Volg ons op facebook
|
< terug
Thekla's geheim 4
Bij mij kwam meteen het beeld van de Madonna voor de geest die volgens de overlevering geen man nodig had om toch zwanger te worden". Ze lachte alsof ze haar verhaal komisch vond maar omdat niemand reageerde stond ze op en rechtte haar kleding en vroeg of Jeffrey verder wilde gaan met zijn verhaal.
"Thekla vertelde me eens en dat moet toen in die tijd geweest zijn dat hier in de buurt een klopjacht gehouden werd op een strafgevangene die zich jarenlang in de bossen had kunnen verbergen. Ze was toen heel ongerust, ja zelfs bang denk ik, maar de echte reden waarom is me altijd bijster gebleven: soit, ze vertelde me toen ook, hoe dat ze met haar vijfjarig zoontje die toen erg ziek was dagenlang door de bossen liep om de weg naar haar grootouders terug te vinden. Ze moest daarvoor een doorwaadbare plaats van een rivier vinden en met een kind van vijf op haar schouders was dat geen sinecure". Ze moest weet niet hoeveel dagen en mijlen omlopen omdat men haar vertelde dat er een klopjacht plaatsvond. Ze was al van te voren door een colonne politiemensen ingehaald die haar naar een ander gebied verwezen omdat men hier een voortvluchtige misdadiger vermoedde".
De slungel die het de jonge vrouw begeleidde had veel moeite om Jeffrey's woordenwaterval in zijn agenda neer te pennen.
" Meneer Jeffrey, wilt u het laatste nog eens herhalen?"
Harvey werd meteen door de jonge vrouw op de vingers getikt;
"Ik heb alles hier op band staan dus waar maak jij je druk om".
"Waarom moest ik dan zo nodig meekomen als je toch alles op band zet, ik had werk genoeg op de redactie en meneer Burton heeft me persoonlijk opgedragen om een kleine reportage van het hink-stap-springen te maken"
Jeffrey die even blij was dat hij zijn mond kon bevochtigen met een van de flesjes water dat Harvey zo-even uit de jeep haalde en hem aanreikte.. De journaliste hief haar flesje en riep; cheers!
De wind had in kracht toegenomen en blies de geelrode bladeren van de ahorn naar hen toe. Hoewel de zon deftig haar werk deed, werd het toch iets frisser. Het koppel van het landelijke dagblad wisselde stil enkele woorden waarbij de vrouw met haar hoofd naar de jeep wees. De jonge man stond nog maar eens op en liep naar de wagen, opende het portier en haalde een lichtkleurig damesvest dat hij omhoog hield en vroeg;
"Dit hier?" en gaf het aan haar. De jonge vrouw sloeg het vest om en vroeg;
"Jeffrey is het waar dat Thekla's vader de natuurlijke vader van haar zoon was, en dat ze daarom bij hem wegliep"?
"Daar kan ik onmogelijk een eerlijk antwoord op geven zonder dat ik het aandenken aan Thekla in een verkeerd daglicht plaats. Ja, ze heeft me wat dat betreft ooit iets daarover verteld, maar drukte me tegelijk op het hart, daar nooit ofte nimmer met iemand een woord over te reppen. Ze vroeg me zelf om een eed daarop te geven, wat ik dan ook deed. Jeffrey keek met een biddende blik naar de hemel en zei toen heel nederig,
"Sorry Thekla, sorry. In mijn ogen was deze vrouw een schat, een wijze oude dame die veel geheimen voor zich hield, en nog meer wist van wat er om ons heen gebeurde".
"Nu iets anders Jeffrey, kan het zijn dat haar zoon vermoord werd toen hij bij zijn moeder wegging? Men zei me in het dorp zoiets, maar ik kon het tot nu toe niet natrekken, opperde Harvey.
"Men zei me dat als zou hij zelfs ooit bij een bende gezeten hebben tijdens de drooglegging en dat hij daar om een of ander onverklaarbare wijze om het leven zou zijn gekomen. Of dit op waarheid berust, kan ik niet zeggen, en trouwens, ik heb me nooit aan deze kletspraatjes opgehouden. Ach, weet je men heeft snel een oordeel geveld, en als het dan achteraf niet klopt, ja, dan zit je met een reuze groot probleem. Maar dat is een verhaal apart waar ik later wel op terug kom".
"Bij de bakker in het dorp spraken ze me aan om me te verwittigen dat het hier niet met juiste dingen aan toe gaat. Ze zeiden me dat ik nooit na acht uur in de avond naar deze plek mocht gaan, maar als ik hen dan daarover aansprak, wisten ze opeens niets meer".
"Jullie komen uit een grote stad maar hier in zo een kleine leefgemeenschap gebeurt nooit eens iets, en als zich dan eens een kans voordoet om de geruchtenmolen aan de gang te zetten dan is iedereen daar met een eigen verhaal"
De wind was in kracht toegenomen en woei de bladeren in een spiraalvorm de lucht in. Het was een prachtig zicht hoe dat het gekleurde loof zich naar de kruinen toe verplaatste.
"Kijk, haalde de jonge man opeens aan; dat is dat wat die oude vrouw tegenover de post ons zei; als de wind de bladeren in een cirkelvorm opwaait en je bent dan direct voor het spookhuis dan mag je er van uit gaan dat er erge dingen gebeuren".
"Aha ! Daar ben je juist bij de goede terecht gekomen, dat is Fernanda Cook die je daar aanhaalt, zij heeft altijd op alles en nog wat te zeggen, maar als dan puntje bij paaltjes komt, dan heeft ze nooit iets gezegd".
"Thekla is voor mij altijd een vrouw geweest die nooit ofte nimmer ergens doekjes om deed maar sprak altijd recht uit over hoe dat zij het leven zag. Ze mag dan wel raar zijn overgekomen bij de plaatselijke bevolking, maar ze deed niemand iets, in tegendeel ze hielp waar ze maar kon. Iedereen die een beroep op haar geneeskunde kennis deed heeft zich dat nooit berouwd, en waar ze niet helpen kon, zei ze het ook zonder blikken of blozen
Ik wil haar geen status aanpraten die ze niet verdiende, maar eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik haar sinds haar dood nu meer dan twintig jaar geleden, heel erg mis. Ze was voor mij een moeder, een vriendin in de strikte zin van het woord, en een vrijgevige lieve oude dame waarop ik me altijd kon verlaten".
"Jeffrey, stop met dat bewierokingen en kom terug op je verhaal, wil je? We zijn hier om het echte verhaal van die Thekla te noteren, dus, ga weer zitten en vervolg je verhaal". De journaliste had haar vest tot aan de nek dichtgetrokken en men zag dat ze het toch wel frisjes had.
"Zullen we dan toch maar naar binnen gaan en daar de open haard aan maken, want ik zie dat u het niet bepaald warm heeft". Jeffrey begreep niet waarom hij opeens van je en jou op u kwam, zeker door de berisping van het frêle persoontje dat voor hem zat en rilde als een espenblad.
feedback van andere lezers- Anjer
nog steeds mee, ga vlug het volgende lezen, mooi hoeselaar! grt Anjer
Hoeselaar: Dank je voor het compliment
Willy - tessy
Zit goed in elkaar, ik blijf volgen
Hoeselaar: Dank je wel leuk dat je me volgt
Willy - Dora
Inderdaad, het loopt lang,,, bewierok(ing) en
Hoeselaar: Jouw verhalen lopen toch ook lang, bedankt voor je bezoek - hettie35
Fijn om te volgen Willy,
groetjes Hettie
Hoeselaar: Dank je wel
Willy
|
