Volg ons op facebook
|
< terug
Amputatie
Ik zat nog niet zo lang aan de bar,
of er kwam een beleefd figuur naast mij zitten
"Er zijn van die dingen in het leven ,
die ongevraagd bij je binnen komen stormen", begon hij.
Deze opening voor een gesprek, deed mij direct al iets engs vermoeden.
"Weet je", vervolge de krukoptand naast mij, "weet je, dat je nadat er iets van je is geamputeerd,nog altijd de zelfde gevoelen op die plaats hebt".
Ik opserveerde hem vanuit mijn ooghoek, en constateerde hij was compleet.
"Oh,Ja", "is dat zo", vroeg ik hem gelaten.
"Ja, precies de zelfde pijntjes, prikkelingen, ja, het is er nog".
Ik voelde mij een ietwat ongemakkelijk,
"mist u wat dan" vroeg ik hem stuntelig.
"Ja dat kun je wel zeggen" zei hij met de grijns van een dodenmasker.
"Oh, dat is niet best", zei ik schijnheilig.
"Nee maar je leert er mee te leven, hé". zei het masker.
"Heb je er veel weet van"? vroeg ik quasi geïnteresseerd.
"Ach, ja en nee", wederom vertoonde hij die enge grijns, om vervolgens te zeggen,
"Alleen als ik eens lekker, je weet wel," het masker spleet.
"Wilt u nog een pilsje"
'Nou nee, ik moet er weer eens vandoor.'
© schrijver Ivan Grud
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Dit gaat je zo lekker gemakkelijk af
Willy Ivan : Thanks Willy, als altijd je vriend Ivan - Mistaker
Je hebt echt een lekkere manier van schrijven.
Groet,
Greta Ivan : Heeft lang geduurd Greta, en ik ben er nog niet, te wisselvallig vind ik zelf, maar oefening baart kunst, zeg men , liefs Ivan - Wee
Je geeft je 'tegensprekers' rake nicknames,
en daarmee geef je ze meteen een smoel :)
Super!
x Ivan : Fijn de je ziet zitten aan de bar, heel erg bedankt voor het lezen , liefrs Ivan - hettie35
Mooi schrijfsel, leest fijn.
Groetjes Hettie Ivan : Thanks Hettie, fijn dat je het leuk vindt, liefs Ivan - ivo
schitterend die ene gedachte kunnen vangen in een dialoog Ivan : thanks Ivo, heel erg fijn dat je het leest, vr/gr Ivan
|