|
< terug
Wind en regen geven opluchting
Er is een stukje lood van mijn schouders gevallen. De maag voelt een stuk lichter aan. Dagen van zorgen en gepieker zijn er aan vooruitgegaan, eigenlijk al weken. Lief zit al maanden in de revisie en spanningen bouwden zich langzaam maar gestadig op.
Twee uitslagen vandaag ontvangen, een met een goede uitslag, de belangrijkste voor dit moment de andere minder goed en er zal er nog danig aan gesleuteld moeten worden. Maar het uitzicht is goed.
We hebben weer een maand rust voor het hele circus weer gaat beginnen van voren af aan en de
spanning weer niet te ontwijken valt. Maar we willen daar nog maar even niet aan denken en genieten van dit moment. Ik heb mijn regenjas aangetrokken met laarzen en ben gaan wandelen in het bos om alle muizennissen weg te laten waaien en af te laten spoelen. Het stormt hier lichtjes dus de bomen kreunen met mij mee. Het voelt als een licht begrip van de natuur die alle spinraggen doen wegwaaien en laat
voelen dat ze er op dit moment voor mij is. Dat ik drijfnat door de schemering struin en hobbel kan mij
op dit moment geen barst schelen voel mij een met de natuur die zo haar eigen remedie heeft om vele
problemen op te lossen. Daar leer ik van dat is een ding dat voor mij staat als een huis.
Het zal een gek gezicht zijn tussen al het goudgeel en de brons kleuren dat ik zo loop met een rode regenjas en achter een rollator. Maar ik heb er lak aan en zoek mijn weg naar rust en ontspanning. Dat
hoeft niet altijd de zon te zijn en dat is wat ik nu ervaar, ontlading komt op de plekken die ik het meest bewonder en dat zijn er vele.
Als ik na uren huiswaarts keer om de zorg van de verpleging weer op mij te nemen van mijn moeder voel ik mij kilo's lichter. Het leven ziet er ondanks storm en regen er weer iets zonniger uit voor mij en mijn lief.
Als hij straks weer na uren lang rijden terug keert zal ik heb omarmen en influisteren dat alles goed zal komen, dat vertrouwen hebben de gebronsde kleuren mij gegeven. Na deze herfst komt er altijd weer een lente en ondertussen kan de winter genezen!
feedback van andere lezers- elpe
Blijven schrijven Hettie...
hettie35: Zeker Elpe dat is een grote uitlaadklep.
Dank je voor je reactie, groetjes Hettie - Dora
Goed he Hettie, als de wind je hoofd en hart beroerd en de muizenissen dan later in de weggewaaide spinnewebben zijn meegevlogen... PFFFT, zoef . Blijven doen... jaja
hettie35: Je voelt het heel goed aan Dora, de natuur is vaak mijn redding
tegen alle spanningen,
liefs Hettie - tessy
Als ik met muizenissen zit loop ik graag tegenwind langs het strand, ik krijg dan het gevoel dat jij hier beschrijft Hettie, al zijn mijn muizenissen niet half van wat jij op je bord krijgt.
hettie35: Weet je Tessy al is het erg zwaar je woorden doen me goed,
Dank je.
Groetjes Hettie
|
