|
< terug
Het komplot (18)
Inspecteur Gruytens was vol goede moed begonnen met de zoektocht naar de Alfa Romeo met "CD"-kenteken. Eerst nam hij contact met de hoofdverdeler van dat Italiaanse automerk. Daar had men hem niet kunnen helpen. Ze hadden wel personeel van enkele ambassades in hun klantenbestand, maar deze waren niet gemachtigd om een nummerplaat van het diplomatieke of consulaire korps aan te brengen op hun auto. Hij was dan maar op zoek gegaan in de kleinere garages, waarvan op het internet te lezen stond, dat ze eveneens Alfa Romeo verkochten. Ook dit was zonder succes. Hij had zojuist een carrosserie in Sint-Joost- ten-Node bezocht, maar ook hier was hij niet geholpen. Het was al een stuk in de namiddag. Hij was moe, had dorst en het regende pijpenstelen. Echt geen weer om een hond door te jagen! Daarom besloot hij om voor hij de metro nam, terug naar kantoor, iets te gaan drinken in een etablissement aan de Leuvensesteenweg, dicht bij het Sint-Joostplein. Het eetcafé was hectisch druk. Hij bestelde een donkere Grimbergen van het vat en een spaghetti bolognese. Terloops vroeg hij aan de kelner of deze hem een garage kon aanbevelen in de omgeving, waar hij zonder veel plichtplegingen zijn auto zou kunnen laten herschilderen.
"Een vervelend ongelukje gehad" verduidelijkte hij "en ik wil ervan profiteren om mijn auto in een ander kleurtje te steken. Het moet echter vlug gaan. Ik kan mijn auto niet missen."
De kelner zei dat hij het begreep, deed of hij nadacht en tipte hem dan betreffende een garagist op de Waversesteenweg, vlak bij het Jourdanplein.
"Hij is niet goedkoop" zei de kelner "maar hij stelt geen vragen en werkt vlug."
Toen de spaghetti op was, dronk Gruytens nog een tweede Grimbergen, keek door het raam, vloekte, omdat het nog altijd regende en ging dan op weg naar de garagist die de kelner had aangeprezen. Het was maar een kwartiertje stappen voor hij ter plaatse kwam. Veel zaaks was de garage niet. Geen toonzaal. Geen nieuwe auto's. Alleen een dubbele poort die toegang gaf tot een soort hangar, met in het midden een werkput met daarboven een auto. Er stonden nog een tweetal auto's, met geopende motorkap. Er was ook een cabine, waarin auto's konden worden gespoten. In een van de hoeken bevond zich een klein bureeltje. Een man in vuile overal was er aan het telefoneren. Gruytens wachtte tot hij de hoorn had neergelegd en naar buiten kwam.
"Mag ik jou iets vragen?"
De man bekeek hem onvriendelijk en dan vroeg hij:
"Wat moet je? Vlug, ik heb niet veel tijd."
Inspecteur Gruytens toonde hem zijn dienstkaart en wilde weten of de garagist een klant had die met een Alfa Romeo reed. De garagist wees naar een van de twee auto's en zei:
"Zoals je kunt zien heb ik wel eens een klant die met een dergelijke auto rijdt."
Intussen was inspecteur Gruytens naar de spuitcabine gewandeld. Doorheen de plastiekfolie zag hij dat een zwarte Alfa Romeo in de cabine stond, afgeplakt, klaar om een kleurtje te krijgen. Op een gereedschapswagen, buiten de cabine, zag de inspecteur een "CD"-kentekenplaat liggen.
"Wat is er aan de hand met die Alfa Romeo in de cabine?"
"Ah die! De linker zijkant moet opnieuw worden gespoten. De eigenaar is er mee tegen een zijmuur van zijn woning gereden."
Gruytens vroeg of het "CD"-kenteken bij die auto hoorde. De garagist antwoordde bevestigend. Toen hij ook wilde weten wie de eigenaar was en waar hij woonde wilde de man dit niet onmiddellijk meedelen en probeerde uit te leggen dat hij de privacy van zijn klanten niet kon schenden. Toen Gruytens echter dreigde om de activiteiten en de boekhouding van de garagist grondig te laten onderzoeken door de collega's van de afdeling autodiefstallen toonde de garagist het inschrijvingsbewijs van de auto. Gruytens noteerde naam en adres van de houder van deze diplomatieke kentekenplaat. Van de garagist vernam hij ook nog het telefoonnummer waarop de man kon worden getelefoneerd.
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- Dora
Er komt wat schot in, vermoed ik want een auto met CD kenteken niet via de staat laten onderhouden, laat staan overspuiten
tja tja, dat riekt uiteraard
julien_maleur: wie weet?
groetjes
Julien - Hoeselaar
Tja, als men er wat druk op zet dan komen de tongen wel los
Willy
julien_maleur: Zo is dat, hé.
groeten
Julien
|
