Volg ons op facebook
|
< terug
Hoe het allemaal kan gaan.
Heerlijk als het regent en je bent onder de pannen.
U zult het ongetwijfeld allemaal wel eens ervaren hebben,
dat gevoel van geborgenheid. Door een stortbui ergens binnen lopen waar je dan warm en droog ontvangen wordt, zo ook deze dag.
Het goot, letterlijk pijpenstelen en toen ik dan ook behaaglijk aan de bar zat en genoot van een heerlijke koffie en een vieux dacht ik bij mij zelf, wat kan het leven dan toch rijk zijn.
Joop was druk doende met het uitleggen hoe of je de wekelijkse voetbal poel in zijn kroeg mee kon spelen.
Ik hoorde hem vol overtuiging zeggen tegen de klant,
'Nee, eikel, natuurlijk kan je niet een ton winnen voor twee euro's het is maar een aardigheidje.'
Vervolgens; 'Het is ook een blinde poel Gierbak.'
De manier van spreken met zijn klanten verbaasde mij telkenmale weer opnieuw.
De aangesproken zei; 'Ik zal er eens over nadenken, want om nu iedere week twee euro's uit te geven het is toch geld.' "Ja val niet over je vertering,' aldus Joop. Ik hoorde de mij zo bekende wrevel in zijn stem.
Dit typisch de geïrriteerde Joop en dus uitkijken geblazen.
De deur ging wat schokkerig open, het was alsof iemand moeite met de deurdrang had.
In de opening verscheen een jonge vent.
Nu als je nog nooit een drenkeling hebt gezien dan nu toch zeker, maar dan nu in het kwadraat.
De kringen onder zijn ogen het plastic tasje onder zijn arm verrieden hem, 'een Junk'.
Joop die hem kennelijk kende zei; 'Hallo Theo,' wat ben je nat Binkie
kom even zitten, bakkie koffie?
De binnengekomen drenkeling keek hem dankbaar aan, en zei:
'ja, lekker Joop.'
Nadat hij moeizaam op de kruk geklommen was,vervolgde hij met:
'Tyfus weer Joop,' het kwam er wat haperend uit.
'Ja jongen,' ik weet er alles van, aldus Joop, maar je weet Japie ik heb liever niet dat je met handel hier komt.'
'Sorry Joop, maar ik zit echt omhoog, ik moet wat scoren.'
'Gisterenavond ben ik beroofd van mijn laatste voorraadje door een stelletje hooligans.' Joop schudde zijn hoofd bedenkelijk keek naar mij en zei; 'Laat maar eens zien dan.'
Uit het plastictasje kwam een autoradio te voorschijn de bedrading hing als de tentakels van een dode Inktvis naar beneden.
'Blaupunkt,' gloednieuw met C.D speler en een route controlesysteem, zei de hevig rillende jongen.
Er viel even een stilte in de kroeg. Plots klonk de stem van de vage lotto geïnteresseerde; 'en wat mot dat wel niet kosten?'
Joop gaf hem antwoord, "voor jou vier tientjes.'
Ik hoorde Theo moppellen, 'mag voor minder Joop mag minder.'
'Het is toch een gepikte, ik heb er eigenlijk niets aan, wat moet ik als hij kapot gaat, geen garantie niks, weg poen aldus 'mister lotto'
'Hij kost wel driehonderd nieuw hé? en dan heb je ook maar een jaar garantie. Voor minder krijg je hem niet, ik rot hem nog net zo lief in de spoelbak,' beet Joop hem toe.
Dit was Joop ten voeten uit, de socialist, de voorvechter voor de minder bedeelden. Altijd gelijk op de Barricade, recht aan de armen en behoeftige onder ons.
Theo kreeg het steeds meer benauwder hij moest nu eenmaal scoren.
Maar Joop kreeg het voor elkaar al ging er vijf euro van de prijs af.
Het leek alsof de koper geen rust meer had, hij rekende gelijk af en vertrok.
Theo, dronk als een speer zijn bloedhete koffie op en moppelde: 'Dank je Joop, dank je,' en wilde meteen weg.
Dit echter pas nadat Joop tegen hem gezegd had; 'Niet meer doen hé,Theo.'
'Zijn toch stakkers hé Ivan,' merkte Joop op.
We zaten nog wat na te praten over het item van het junk zijn,
toen de deur met een klap open gegooid werd.
Het was mijnheer voetbalpool,
'Waar is hij, waar is hij,' schreeuwde hij met een immens rode kop.
Het was alsof zijn hersens op springen stonden..
Joop fronste zijn wenkbrauwen.
'Beetje rustig slimme Pietje, en geen komedie hier. Wat mot je?'
'Die, die,tering junk, die heeft mij mijn eigen radio verkocht,'
gilde de bedrogen heler.
'Tering Junk?.' De ogen van Joop vernauwde zich.
Hij was een beetje rood aangelopen, mijn ervaring vertelde mij, dat het nu oppassen geblazen was.
Hij lachte hem vierkant uit; 'Is dat zo, ha, ha, ha,schitterend,
en nou opgesodemieterd, eruit wegwezen' en' hij maakte aanstalten om achter de bar vandaan te komen.Even leek het er op dat de huiler tegen zou gaan stribbelen, maar nee hij koos echter eieren voor zijn geld en droop met de staart tussen zijn benen af.
'Zie je nu Ivan, wat een maffers ik hier binnen krijgt, je moet toch stalen zenuwen hebben met die idioten.'
Hij schonk zich zelf een flinke Jongeborrel in.
'Nog een Vieux Ivan, van het huis?
Ik krabde mij eens achter de oren, iets klopte er niet, maar wat?
Ik beruste met de gedachte dat er dingen zijn, waar men maar niet al te lang over moet nadenken,
"Proost Joop, op je gezondheid.'
© schrijver Ivan Grud
feedback van andere lezers- Dora
Zo, in dat café is heel wat te beleven... Joop moet inderdaad veel mensenkennis hebben, maar ik geloof dat je zonder dat geen kroeg kunt runnen....
Ivan : erg bedankt, vr/gr Ivan - Mistaker
Wat een gers verhaal weer!
G
Ivan : erg bedankt, vr/gr Ivan - Runner
Mag meerdere keren gelezen worden hoo !
Ivan : erg bedankt,Runner vr/gr Ivan - Wee
Geweldig verhaal, Ivan!
x
Ivan : erg bedankt,Wee, vr/gr Ivan - ivo
schitterend, al word ik wel wat difuus van al die mensen in het cefeetje, hoeveel zijn het zo die zo dagelijks hun verhalen op de een of andere manier vertellen?
Ivan : Heel veel Ivo, heel veel, vr/gr Ivan
|
