|
< terug
komplot 8
7. HEIBEL BIJ DE POLITIE
De wilde verhalen in geschreven en gesproken pers zorgden voor spanning bij de politie. Van uit de politieke wereld was er heel wat druk, opdat deze moordzaak bij voorrang behandeld zou worden. In diverse interviews schreeuwden collega's politici hun verontwaardiging uit, omdat een van hen was vermoord en omdat de politie nog steeds geen spoor had van de dader. Dat er ook onderzoek in hun rangen zou worden uitgevoerd, vonden ze schandalig.
Commissaris Verdonck had een dag vrij. Sinds de politiehervorming was hij vooral bezig met administratieve taken. Hij kwam nog zelden op straat en hij sleet de dagen op kantoor.
Voor de politiehervorming was Verdonck afdelingscommissaris bij de gerechtelijke politie. Gedurende bijna vijftien jaar had hij de leiding over de moordafdeling en in de loop van die jaren had hij zich een reputatie opgebouwd als superspeurder. Vele ingewikkelde moordzaken had hij samen met zijn team opgelost. Sinds de politiehervorming was alles anders. De nieuwe directeur had de diverse gespecialiseerde afdelingen, ook de moordafdeling, afgeschaft. Deze waren niet meer van deze tijd, had hij gezegd. In het moderne management, zei hij, was het beter om alle speurders in een grote pool te vatten en pas, wanneer de noodzaak zich voordeed, een ad hoc team samen te stellen onder leiding van een functioneel verantwoordelijke. Commissaris Verdonck was het met de visie van zijn hiërarchische meerdere niet eens, maar de directeur hield vast aan zijn beslissing.
Om precies kwart voor elf uur, die vijftiende oktober, rinkelde de telefoon bij commissaris Verdonck thuis. Deze was juist de krant aan het lezen. Vooral de uitzichtloze situatie bij de regeringsvorming genoot zijn aandacht. Hij had er geen goed oog in. Voor hem was het al enige tijd duidelijk dat er wel nooit een akkoord zou komen tussen de NVA van Bart De Wever en de PS van Elio Di Rupo. Immers, beiden moesten hun verkiezingsbeloften verdedigen en wilden geen gezichtsverlies lijden ten aanzien van hun achterban.
Met enige ergernis nam de commissaris de hoorn van de haak. Hij hield er niet van op zijn vrije dag te worden gestoord.
"Halo, Verdonck, we hebben je dringend nodig op kantoor. Ik zie jou dus over een half uur in de briefingzaal."
Meer uitleg had de directeur niet gegeven. Verdonck vermoedde echter dat er iets bijzonder ernstigs moest zijn gebeurd. Zonder te treuzelen maakte hij zich klaar, stapte in zijn auto en haastte zich naar de gebouwen van de federale gerechtelijk politie. Bij zijn aankomst viel hem een ongebruikelijke drukte op. Meerdere dienstauto's van de lokale politie stonden op de parkeerplaatsen voor bezoekers. Politiemensen van de lokale en federale liepen af en aan. Dit alles prikkelde nog meer de nieuwsgierigheid van de commissaris.
Toen hij inspecteur Gruytens - een vroegere medewerker - tegenkwam, hield hij hem staande en vroeg naar de reden van die ongewone drukte. Deze bekeek verwonderd zijn voormalige baas.
"Weet jij dan nog niet dat volksvertegenwoordiger Jan Vanhees voorbije nacht is vermoord?"
Dat was het dus: moord op een politieker door een onbekende dader.
Nu begreep de commissaris waarom hij dringend naar kantoor had moeten terugkeren.
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- Dora
Ik blijf het volgen
julien_maleur: Dank je Dora. Ik probeer dagelijks te laten vervolgen, maar soms lukt dat niet en duurt het iets langer.
groetjes
JM - Hoeselaar
Dit verhaal volgt ook nog de politieke realiteit dus is dit als ik het zo mag noemen een reeel gebeuren dat je ons hier in boekvorm presenteert. Proficiat ! Kappe verteltrant en up to date
Willy
julien_maleur: Dank voor lezen en appreciatie. Mijn verhaal is echter wel fictief, hoor, maar met tamelijk wat reële gebeurtenissen doorspekt. Het is een beetje bedoeld als faction thriller.
groeten Julien
|
