|
< terug
mechelfiets
We hadden gehoopt nog voor de schemer terug te zijn maar zo was het niet. Ze plukte per ongeluk de voorlamp van haar fiets. Daarna dronken we trappistenbier.
De tafel kantelt af en toe door mijn schuld terwijl we spreken over schoonheid en nog niet gemiste kansen.
'Ik hou van steen en weet niks van metaal. Ik doe niets liever dan steenkappen' zegt ze.
Ze had net met een bijna vanzelfsprekendheid de elastiek uit haar haren getrokken en alles in één beweging los geschud. Niet toevallig zitten we aan een ronde tafel in een gesprek. Een beetje overspelig in loslippigheid. Goh, wat maakt het uit?
'Hoor je die muziek?' vraagt ze.
'Links of rechts?'
'Rechts. Ik vind het een mooi stuk'
Eerst bleven we zitten tot de lucht roze werd, daarna tot zonsondergang en uiteindelijk is het donker geworden met een beetje kilte in het straatlicht. De tafel wiebelt en het trappistenbier schuimt opnieuw.
Nu, in het weinig licht, herken ik haar nauwelijks uit haar dagelijksheid.
Twee maanden later zag ik haar opnieuw. Ze zat aan de toog in een bruin café dromerig voor zich uit te kijken.
'Schenk dat meisje nog een pint' roep ik naar de kelner.
En?
Meende je dat nu echt?
Wat meende ik?
Dat van dat meisje.
Neen, bij jou merk ik het leeftijdsverschil niet eens. Er hangt een herfstblad in je haar. Mag ik een beetje tabak van je lenen?
Weet je nog toen we op stap gingen met die pater en die lesbische vrouw? Jij moest hem zonodig vragen of hij in God geloofde.
Natuurlijk geloofde hij in God.
Door de muziek leg ik mijn rechteroor rakelings aan haar mond te luisteren. Ik voel de wind van haar spraak terwijl mijn neus in haar haren verstrengeld geraakt.
Eet jij graag kip?
Ja, op voorwaarde dat het een Mechelse koekkoek is.
Waarom een Mechelse koekoek?
Omdat die minstens een uitloop van negentig dagen heeft voor ze hem slachten op een kipvriendelijke manier. De verpakking zou ook milieuvriendelijk zijn.
Weet je wat ik mis in deze stad?
Neen.
Een minaret met een zanger erbij. Ik ben dat klokkengelui beu.
feedback van andere lezers- ive
Wat schrijf jij beeldend.
Het lijkt haast een gedicht, dit kleine stukje proza.
Je neemt me als het ware mee en ik zie het voor mijn ogen gebeuren.
Mooi, erg mooi!
warket: dat doet me plezier - Hoeselaar
Dit verhaal gaat eigenlijk over niets maar toch je weet er een draai aan te geven waardoor het heel menselijk en onvoorspelbaar geheel wordt
Willy
warket: omdat het dagboek is denk ik - ivo
je schrijft echt wel knap en het nietszeggende wordt plots zoveel betekenisvol - julien_maleur
weer heel boeiend.
mvgr JM - Dora
Heerlijke beelden en zo precies neergezet. Doe je dat in een roman ook, met een begin, plot en eind?
warket: Ik heb nog nooit een roman geschreven. - Wee
Ádembenemend!
|
