writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

kleine sokjes

door silvia

Mam, mijn wasmachine is stuk, mag ik wat wasgoed naar jou brengen ?

Tuurlijk, als je kind je om hulp vraagt weiger je toch niet ? Dus krijg ik gedurende een paar weken geregeld een mand vuile was aangeleverd, die ik zo snel mogelijk verwerk en heerlijk fris geurend terug bezorg.

Vertederd haal ik de schone, warme was uit de droogtrommel. Piepkleine sokjes van Joé, iets grotere van Zita, slabbetjes, broekjes, truitjes, noem maar op, ze passeren allemaal door mijn handen.

Extra werk voor oma ? Zeker, maar oma geniet. Met ieder stukje wasgoed dat ik opvouw heb ik mijn schatten dichter bij mij en heb ik even, heel even maar, weer het gevoel van toen mijn eigen kroost klein was en hun kleertjes in verhouding.

Mijn eigen was is saai tegenwoordig, mist verloren sokjes en vrolijke slabbetjes. Geen hardnekkige chocoladevlekken meer of gaten in de knieën, geen voetbaltruien of zwemhanddoeken. Geen verzuchtingen meer dat die broek alweer te klein geworden is of dat er alweer rommel in de zakken is blijven steken, waardoor de filter van de wasmachine verstopt raakt.

Het leven is makkelijker als al de kinderen het huis uit zijn, maar of het ook leuker is ?

Ik herinner me nog levendig de eerste schooldag en alle drukte die ermee gepaard ging. Elk jaar op 1 september heb ik de "familieblues", want dan zie ik al die moeders met hun schoolgaande kinderen op jacht naar schoolgerief en dan heb ik vreselijke heimwee want voor mij is die tijd definitief voorbij.

Ik ben een gelukkig mens, want mijn kinderen komen zeer regelmatig langs en schuiven nog steeds met veel enthousiasme aan wanneer ik ze uitnodig om te blijven eten. Dan kook ik extra lekker en leg hen uitgebreid in de watten, maar dat is een kleine compensatie voor het gezin dat uitgevlogen is en nog steeds een leegte achter laat.

Zo is het leven, en er is een tijd voor alles. Nu staan zij voor de verantwoordelijkheid van een gezin en de opvoeding van hun kinderen en zo is het goed. Maar stiekem ben ik blij als de wasmachine het begeeft en ik nog een keertje mee mag zorgen en een deel van het werk uit hun handen nemen, zonder dat het als bemoeizucht of overdreven bezorgdheid overkomt. En…hoop ik stiekem dat de nieuwe wasmachine nog niet direct geleverd wordt.

 

feedback van andere lezers

  • hettie35
    Waarom komt mij dit zo bekent voor? Het was wel geen kapotte wasmachine maar wel de was van inwonende dochter en kleinkind.
    Soms kun je er heimwee van hebben. En al is het goed zo, de tweede is op komst dus wie weet!

    Wil je ook nog even bedanken voor de prachtige foto's die je me stuurde, ik loop een eind achter maar ben het niet vergeten.
    Groetjes Hettie
    silvia: hallo Hettie, graag gedaan hoor (de foto's) ik hoop dat je er een volgende keer zelf bij zult zijn !
    dank voor je reactie op mijn "kleine sokjes" - ik denk dat dit een herkenbaar verhaal is voor vele moeders hé ?
    groetjes
  • bessy
    je schrijft het op helemaal zoals veel oma's het voelen en graag willen.
    Je bent rijk als het zo kan....
    ik voel met je mee.

    Moet dat nu zo lang duren die wasmachine?

    Ach kind breng de was gerust hoor, het is geen moeite.....
    toch....

    silvia: hihi...je hebt het helemaal begrepen Bessy, leuk dat je zo met me meeleeft !
    groetjes
  • tessy
    Al woont mijn zoon nog thuis toch begrijp ik je volkomen, omdat hij intussen ook zijn eigen weg gaat.
    Vooral die eerste september herken ik,alsof iedereen mag zorgen en ik niet:-)) het gaat zo snel en dan sta je daar plots ..niet echt meer nodig behalve in noodgevallen.
    Mooi geschreven Silvia
    silvia: dank je Tessy, 't is leuk dat er zoveel meelevende zielen komen lezen !
    groetjes
  • Dora
    Meid, de "familieblues", wat een fijn dat je er zo van kunt genieten. Doen hoor, het is onbetaalbaar. Je hebt het zo mooi beschreven dat er een bal van in mijn buik draait.
    silvia: oeps Dora, ik hoop dat het geen "stekelbal" is :-)
    dank voor het komen lezen en je reactie
    groetjes
  • julien_maleur
    Mooi stukje over ouderliefde en over de bijzondere band met de kleinkinderen. Ik weet wat je bedoelt.
    vgr JM
    silvia: leuk dat je met me meeleeft Julien
    dank voor je reactie
    groetjes
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .