|
< terug
ongetiteld 3
Het had vannacht fel gewaaid. Gure wind die het nog overgebleven riet dicht bij de grond deed buigen. Zelfs de sneeuw is uit de zilverberk gewaaid.
In het struikgewas staat een overwoekerde rottende stoel van haar ouders. De leuningen zijn nog intact. Een stoel die in een verleden splinternieuw is geweest en nu in deze tuin vergaat tussen het zichzelf vernieuwend kruid. Het aureool van de gezetenen blijft in mijn verbeelding bestaan. Zie hen daar zitten in deze winter. Roerloos is de omgeving vandaag. Een nieuwe ochtend met mist voor mijn ogen. Een paradijs van witte parels en schimmen die langzaam opduiken en weer verdwijnen. Laten we gaan wandelen. In het bos begint de sneeuw te smelten. Hij druipt van de takken in de nek. We slaan een modderig pad in.
'Daar ga ik niet door', zegt ze.
'Wat verder zal het verbeteren', antwoord ik. Maar het verbetert niet.
Prompt blijft ze staan. 'Ik ga naar huis', zegt ze. 'Ik wil een verharde weg'.
Sprankelend is ze door de manier waarop ze dat zegt.
Ze had gisterenochtend moeten meekomen toen dit bos bevroren was in kristal. De zon scheen erdoor.
Ik heb een winterjas nodig.
Koop er dan een.
Ga je mee?
Naar Leuven?
Neen, naar Saint-Josse.
Daar zijn geen cafés.
Er is een gezellig theehuis. Heb ik met jouw zus ontdekt.
We gaan morgen. De houtkachel brandt.
Later op de dag is het land bedekt met dichte mist. De wolken zijn beneden in plaats van daarboven, zou ik als kind gezegd hebben. Het blijft koud. De wereld is vandaag zoals ik het me voorstelde: sereen, vluchtig en onwaarschijnlijk.
feedback van andere lezers- ivo
een postkaart die tot leven kwam in een dialoog die zo warm aanvoelt, mooi hoor
warket: dankje ivo - julien_maleur
Mooi verhaaltje. Vrouwen overtuigen om inhet bos door de modder te ploeteren is niet zo eenvoudig. Leuk om lezen.
groeten
JM - Wee
Zijn deze verhalen ongetiteld omdat zij deel uitmaken van een
groter geheel, of ben je nog in beraad?
Prachtig stukje, en een wondermooie eindzin.
warket: ze maken deel uit van een groter geheel. - Dora
Het is zo wonderlijk als niets bijzonders maar dan in alleen mooie beelden, of zeg je dat serener beter. Zo bijzonder parelt het omheen het simpele
warket: simplesse sublimeren...zoiets misschien - Mistaker
Hoewel ik totaal niet in een winterstemming ben, heb ik dit zeer graag gelezen.
Groet,
Greta
warket: dank je
|
