writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Vlinders en vorstkrimp


Het werd een kindvriendelijke tuin, daarom werd alles uit de dertig jaar oude tuin gesloopt. Bomen met klimstammen, struiken om je in te verstoppen, grote bloeiende struiken, het duo appelperenboompje, aardbeiplantjes onder geschoffeld, de bes en doornloze braam uitgerukt. Er werd gif neergelegd en gespoten, het wild konijn dat door alle opschudding uit zijn hol verschrikt was, werd door de hond doodgebeten; het speelgazon omgespit, de zandplek uitgegraven tot op de plaat beton.
De betonplaat van enkele vierkante meters kwam uit een betonmolen. Bij de bouw van het achterbuurhuis was de betonmolen neergezet in wat nu onze tuin is. De toenmalige bewoners betrokken het huis en dus moest de molen verzet, die kantelde en braakte zijn inhoud uit over de twee aanliggende achtertuinen. Niets kun je met dat stuk grond, behalve er een zandbak of een terras op aan leggen.
De kindvriendelijke tuin is er: een plastic zandbak in de volle zon, gras waar je niet op mag lopen, een schommel met glijbaan, een wipkip en een konijn in een hokje, de rest werd tegels. Een paar erg giftige planten, twee catalpa's en een op stam geënte sneeuwbal vormen het groen.
Maar daar komt verandering in, er wordt gespit. Boven de betonplaat, dus er wordt aardig gevloekt. Als er een gat is, mag de oudste, zeven jaar oud, voor het eerst een struik planten. Ze is enthousiast, want het is een heel speciale plant.
'Een vlinderstruik,' zegt papa. 'Kijk, hij krijgt hele grote bloemen.'
'En groeien daar dan vlinders uit?'
'Ja,' zegt papa, in de zomer.'
'Hoe dan?'
'Dat weet ik niet, dat staat niet op het kaartje. Geef hem maar water.'
Er valt wat water tegen de schutting en even later staan pa en dochter te kijken bij de achterdeur. Daar is iemand bezig de klemmende deur te schaven.
'Hoe komt dat?' vraagt onze vlinderplantster. 'Als de zon schijnt gaat hij niet open. 's Winters kan hij niet op slot en komt er wind onder door.'
Toch slim, denk ik. Dat krimpen en uitzetten heeft ze door. Dan schrik ik.
'Dat komt door die bomen bij de buren. De wortels drukken de grond onder de deur omhoog,' zegt de timmerman. Pa gaat verder: 'Die mensen moeten nog veel leren, voordat al die bomen weg zijn…'
Nog veel werk dus, voor het IVN. Maar of educatie hier nog wat uithaalt?


 

Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .