naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Even tussendoor / De karnavalswagen

door Hoeselaar

Dinsdag was het dat de optocht uit zou trekken maar men had nog niets ondernomen om het plan dat door iedereen vooropgesteld en goedgekeurd werd op papier te zetten. Er bleven nog maar enkele weken om de klus te klaren. Ja, er werden aantekeningen gemaakt van hoe de wagen eruit zou moeten zien, maar verder was men tot op heden niet gekomen. Paul die dit project tot een goed einde wilde brengen had zich garant gesteld om de nodige materialen bijeen te bedelen, en er voor te zorgen dat alles op tijd daar zou zijn. Er waren onder de aanwezigen toen ook Mathieu die het werk zou uittekenen en regelen, hij zou ook voor het nodige gereedschap zorgen. Sindsdien werd er wel heen en weer gebeld maar verder niets ondernomen. Paul die dit als een persoonlijke kwestie aanzag wilde kost wat kost dit doordrijven, desnoods alleen of met iemand anders die van zulke zaken verstand had. Ook de plaats waar de wagen ineen getimmerd moest worden was nog niet gevonden, ja zelf de wagen zelf en de tractor die dit moest trekken was nog niet gevonden. Die avond kwam Paul bij Jeaninne de café ingelopen en het was de waardin die meteen aan de binnenkomende gast zag dat er iets mis was. Ze kende Paul als de inhoud haar sjako's en zag meteen dat zijn zin op storm stond. "Helaba, zij de gij met uw verkeerde been uit het bed gestapt, of heeft ergens een hond in uw botten gepiest, hé,. Kom dat ik u ene goeie pint voorzet want het schijnt dat ge die nodig hebt. Jeaninne trok meteen achter de tapkast en serveerde een pint met een mooie kraag. Ze pakte een bierviltje en zette het glas met de prent naar de gast toe en zei; allee op uwe gezondheid man en dat ge ze nog lang mag lusten". Paul zette het glas aan zijn lippen en nam een ferme slok;'-- "aach da's goed", zei hij toen hij de pint half leeg terug op het viltje zette.
Op dat moment kwam een nieuwe gast het lokaal binnen die meteen door enkele klanten die aan tafeltjes zaten met "Hoi Hubert" werd begroet. Jeaninne kende deze klant ook en riep op hem vooraleer deze bij een van de tafeltjes plaats kon nemen. "Huub, zo spraken de meesten deze dikke man aan, heb ge nog wat tijd over want Paul zit in de shit. Ge hebt toch gehoord dat hij en nog enkele een wagen voor de carnaval in elkaar willen steken, maar niemand wil er aan beginnen, wilt gij een hand toesteken?" Huub zette zich langs Paul en plaatste zijn arm op diens schouder en vroeg; waarom zou ik dat niet doen, als ik maar van ons Mariëtte mag kunt ge op me rekenen, maar ik zeg u meteen daarbij dat ik geen lanterfanters om me heen wil. Ik heb dat al twee jaar achtereen gedaan samen met Johnny van Bertels Mie, ge kent die wel die verleden jaar met de motto verongelukte, weet ge dat nog?" Ik weet ook waar ik een wagen kan krijgen en als die boer een beetje reclame mag maken voor zij eigen zaak dan doet die ook nog meehelpen, dat weet ik wel zeker". Jeaninne geef Huub 'n pint en schenk me ook nog maar eens bij, wilt ge."

feedback van andere lezers

• ivo
  een aparte wereld die carnaval ... het blijft me verbazen
  Hoeselaar: Ben ooit bij de raad van elf geweest in een wijk van Maastricht maar zet dit verhaal hier tussen Bilzen enTongeren in maar kon evengoed ergens anders in Vlaanderen plaatsvinden
  
  Willy
• Dora
  Lekker dat taaltje erin, dat lees ik als Nederlandse wel graag, zo smeuiig. Komt er een vervolg op dit tussendoorke, want je hebt me wel nieuwsgierig gemaakt.
  Hoeselaar: Dat is toch de bedoeling Dora, ik heb zelfs ook eens aan zo een wagen meegeholpen en weet hoe dat in z'n werkgaat en hoeveel bier daarvoor nodig is
  
  Willy