|
< terug
Snottebel
Noor belde me op. Ze was in tranen en amper te verstaan.
"Margiehie, oh nee, kom je alsjeblieft, ohoh," snikte ze.
Er sloeg een koude klem om mijn hart. Maartje. Een afschuwelijk ongeluk!
"Oh het is vreselijk, nee nee Nienke heeft, oh nee, ongelooflijk!"
Ze was volledig gevloerd, maar tussen de gesnotterde woorden hoorde ik dat Maartje bij de achterbuurtjes speelde. Ik slaakte een zucht. Buurvrouw Jennifer had twee zoontjes waar 'ons kind' eigen mee was als met broertjes. Tegelijkertijd werd ik bijzonder. Nora van Stoer tot Onverwoestbaar riep mij in haar hopeloosheid. Ik liet liggen waar ik mee bezig was geweest: een Noor in nood vroeg om razendsnelle actie. Hoewel de afstand best te lopen viel nam ik toch de auto voor dit kippeneindje.
Onderweg liet ik mijn gedachten de vrije loop over Nienke, die ik een doodenkele keer bij Noor getroffen had. Dat ik haar nooit helemaal vertrouwde was zeker.
Ooit, toen ze net gescheiden waren, had ik me er over verbaasd, maar Nienke zou haar nooit zwart maken had Noor mij met de hand op het hart verzekerd. Het was hun gemeenschappelijke vriendin en zij zag daar geen enkel probleem in. Naïef, vond ik dat.
"Ik zou het een hele krachttoer vinden om met jullie drieën bevriend te blijven. Cock is wel te hebben, lijkt me, maar met die dominante nieuwe vriendin?" had ik eerlijk toegegeven.
"Nienke kent me door en door, net als jij. Ze zal het altijd voor me opnemen," had ze zeker geweten en daar had ik toch zo mijn bedenkingen over gehouden.
"Noor, jij kletst zelf nooit over anderen, maar je weet niet wat Nienke daar bespreekt en mij lijkt het een vreselijk moeilijk positie." had ik later nog eens gewaarschuwd, maar Noor wuifde het weg. Ze was ervan overtuigd dat Nienke wist wat ze deed. Een ding was mij wel duidelijk: Ik zou het niet kunnen. Dan moest je heel goed weten te scheiden wat privé was en van wie. Wat je over wie losliet tegen wie en eerlijk gezegd leek mij die Nienke zo erg snugger niet, maar dat had ik maar wijselijk voor me gehouden.
"Ze kan wel eens als mediator van pas komen als er tussen Cock en mij een misverstand ontstaat," was Noor verstandig geweest en dat had ik wel begrepen.
'Alsof ze dit destijds heeft voorspeld, want er hangt al maanden iets dreigends in de lucht dat we geen van beiden thuis kunnen brengen,' besefte ik terwijl ik het hofje opdraaide. Ik had al eens voorgesteld aan Nienke te vragen of zij er meer van wist. Ooit had ik haar in de stad gezien. Ze liep met Gemma een eind voor me en ze hadden mij iets te veel plezier gehad. Het had samenzweerderig geleken en het was al een half jaar geleden. Ik had het Noor niet verteld omdat zij zelf nooit roddelde. Ik wilde ook niet de indruk wekken dat ik jaloers op Nienke was. Vond ik het fijn dat die trut nu de zwarte Piet kreeg?
Was ik dan toch jaloers?
Binnen vijf minuten was ik er en liet mezelf met de reservesleutel binnen. Ik trof haar in de keuken aan tafel. Achter een berg natte papierproppen van de keukenrol. Ze huilde tranen met tuiten en ik liet haar begaan, speelde de kalme overwogen moeder. Zwijgend zette ik de fluitketel op en plukte een Earl Grey uit het theeblik. 'Met een dampende Engelse graaf komt ze vast wel weer tot rust,' dacht ik.
feedback van andere lezers- bessy
ik ben benieuwd of het die Engelse graaf lukt!!!
Dora: We zullen zien ... het zijn jonge meiden he, rond de dertig..
Wij als ouderen, haha hoor mij nou, weten uiteraard al veel meer.
Dank je Bessy - Runner
De vraag: Zit Door op het verkeerde spoor?
Dora: Het zal zich uitwijzen of Door nog spoort - julien_maleur
ook weer graag gelezen
groetjes Julien
Dora: En graag geschreven, dank je wel - ivo
ook hier laat je zien dat tussen de regels er veel meer speelt dan wat je als lezer leest, dat geeft juist een dimensie meer aan het spel dat je regisseert
Dora: Dank je Ivo, ik vind wel leuk een laagje meer of minder mee tw weven... - Mistaker
Het snot loopt momenteel uit mijn neus (zwaar verkouden).
Ik ben benieuwd, graag gelezen weer. Wat een levens...
G
Dora: Bellen blazen en de keukerol ernaast. Sterkte maar, beterschap, ik heb je een klein kattenbelletje gemaild. Oh ja dank je
|
