen goed gebruiken, al is het maar om opnieuw pralines voor zijn vrouwke te kopen.
.... wordt vervolgd...
feedback van andere lezers- Dora
Op gevaar af (maar dat zij dan zo) dat ik door een andere schrijver wordt rechtgezet vanwege mijn feedback, moet het me toch van het hart. Ik hoop dat je het op prijs stelt.
Je schrijft lekker, spannend. Er is veel te beleven in je verhaal dus... Zonder je schrijfstijl geweld aan te doen zou je... Sinds ik door een collega leer in mijn eigen werk te schrappen zie ik het bij anderen ook... Een goed verstaander...Je hoeft er uiteraard niets mee te doen...
4 x auto in de eerste vijf zinnen: Synoniemen?
Hij zag dadelijk dat er iets mis was.:
Als twee mannen met uitgestrekte armen, waarin een revolver, op me afkomen, zie ik inderdaad meteen dat er "ïets"mis is...
elpe: je hebt gelijk, hier en daar moet het verhaal verbeterd worden op dat vlak alhoewel ik toch probeer zoveel mogelijk synoniemen te gebruiken. En er is inderdaad veel te beleven en heel bewust spring ik van de ene figuur naar de andere. je zou het een beetje als een filmscenario kunnen zien als je deze beschrijvingen voor je ogen houdt.
Wat betreft die laatste uittdrukking probeer ik benadrukken dat deze kereld geen "neen" of tegenspraak zullen aanvaarden.
PS : Ik stel elke commentaar op prijs.
mvg
Lucp - tessy
Oei oei ik denk dat Benny daar nog spijt van gaat krijgen.
elpe: Toch niet hoor, ik ken hem persoonlijk.
dankje ffb - jan
als je eenmaal getuige bent geweest van geweld op straat is voor velen drempelvrees de volgende stap...
grtzz
elpe: inderdaad maar vergeet iet dat het leven voort gaat....
thx ffb - hettie35
Je zet hier een stof tot nadenden neer ga zeker de rest ook lezen,
groetjes Hettie
elpe: Dankje vriendelijk, je zou de drie delen in de goede volgorde moeten lezen... dan begrijp je het één en het ander beter.
Heel vriendelijk van je mijn verhaal te willen lezen
|
