Volg ons op facebook
|
< terug
Collectanten en meer
Het was een heerlijke voorjaarsdag dat ik met Joop een beetje zat te keuvelen aan de bar. De enige bezoeker was Guus, een gehandicapte welke aan de lees tafel op zijn gemak de kranten zat door te nemen.
We hadden het over alles en nog wat. En het zal rond een uur of elf geweest zijn dat de deur open ging, collectanten.
'Goedmorgen heren klonk het vriendelijk, nog wat te missen voor kinderen in Afrika?'
De dame hield direct de bus onder mijn neus.
Ik viste een euro uit mijn zak en liet die in de bus glijden. Joop gaf een hengst op de kas en deed het eveneens. 'Goedemorgen heren, klonk het weer,' en weg waren zij.
'Ja kijk, zei Joop, dat is nu niet zo erg hoor maar soms breek het je wel eens op. Ook blijf de vraag altijd; zit er nou ergens niet een directeur met zijn dikke kop van jouw centjes aan de 'Costa del Sol' een vorstelijk whisky te slurpen.'
'Ja, daar moet je maar niet over nadenken want dat help toch niet,' antwoordde ik. De deur ging weer open en dit maal kwamen er twee jonge meiden binnen. Met, jawel de bekende bladen over de arm.
Joop kennende hield ik mijn hart vast. Maar nee hoor Joop was uiterst vriendelijk. Hij glimlachte de meiden vriendelijk toe, ( te vriendelijk ) en vroeg, 'wat kan ik voor jullie doen lieverds.'
'Nu u kunt voor ons niet zoveel meer doen,' zei de blonde.
Zij had een dorpsachtig accent.
Zij was misschien rond de twintig en zag er ondanks een ietwat truttige kleding sexy uit.'
'Maar wij kunnen wel wat voor u heren betekenen.'
'Ja, dat wil ik wel aannemen, zei joop ondeugend,' ik weet wel een paar leuke spelletjes.'
De twee namen het gemoedelijk op en zeiden lachend, 'dat geloven we graag, maar we geloven in nog veel leukere dingen.'
'Zoals,' vroeg Joop zich dom houdend.
'Nu wij geloven dat er iemand is die u veel te bieden heeft' zei nu het donkere meisje.
'O.k, aldus Joop, en met een knipoog naar mij, maar laten wij nu eerst maar wat te drinken nemen. Dat praat wat makkelijker jij nog een vieux Ivan, en dames wat zal het zijn een colaatje met een tikje?'
De twee keken elkaar wat giechelend aan om dan te vragen,'een tikje?'
'Ja, zei Joop niks bijzonders hoor net even voor de smaak kom even zitten, neem een kruk.'
De meiden namen plaats.
Joop schonk ze beiden een cola tik, (meer een klets) in.
'Zo, en vertel eens wat doen jullie zoal in het weekend vroeg hij gemoedelijk. Gaan jullie wel eens naar de Disco of een sociëteit?'
'Ja, we gaan wel eens dansen met de vereniging. Nee geen disco antwoordde zij, dat doen we niet.'
'En met de boys hoe zit het daar mee,' vroeg Joop weer.
Ik kreeg het een beetje warm, waar was Joop op uit?
De meiden nu een beetje nerveus giechelend,
'we hebben nog geen vriend als u dat bedoeld.'
Ze dronken stevig van de cola ze zullen dorst gehad hebben dacht ik.
'Nou is dat even mooi Ivan en ik hebben geen vriendin, dus als dat nu geen teken van boven is weet ik het ook niet meer.
Iets of iemand heeft jullie naar ons geleid. Daar moet op gedronken worden.'
En voor de meiden konden protesteren waren de glazen al weer vol.
'Ja, Ivan is niet zo jong meer en knap natuurlijk, maar hij mag er best nog zijn. Maar ik, ik ben nog goed in de belangstelling dus Julie moeten maar kiezen.'
Het werd duidelijk te veel voor hen, de drank wat zij niet gewend waren en het flirten van Joop. Met een hoofd als een bietje lieten zij zich dan ook snel van de kruk glijden.
'Erg bedankt mijnheer maar we moeten weer verder.'
'Nou, veel succes dan maar, zei Joop nog, moet je mijn nummer nog hebben?'
Giechelend schoffelden zij naar de deur, en weg waren ze.
'Zo die hebben wat te vertellen als ze thuis komen Ivan, leuke meiden' aldus Joop.
'Je bent knetter Joop, maar wel leuk knetter,' zei ik.
Even later kwam er een gast binnen met een aktetas. Hij legde deze op een kruk en zei tegen Joop, 'goedemorgen mijnheer bent u de eigenaar van deze zaak.'
Joop, achterdochtig 'hoezo?'
'Nu kijk, ging de man verder, ik ben ambtenaar in dienst van de vereniging 'Horeca en gehandicapten'.
Wij zien er op toe dat er in de cafés toegangmogelijkheden zijn voor deze groep.'
'Zo zei Joop, en dat heb ik niet, en nu?'
'Dan zult u daar voor moeten zorgen.'
'Zo, zei Joop, nu duidelijk geïrriteerd, en wie gaat dat betalen?'
'Ja dat zult u moeten bekostigen' vervolgde de ambtenaar.
'Kijk nou eens daar minkukel,' Joop wees naar de opgevouwen rolstoel welke onder het raam stond. Vervolgens wees hij naar Guus en vroeg,
'hoe denkt je dat hij is binnengekomen, door het bovenlichtje?'
'Ja, maar het is toch niet de bedoeling dat u elke gehandicapte naar binnen draagt' zei de ambtenaar.
'Oh nee, nou dan kom jij het toch lekker doen.'
Hij riep, Guus wil jij door deze 'klojo' naar binnen gedragen worden?'
'Laat mij met rust,' zei Guus sacherijnig.
'Je hoort het, en ga nou maar weg want je verziekt de sfeer hier,' gromde Joop.
© Schrijver Ivan Grud
feedback van andere lezers- GoNo2
Begin zo stilletjesaan een trouwe lezer van je te worden hé?
Ivan : GoNo2 als je het maar met plezier doet, vr/gr Ivan - hettie35
Inspecteurs van lik-mien- veske!
Groetjes Hettie
Ivan : O.k maar dan ook doen hé, ha ha ha , vr/gr Ivan - ivo
die inspecteurs moeten een voor een naar de revisie en moeten eens met hun hoofd door het wc gespoeld worden, zodat ze hun statusfierheid en hierdoor hun machtsmisbruik afleren.
Ivan : Nou Nou Nou, Ivo toch, radicaal zeg, en dan, dan zit je weer met een verstopt toilet, ha ha ha ha vr/gr Ivan
ps mijn reactie op jouw verhaal moet uitstekend zijn Ivo , foutje . - julien_maleur
Ja, al die bemoeienissen en reglementen zouden ons moeten doen beseffen dat we een overbeschaving krijgen. Overreglementering en gebrek aan vrijheid: zijn dat niet de twee grootste vijanden van de kunstenaar?
groeten JM
Ivan : Ja dat kun je wel stellen Julien, fijn dat je het gelezen hebt,
vr/gr Ivan - Mistaker
Ook ik ben een blijf een trouwe lezeres.
G
Ivan : Dankje Greta, liefs Ivan
|
