|
< terug
Vingers 17 ( 4 x espresso)
Liedwien sommeert zichzelf rustig te blijven en maakt een stevige lunch. Een grof volkoren boterham met gebakken eitje plus twee met belegen kaas. Terwijl ze rustig kauwt besluit ze de hutspot met klapstuk vast te prepareren opdat ze daarna de tijd heeft een gedegen plan de campagne te bedenken. Het is zaak dat ze hem steeds een slag voor blijft.
Kennelijk wil hij haar boeien en iets met die zilveren pennen zal ook op zijn programma staan. Maar wat? Enkel die plastic zak met de minuscule gaatjes blijft voor haar een raadsel, daar kan ze geen goede functie voor verzinnen. Wat als ze nou eens in een mooi lingeriesetje klaar ligt als hij van vanavond thuiskomt? Verleidelijk op het waterbed?
De hoer spelen voor een man die haar in zijn macht heeft. Wie had gedacht dat zij, de nette secretaresse van zeer beschaafde komaf, ooit dit idee had? Ze schrikt van dat beeld tot ze beseft dat nood wetten breekt. Beter een levende hoerige Liedwien met de hoop op een ontsnapping dan een bloederig geconserveerd lijk doorboord met zilveren pinnen.
Nu de kogel door de kerk is snijdt ze op haar gemak de uien en de wortels in blokjes, die ze apart kookt van de gehalveerde aardappels. De klapstuk schroeit ze eerst dicht alvorens ze een scheutje azijn toevoegt en de braadpan op een sudderplaatje zet. Ze neemt daarna een uitgebreid bad in de jacuzzi en gebruikt de luxe bodylotion.
feedback van andere lezers- Mistaker
Liedwien laat zich niet kisten!
Groet,
Greta
Dora: Nee, in ieder geval niet als zij dat voorkomen kan,
maar zo'n onberekenbare gestoorde man? Poehee.
Dank je weer. Mis T - bessy
lidwien is zomaar niet klein te krijgen.. de man die haar wat aan wil doen moet op zijn vuile tellen passen... de rollen kunnen zomaar om..
Dora: Ja, maar met deze psycho. We zullen zien. Dank je wel. - Wee
Top!
Dora: Dank je wel,
ik ga weer eens enkele espresso's componeren - RudolfPaul
Mooi. Krijg er honger van. Nu weet ik niet wat klapstuk is... zal wel een stuk vlees zijn. - ivo
het is zo ijzig goed geschreven
Dora: Dank je erg weer, voor deze keer maar vier
|
