Passie voor schrijven
|
||
home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
top 10 wedstrijden forum hulp |
Volg ons op facebookGa naar chat |
Afrit 31 / 4door Hoeselaar
Nat en koud en een scherpe wind vanuit het noordwesten deed de man op de brug rillen van de kou. Met vlagen woei de wind zo hard dat hij de anorak tot tegen zijn kin optrok. Het had de hele avond en een stuk van de nacht hard geregend. Nu was het dan toch even rustig. Met de staaflantaarn scheen hij op het armbandhorloge. De wijzerplaat vertelde dat het bijna twee werd maar niet hoelang hij daar nog staan moest om het busje te onderscheppen. Dit was nooit zijn taak geweest. Omdat die dikke uit Tongeren niet was komen opdagen moest hij die kerels opvangen en naar binnen brengen. Hij deed deze job niet graag maar men had hem al meermaals om deze gunst gevraagd. Tot vannacht toe steeds kunnen weigeren. Het was ook niet zo gemakkelijk. Je staat de hele tijd vanuit de struiken over de snelweg te staren en maar kijken of het wel de juiste wagen is die je hier tot stilstand moet brengt. Er rijden meer van die VW busjes rond, en stel dat je dan juist die combi van de politie aanhoud, zou wel eens willen weten wat hem dan te doen stond. Om dit uur rijden niet zoveel auto's over de snelweg wat hem de mogelijkheid biedt om snel even een sigaret te draaien. Met de staaflantaarn tussen zijn benen geklemd zocht hij onder zijn dikke anorak naar het pakje shag. Doordat hij het pakje tabak niet meteen vond draaide hij zich een beetje terzijde waarop de lantaarn met een doffe tik op de grond viel. De lichtbundel scheen recht naar de plaats waar zich de afrit moest bevinden. Godverdomme nondetjuu vloekte de man. Hij bukte zich om de lantaarn op te rapen waardoor hem de shag en het vloeitje in een plas met regenwater viel. De stralenbundel richtte zich op een aansnellende wagen die meeteen daarop een claxongeluid van zich gaf. Als een soldaat die het machinegeweervuur moet ontwijken zo liet de man op de brug zich op de grond vallen met de stralenbundel onder hem in. Het claxonneerde voertuig verdween met dezelfde snelheid onder de brug en verdween in het duister van de nacht.
feedback van andere lezers
|