Volg ons op facebook
|
< terug
Wolf tussen schapen
"Marg, van verraad sla ik op tilt. Ik zweer het je, Nienke speelt achterbaks dubbelspel," wist Noor en ze stond op om het pond doorweekt papier in de afvalbak te gooien. Met een klap sloeg ze de deksel bijna aan diggelen. Alsof ze met deze daad een periode afsloot, alweer een illusie rijker. Of armer. We zwegen beiden, in eigen hoofd verknoopt aan de gebeurtenissen.
Ik wist nog niet de helft, maar ik had Noor vaker gortdroog gezien terwijl ik in zo'n situatie als een gepijnigde rat venijnig van me af beet. Ik schold de tegenstander verrot of tenminste zette ik geestelijk mijn kattennagels in hun rug. Dan kon ik zeer onbeschaafd vechten. Als een Bengaalse tijger. Het maakte me dan ook geen moer uit of het klopte, kwetsend was of gemeen, want dan had de tegenstander me maar niet uit de tent moeten lokken. Dat ze mij had ingeschakeld vond ik een regelrechte motie van vertrouwen. Het telde ook wel dat ik gelijk had gekregen over Nienke en dat voelde als een triomf. Noor wist niet altijd alles beter, dacht ik en was haar gelijke. Toen ik vroeg hoe het kon dat zij dit niet aan had zien komen werd ze fel als een terriër.
"Hoe kon ik het zien Marg? Ze heeft al die tijd aardig, meelevend gedaan. Nooit iets losgelaten over Cock en Gemma. Daarom dacht ik dat ze dat andersom ook zo deed. Het is een wolf in schaapskleren," spuwde ze met een vies gezicht de woorden uit en rilde alsof het vroor in de keuken. Ze keek me bezeerd aan. Een stinkende keiharde waarheid had ze te verwerken, wist ik.
"Van Gemma weet ik dat ze doortrapt is, maar een vriendin waar ik zoveel mee heb gedeeld, die omdraait als een blad aan de boom? Dat Nienke klakkeloos haar krankzinnige praatjes gelooft." Stokstaartje Prinses Principe schudde haar hoofd, begreep er niets van, hoe alert ze normaliter ook was.
"Nonsens is haar op de mouw gespeld en Nienke bracht het als een bewezen feit. Ik stond haar met grote ogen aan te gapen, naar adem te happen. Met zo'n domme open mond, weet je wel? Ze vroeg niet eens of het klopte, maar zo'n rare roddel geloof je toch niet zonder het te onderzoeken?" Veerkracht en strijdlust kwamen terug. Ze begon weer helder te denken en zocht naar oorzaak en gevolg.
"Nienke had notabene MEDELIJDEN met Gemma. Ze zei dat ik hen uit jaloezie treiter en daarom zoveel geld van hen eis ik. Ik heb het laatste vonnis van de rechtbank er bij gehaald. Dat bewijst dat ik geen alimentatie krijg, maar ze trok de schouders op. Het staat er zwart op wit, Margie." Ze wees naar de ordner die nog open op de salontafel lag en toen ze vroeg of ik het wilde controleren schokschouderde ik enkel. Wel bekroop me het gevoel dat Gemma op oorlogspad was en iets onverkwikkelijks had geconstrueerd. Ondoorzichtig en te ingewikkeld voor onze naďeve gedachten.
"Toen ik de leugens had aangetoond zei ze GEEN sorry. Het kwam niet in haar op om excuses te maken. Snap jij daar iets van?" Ik knikte. Jawel, daar kon ik me van alles bij voorstellen.
"Ik zou ook niet meteen toegeven dat ik finaal de plank had misgeslagen," zei ik en Noor staarde alsof ik haar onder dwang een fles afwasmiddel door de keel had gegoten.
"Hoezo… als je ziet dat je je beste vriendin vals hebt beschuldigd moet je dat toch rechtzetten?"
Gelukkig kende ik inmiddels de rol van duivels advocaat ook en vroeg waarom.
"Kom op zeg Marg… Vanwege mij kunnen zij zogenaamd geen kinderen nemen. Die suggestie is walgelijk en dat wordt rond gebazuind terwijl ik er niets mee te maken heb. Ze zetten iedereen tegen me op en daar helpt Nienke aan mee! Ze trapt er met beide poten in." Het spervuur van zinnen knalde om me heen en ik wist dat Noor moeiteloos een blunder toegaf, maar ze zat niet in elkaar zoals wij.
"Dom vind ik het zeker, Noor, maar niet iedereen die zo'n absurde uitspraak durft te doen heeft óók het lef om toe te geven dat hij zich vergist." trapte ik Noors principiële vaatje omver en ze raakte verdwaald. Was ik het niet met haar eens? Natuurlijk was ik het met haar eens. Deze keer legde ik echter trefzeker de vinger op háár zere plek. "Lieverd, niet iedereen is zoals jij." Ze viel stil... zuchtte diep, meer niet.
feedback van andere lezers- bessy
geloof je waarheid en laat de rest st....
maar dat is te makkelijk gezegd denk ik..
Dora: Nee hoor, dat st.. gaat vanzelf, haha< : ))) - Mistaker
Dit soort gedrag word ik echt kotsmisselijk van!
G
Dora: Ik ook, maar er zijn dus echt werelden waarin mensen dit doen... Brrrr - julien_maleur
ontgoocheld zijn in een vriendin; perikelen en leugens rond alimentatie, zijn ongelijk niet kunnen of willen toegeven: een vlot stuk vol intrigues.
groeten
Julien
Dora: Ja het kan er heftig aan toe gaan, als de verhoudingen worden door elkaar gegooid. Dank je Julien. - Runner
Een goede scheiding behoort een daadwerkelijk uit elkaar gaan te zijn met alleen nog zorg voor de daaruitvoortvloeiende consequenties (kinderen o.a.). Verder finito m.i. Er liggen teveel emoties aan verder contact ten grondslag.
Die zijn spijtig en goed voor een verhaal als dit!
Dora: Je hebt gelijk Runner
Wel stof voor een verhaal, Werelden waar men alles afschuift op anderen en als je dan niet gelukkig bent ga je die ook nog treiteren. Dank je Runner - ivo
manupilatie manupilatie manupilatie ...
Dora: Inderdaad, als je daar niet aan gewend bent word je gauw het haasje... Al doende leert men, ze zijn nog jong immers...Noor kan maar beter NIETS in de politiek gaan doen, haha, dank je.
|
