|
< terug
Speelbal 9
Na een tiental minuten kwam zuster Amanda weer terug in de zaal, ze bleek rustiger geworden zijn en liet nu een heel dun streepje glimlach zien. De haar toevertrouwde jongens hadden intussen de orde gehandhaafd en dat was wat ze tijden haar afwezigheid ook wilde." "We hebben nog drie kwartier waarin jullie met het speelgoed spelen kunnen waarbij Will de nieuwe de spelletjes laat zien. Om klokslag zes gaan we naar de refter om daar ons avondbrood te eten, zo en spelen maar, maar wel zonder al te veel herrie begrepen". Het tot zo juist muisstille lokaal beleefde een herleving waarbij Will telkens als er door iemand te hard werd gelachen of een opkomende ruzie ontstond dit steeds met schhhh onderbrak. Bertje vond plezier in een houten blokkendoos waarmee hij kunstzinnige gebouwen creëerde. De tijd om op te ruimen bleek veel sneller gekomen te zijn als dat menig jongen gehoopt had, vermits alles ook weer opgeruimd moet worden. Hierbij kwamen ongewild de stemmen los en viel er onderling wel een woordje teveel en dan moest Will tussen komen en de strijd slechten.
Voordat de groep naar buiten ging moeste er eerst een formatie gevormd worden want hier werd alles in marstempo gelopen, en weer was het Will die het tempo aangaf met links,links links totdat we allen in een groot lokaal kwamen waar heel wat tafels stonden en ieder kamer een eigen stek had. zo moest de groep van Zuster Amanda helemaal aan het einde van dit lokaal juist onder de vensters plaats nemen. Bertje kreeg door Amanda een plaats aangewezen waar hij liever niet wilde zitten. Het gezicht van zijn tafelbuurman stond hem niet aan. Bertje had die jongen al eerder gadegeslagen en bemerkt dat hij telkens een snotneus tevoorschijn haalde en die dan met veel geluid en gerochel weer terug naar binnen haalde. Zijn protest werd afgeketst en dus moest hij toch op die plaats aanschuiven. De tafel was redelijk gedekt en ieder had een broodplankje voor zich op tafel liggen met daarlangs een mes en een vork
Een tinnen kroes en een lepeltje was er ook. De boterhammen waren al gesmeerd en van beleg voorzien, ieder kreeg een dubbele boterham met jam of muisjes en eentje met worst dus in het totaal zes sneden. De thee werd door de jonge zuster geschonken, en als ze daarmee klaar was bad een van de zusters een gebed voor dat door de jongens met een amen bezegeld moest worden. Tijdens het eten mocht niemand een woord zeggen op straf van de tafel te moeten verlaten en eerst de volgende morgen weer eten te krijgen, let wel hetzelfde eten dat opzij werd geschoven. Na het eten herhaalde zich de rite maar deze keer ging het om een dankgebed dat ook langer uitviel dan dat van voor het avondeten. Iedereen moest zich weer tot een formatie vormen en diezelfde plaats innemen als tevoren. Zij die nog schoolwerk moesten maken gingen terug naar de zaal en de anderen mochten op het binnenplein gaan spelen, maar ook hier gold niette veel herrie maken.
Om acht uur precies moesten ze allemaal naar boven trekken waar ze zich van hun bovenkleding moeten ontdoen en deze dan zo opvouwen zoals een stelletje dat al als voorbeeld was voor gedaan. Daarna gingen alle jongens de lange bad en waskamer binnen waar aan beide zijden een rij kranen waren gemonteerd waaronder een lange zinken kuip het water opving Onder deze bakken stonden her en der kleine bankjes voor diegenen die niet lang genoeg mochten zijn. En dan moesten ze naar bed. Voor Bertje moest er nog eentje klaar gemaakt worden, zijn bed stond bij de deur waarachter de non zich zou terugtrekken.
Alle jongens stonden aan de rechterkant van het bed en wachten op het avondgebed.
feedback van andere lezers- GoNo2
' Is bijna mijn levensverhaal...
Hoeselaar: Heb je ook in een kinderthehuis geleefd en ook dingen mee gemaakt die toen gewoon waren en waar men heden ten dage van gruwelt. Ik heb het hen vergeven want met wrok rondlopen maakt een mens ziek en dan ben je een vogeltje voor de kat.
Willy - hettie35
Zo goed was die oude tijd dus niet, iets wat we natuurlijk al wel wisten, maar menig ouder houd daar nog aan vast. Je schrijft zeer beeldend, ik zie het zo voor me gebeuren,Pfff.
Groetjes
Hettie
Hoeselaar: Dank je wel Hettie voor dit mooie compliment, Ja meiske ik heb heel wat bij moeten leren om nu op dat punt te staan en geloof me ik maak nog kanjers van fouten.
Willy - Ivan
Deze regel alleen al doet mij rillen, heb ook zoiets mee gemaakt, brrrrrrrr
Een tinnen kroes en een lepeltje was er ook. De boterhammen waren al gesmeerd en van beleg voorzien, ieder kreeg een dubbele boterham met jam of muisjes en eentje met worst dus in het totaal zes sneden. De
Hoeselaar: Zo was het nu eenmaal in die tijd, het was meer dan zestig jaar geleden.
Bedankt dat hier even halt hield
Willy - Dora
Bertje heeft ondanks alles wel een eigen wil behouden.
Wat is die Amanda overkomen? Heeft ze haar bevrediging bij den dokter opgedaan?
Hoeselaar: Geloof ik niet volgens ik haar hier schilder was ze zonder blaam monogaam, ik vermoed dat niet alles wat in die leefgroepen gebeurde tot bij moeder overste geraakte en nu er een medeweter was in de vorm van die geneesheer stelde zich een nieuwe situatie in.
Willy - bessy
ik val middenin het verhaal, het was een andere tijd. Er waren toen veel kinderen die dit overkwam en als ik dit lees kan ik alleen maar dankbaar zijn dat die tijd in positieve zin is veranderd. Kinderen van nu zijn mondiger gelukkig maar.
graag even komen lezen
lieve groet Bessyanneke
Hoeselaar: Dank je wel om je de moeite te getroosten dit verhaal te komen lezen.
Ons uithoudingsvermogen heeft er baat bij gehad om deze tijd te doorstaan. Vergeet niet dat dit het begin van een verhaal is dat bijna op het einde begint en dan teruggrijpt naar een heel bewogen kinderleven waarin ik op het einde naar personen verwijs die dit verhaal bevestigen kunnen
Willy - Mistaker
Afschuwelijk zeg!
Groet,
Greta
Hoeselaar: Bedankt voor het komen lezen. Greta. - Wee
Die tinnen kroes en dat lepeltje doen mij ook slikken ...
x
Hoeselaar: Plastiek bestond nog niet en aardewerk of porselein was veel te duur als er wel eens iets viel dus moest men naar een alternatief zoeken
Willy - ivo
blokkendood=blokkendoos?
het militaire leven georganiseerd door schijnheilige zusters ...
nu ik denk dat in het denken van toen er ook geen andere visie mogelijk was. Het menselijk denken kan soms heel beperkt zijn, zonder dat de realiteit zo hoeft te zijn
Hoeselaar: Volgens mij hadden de zusters geen andere richtlijnen dan die van de oudere generaties dus van generatie op generatie
Willy
|
