|
< terug
Vlaamse Filmpjes: Leon en de katholieke discipline
We stampen fiks over de straatstenen. Links rechts links rechts. Kiezeltjes wippen weg onder de harde klappen van onze zolen - de gespannen kuitspieren nazinderend bij elke stap. We lopen hier onnozel in korte broek met stekelig haar op onze benen, de meisjes ook. We blazen en we beuken links rechts links rechts gedisciplineerd de grote marschen voor het Kruis.
Op en neer - op en neer, Leon maakt veel wind. Hij rukt zijn vlag ritmisch op en neer op Esquivel en Bacharach. Hij ziet er met zijn late tienerjaren belachelijk uit in dit veel te nauwe spandexpakje, maar springt er overtuigd op los. Hij kent de routine uit zijn hoofd: drie stappen links, zes naar achter, een acht in de lucht en een strakke zwaai naar beneden. De tip van zijn grote teen als een nagel tegen de grond, zijn rechterbeen naar achteren uitgestrekt op de planken, de kaken van zijn billen als gebeiteld uit Rooms marmer. Als grootste der vlaggenzwaaiers heeft hij reeds drie nylon vlaggen aan flarden gerukt - imposant - het wordt een avond met succes! Neil Diamond brult uit kloeke borst sweet caroline en Leon vecht tevergeefs tegen een wild enthousiaste erectie die nu Duidelijk Zichtbaar in zijn spandex verschijnt. Spotlight on Leon! "Karakter! Karakter!" denkt Leon krampachtig, de natuur bevechtend in druppels zweet parelend op zijn voorhoofd.
God de vader, de man van het Groot Orkest, beziet het allemaal minzaam - ook de frivole deun af en toe. Maar dan ook weer niet teveel, want het leven is serieus. Hij wijst streng in de richting van Leon's schande, vraagt de vlaggenzwaaier hoeveel vierduizendvijfhonderdrieenveertig maal zeventien is. "Zevenenzeventigduizendtweehondereenendertig" antwoordt Leon, wiens profiel nu weer minder opvallende proporties aanneemt. "De Christen mensch laat zich niet leiden door aardse driften, laaft zich daarentegen aan Hemelse driften.." mompelt God de Vader in de plooien van Zijn baard en dat het Hem voor de rest allemaal worst zal wezen. Hij richt opnieuw zijn volle aandacht op het staartje van de voorbijtrekkende fanfare die intussen een aardige honderd meter verder de straat in gevorderd is.
Op de TV-schermen in het uitstalraam van Elektrofientje ziet Hij veertig dikke Amerikaanse negers in knalrode uniformen enorme bombardons op en neer slingeren, diepe wilde stoten uitknallend op het voodoo ritme der drums en trompetten van de Louisiana High School Band. Vijfentwintig schermen vol wilde negers. "Kerels naar mijn hart!" springt God de Vader recht, Zijn vuist in de lucht, ".. en bezie die volmaakte negerinnen eens - dat Ik dat nog uit de chocolat fondant heb mogen boetseren!" Hun welgevormde konten zwieren hier en ginder in het gezicht van de oprukkende band - Godverdomme nog aan toe! Vijfhonderd pond koper in de lucht! Het gebeuk van honderd drums hitsig op de nieren! Zelfs een boulevard is te nauw voor dit natuurgeweld!
"Hier zijn 't allemaal spekbillen en spillepoten, melkschijters en totentrekkers! Avé Maria Mijn kloten! Speel eens iets geïnspireerds - trek eens een laatje open!" God de Vader springt recht uit Zijn zetel, loopt ellebogend de straat over, recht in de vitrine van Elektrofientje. Zonder omhaal murwt Hij zich door het grootste plasmascherm naar voren in de massa bruin vlees die zich nu in vol ornaat verliest in een orgie van feest en geluid.
Achter de coulissen geeft Leon verlegen zijn vlag terug aan de directeur. "Zou hij het gemerkt hebben?" danst het zenuwachtig door zijn hoofd - de helft van het applaus was uit sympathie. "Leon, dat was heel goed vanavond. Moest je nu even goed je best doen voor je fysica en scheikunde, je zou er nog geraken!" zegt de directeur. Leon wou de man op zijn kop slaan, kon hij maar. Het speet hem in de aanschijn van deze emotionele analfabeet ook maar één moment gehoopt te hebben op enige artistieke verdienste in de vlaggenzwaaierij.
Links rechts links rechts. Achttien en de zolen zwaar versleten, de benen dichtbehaard. Geslachtsloos, overtuigd, reeds dood voor het leven begint.
feedback van andere lezers- GoNo2
Knap, genoten! - Dora
Oh ik geniet van jouw teksten, geweldig de beschrijvingen. jaja, heerlijk.
Hij richt opnieuw zijn volle aandacht op (de) het staartje van
Bart: Bedankt Dora, goeie feedback en blij dat m'n woordtaarten bij je in de smaak vallen. - Mistaker
Genoten!
Groet,
Greta
Bart: Bedankt. Ik woon sedert 1991 in Amerika en het enthousiasme waarmee hier de anders zo stijve marsmuziek gespeeld wordt inspireerde dit verhaal.
|
