Volg ons op facebook
|
< terug
Vergeetachtig…
Vergeetachtig…
Ik sta in de Colruyt en weet gewoon niet meer wat ik hier kom doen. Een boodschappenlijstje heb ik niet bij omdat ik meestal toch weinig koop. Ik moet geen uur nadenken over wat ik vandaag ga eten. Ik tel eerst m'n centen en in functie daar van schaf ik me eten aan. Hoe meer er overblijft op 't einde van de maand, hoe meer ik m'n eigen een stukje vlees kan cadeau doen. Maar dan moet ik in de Carrefour of de Delhaize zijn. Colruyt doet nooit geen promootjes met z'n vleeswaren. Bij Colruyt kom ik altijd bedrogen uit, want aan de kassa wordt er gewogen hé? Iets dat schijnbaar weinig kost, kost plotseling een pak meer…
Wat sta ik hier te doen? Vraag ik me af. Ik moet toch iets nodig hebben, anders was ik hier toch niet binnengestapt? En regenen doet het ook al niet, misschien moet ik eerst een bakje troost nemen, da's toevallig wel gratis. Ik ken er hier die alle dagen rond het openingsuur hun bakje koffie komen drinken. Waarna ze zonder iets te kopen terug naar buiten verdwijnen. In de winter loopt het soms de spuigaten uit, maar voor mij niet gelaten hé? Het staat er en 't is gratis, ik gun het m'n nog armere medemens. 't Is maar goedkope koffie, maar 't kan soms zo'n deugd doen.
Weet ik nu nog altijd niet wat de reden is van m'n bezoekje aan de Colruyt. 't Wordt erger met de dag, ik vergeet zoveel de laatste tijd dat het niet meer normaal is. Maar zolang ik niet vergeet te ademen is er geen probleem, zeg ik altijd. De dokter zegt dat het normaal is, want m'n hersenen zijn constant bezig met andere dingen. De ene gedachte verdringt de andere, als het ware. Ben ik vet mee, 't gaat hem niet om m'n gedachten maar om m'n geheugen. Zeg ik hem. Er zit een gat in m'n geheugen en 't wordt met de dag groter. Een beetje als de ozonlaag, waar we niets meer van horen…
Ik loop m'n harde schijf af, wat heb ik nodig en waarom sta ik hier bij de chips en de koekjes? Ik ben geen snoeper, hoewel ik af en toe wel een jong blaadje lust, maar dan kropsla. Wat had je gedacht hé? Chips moet ik al zeker niet nemen wegens te hard voor mijn gehemelte bij gebrek aan boventanden. Koekjes heb ik meegebracht van de markt, vijf pakjes voor drie euro. Perfect om je hongergevoel mee te stillen. Vier weken in een maand, ben ik gesteld voor twaalf euro. Wie doet beter?
De chips en de koekjes kunnen mij niet verleiden, volgende rayon dan maar. Eens kijken, limonade van zestig cents? Nee, heb ik gisteren al meegebracht. Hoe meer limonade in huis, hoe meer ik er wil van drinken. Water van de kraan kan ook verfrissend zijn, denk ik maar. Een glaasje echte cola zou me wel smaken, nu ik eraan denk. Maar 't is nog geen weekend hé? Ik drink alleen echte cola in het weekend. Als beloning omdat ik zo zuinig geweest ben, wat me niet altijd lukt hoor. Maar 't is een soort van stimulans om het toch te doen. Jaja, de lat ligt hoog bij mij, zo hoog dat ik eronder door kan lopen…
Weet ik verdomd nog altijd niet wat ik hier kom doen. 't Zal me worst wezen, 'k ga gewoon naar huis en ik kom later wel terug, tijd zat, de dag is nog lang, de nacht ook. Karretje terug op z'n plaats gezet en Coco is weg.
Ik voel in m'n zakken, er zit nog een papiertje in van gisteren. Ik lees het. Heb ik dat geschreven? Vuilniszakken? Aardappelen? Wortelen en selder? Ik kan het me niet herinneren, 'k vraag me af wat ik dan gisteren meegbracht heb. Ik kom boven en wat zie ik liggen op m'n zetel? Een jonge vrouw van dertig? Zotteke. M'n portefeuille. Ergens moet m'n bewaarengel gezegd hebben, ge kunt niets kopen want ge hebt geen geld bij. De schande van aan een kassa te staan zonder geld is me bespaard gebleven.
Ik heb er al eens gestaan met een halve kar en een bancontacttoestelletje dat me uilachtte met de woorden: saldo ontoereikend… Ze kunnen er niet mee lachen, maar met wat kunnen ze wel nog lachen hé?
Ik heb het papiertje op het prikbord in de keuken geprikt. Daar dient zo'n bord voor. Morgen ga ik alsnog de resterende boodschappen doen. Ik moet nog pompoensoep maken, maar ben vergeten hoe ik dat moet doen. Gelukkig is er internet nog, nu nog herinneren hoe ik die plastic bak aan moet zetten…
Vergeetachtig? Wie? Ikke? Bijlange niet…
©GoNo
feedback van andere lezers- Mephistopheles
kieper wat cement in dat gat in je hoofd, bij mij helpt dat redelijk goed de boel bijeen houden
GoNo2: Er zit al cement in een ander gat, en dat valt ook al niet mee... - elpe
Weet je nog, die grijze vent die altijd die koekjes meesnoepte in de Colruyt, dat was ik...
zeer herkenbaar geschreven
PS :ik heb nog ergens een goed recept voor pompoensoep...!
GoNo2: Ik ook, ik ook! - tessy
Ach zolang je niet vergeet te schrijven op die plastieken bak vind ik het oke
GoNo2: Ben vergeten wat ik als antwoord wilde schrijven, straf hé? - ydm
heb er van genoten en zag je staan bij de koffie automaat ha ha ha en uuu dat lijstje ligt bij mij ook altijd op de tafel en in de winkel sta ik net als jij pffffffwat moet ik ookal weer hebben ha ha ha ha
dus kweet niet of het helpt maar gedeelde smart is halve smart
x yvonne
GoNo2: 't Is hier in de Colruyt een gewone thermos met koffie... - Dora
Herkenbaar, zeer. Dat gepuzzel om geld ook. Ik maakte er ooit een sport van, maar toen hoefde het nog niet. Nu moet het en ben ik geen topatleet meer in bezuinigen.
|
