naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Prikkelend champagne-ontbijtje (2)

door Dora

In de krappe pijpenla van de afgeleefd verkommerde keuken fluistert Annelies met haar arm om schoonma's schouder, hoe leuk ze het hebben gehad terwijl Aafke overdreven lawaait met potten en pannen. Dekmantel? De zwijgende meerderheid in de woonkamer mag kennelijk niets meekrijgen. God, dit tussen twee werelden flitsen is te ingewikkeld, vindt Lieske. Als ma hoort hoe zij hebben genoten drogen de tranen snel. Annelies smiespelt over hoe ze elkaar na de champagne bij het ontbijt de ringen omdeden. In het lux opgemaakte grote bed van het voorname hotel in Valkenburg.

"Ik wil bami voor jullie klaarmaken," roept Aafke luidkeels. "Dat vind jij immers zo lekker, Lieske?"
Nu weet ze dat schoonma op hun hand is. Terwijl Annelies helpt met groente snijden vraagt ze zich af hoe Aaf het al die jaren volhield in deze hopeloze kilte met ook nog het eenzame verlies van haar jongste zoon.
In de woonkamer heerst koppige stilte terwijl de vrouwen ginnegappend doorwerken. Alles wil ma weten zodra onnodig luid het spoelwater klettert. Lies vertelt zacht dat ze de ringen ieder, het zijn unica die ze bij een goudsmid in Roermond lieten maken, uit eigen zak hebben betaald. Aafke bewondert ze. Het is een creatieve vrouw wiens kwaliteiten meestal op een sneer worden getrakteerd.
"Ik ben er eigenlijk trots op dat jullie het lef hebben gehad," sist ze rammelend met de deksel van de vuilnisbak waarin niet aanwezig afval verdwijnt. Ze giechelen om de inventieve mimeact en knuffelen even voordat ze de doodstille minderheid opzoeken.
"Over twintig minuten kunnen we aan tafel." kondigt Aafke opgewekt aan.
"Stel je eens voor, al die buitenkansen die je neus voorbij zijn gegaan." hervat pa alsof het enkel Annelies aangaat. "Wij hebben zoveel relaties die met iets over de brug zouden zijn gekomen. Naar die cadeaus kunnen jullie fluiten," pruttelt hij. Materiële argumenten zakken als rinse appelstroop langs Lieskes rug. Het is bijna zielig hoe machteloos Paddie is, midden in de woestijn van zijn rigide aanpak en Annelies stelt voor: "Als u graag wilt, mag u best een feest organiseren, wat vind jij Hans?" Pa kijkt smalend en ze vervolgt:"Indien we zelf mogen kiezen welk peper- en zoutstel we leuk vinden?" Verontwaardigd klapt paps zijn kunsttanden dicht en ze vraagt of dat geen mooi compromis is. Aangezien hij weigert mee te denken haalt ze haar schouders op. Dan niet, maar van Hans verwacht ze wel enige bijval. Hij hangt tevreden achterover in de ultra moderne bank, die Aafke moedig afdwong na de verbouwing. Glundert hij om de opwinding i.v.m. hun escapade? Om haar voorstel?
"Trouwens, uw zoon heeft mij niet verteld dat u dergelijke plannen had, of wel Hans?" Niemand reageert.
"Als jij er wel van wist, had je me dat wel even mogen zeggen, vind je niet? Of zie ik dat verkeerd?"
Het klinkt mierzoet. Paddie, eigenlijk heet hij Hendrik, loert naar buiten. Zijn pruillip steekt ver vooruit.
"Jammer van dat feest, maar ach, dat scheelt een bom geld zullen we maar zeggen." plaagt ze lachend. Zijne schijnheiligheid houdt niet van humor. Terwijl Aafke zich richting keuken spoedt pakt Hans de krant. Haar kakelverse verloofde houdt zich erbuiten? Werelden van verschil gapen tussen losstaande pionnen. De met kiezels volgestorte ravijnen tussen hen krijg ik in mijn eentje niet overbrugd, doorziet Lieske.

In de drukkende stilte fluistert iemand. "Paps houdt niet van jouw naakte directheid. Wel volhouden!" Hoort ze dat goed? Paul? Nee toch? Ze schudt haar hoofd en wil hun zwijgen niet honoreren. Luchtig tikt ze de lekke bal nogmaals naar paps. "Heeft u wellicht zelf dan een leuk idee om alsnog onze verloving te vieren?" Omdat ook die vraag onbeantwoord blijft laat ze hem uitgezakt in zijn leunstoel hangen in gezelschap van zijn dodelijk zwijgzame zoon, die niet weet wat hem straks, als ze alleen met hem is, te wachten staat. Ze zoekt Aafke op.

feedback van andere lezers

• bessy
  prikkelend, je schrijft duidelijk de sfeer die er heerst.
  Aafke die getraindd is om tijdens de noodzakelijke keukenwerkzaamheden te vertellen wat ze op haar hart heeft.
  Een vader die beslist en de zoon die met alle winden mee waait...
  Dora: Ja wie niet sterk is moet slim zijn, niet waar? Dank je
• Mistaker
  Lekker sfeervol!
  
  G
  Dora: Ja he, zo heerlijk venijnig. Weer eens wat anders dan al die koek met paaseieren. Dank je
• julien_maleur
  Terwijl ik lees voelt het alsof ikzelf met die problemen van huwen in 't geheim en huwelijksfeesten te maken heb.
  groetjes
  Julien
  Dora: Dank je wel, leuk om te goren.
• Wee
  Hoe iemand stempelwolken drukken kan ...
  (Herkenbaar, zo iemand die bepaalt hoe de wind waait.)
  Je laat ons de sfeer goed voelen, Dora.
  
  Dora: Dank je zeer Wee. Mooie feed.
  Stempelkussens kunen opdrogen, maar meestal is het dan te laat. Sommige mensen zitten in hun eigen onmacht gevangen terwijl de hele wereld hen toelacht. Eng is dat en ook wel heel zielig, moeilijk om er getuige van te zijn ook..
• warket
  Je maakt met voorvoegsels mooie combinaties.
  
  smiespelen kende ik niet nu wel
  Dora: In dit verband vond ik kakelvers en doodzwijgen iets toevoegen, als jij dat ook bedoeld. Dank je wel.
• ivo
  je kan het zo levendig beschrijven het is net een stuk uit een realiteit
  Dora: Het zijn vaak de onverwachte details, denk ik, die uit de realiteit meesluipen, denk ik wel eens. Dank je