|
< terug
Speelbal 21
Om op de allereerste dag terug te komen waarop Bertje het weeshuis mocht verlaten is, dat het toen zijn zestiende verjaardag was en hij zich al maanden op deze dag had verheugd.
Het was een stralende ochtend vooraan in juli toen in het klooster ons Bertje door de eetzaal ijsbeerde. Elk detail van de eetzaal werd nog eens bekeken want hij wist dat hij hier nooit nog terug zou komen. Slechte ervaring had hij hier ook niet opgedaan want men was altijd correct met hem omgegaan. Het was de onrust die in hem zat, de dorst naar het nieuwe en in zijn hoofd waren de idiootste beelden de ronde aan het doen van hoe het daarna zou worden. Hij zag al hoe dat hij samen met zijn moeder een rondreis maakte doorheen de stad waar zijn moeder woonde. Hij dacht dat zij het eerst met hem naar een kledingwinkel zou gaan waar hij een nieuwe outfit zou krijgen en van daar uit de mooiste gebouwen die de stad had mocht gaan bezichtigen. Hij had altijd al iets met mooie gebouwen en hun interieurs gehad, van wie hij die voorliefde geërfd had wist hij niet maar hij had daar iets mee. De wijzers van de grote ronde klok in de eetzaal bewogen zich tergend langzaam in de richting van de tien. Ja, ja dan zou het eindelijk zo ver zijn. Een warme gloed overspoelde de jonge man zijn binnenste. Hij voelde hoe dat de spanning in hem met de seconde steeg, hem naar de keel greep, ja zelfs een droge keel bezorgde. De zuster die als portier diende kwam de eetzaal binnengelopen, haar stappen waren herkenbaar aan het schuifelen dat ze met haar linkervoet deed. " zo, Bertje jouw grote dag breekt zo dadelijk aan, en daarom wil ik je nog een goede raad me op je lange weg door het leven geven. Beloof me dat je elke dag naar de kerk gaat en als dat niet gaat door je werk of andere verplichtingen toch de zondagsmis niet vergeet". Omdat het tot dan een verplichting was geweest antwoordde Bertje eigenwijs " Eerst maar eens kijken wat de ander jongens in de stad doen". De non die haar toevertrouwde kroost beter kende dan zij zichzelf antwoordde daarop "maar Bertje je bent een van de beste misdienaars geweest die we tot nu toe hadden". Bertje die van schaamte rood werd tot in zijn nek nikte ootmoedig naar de non en betrapte zich op zijn eigen grootspraak.
Bel geluid vanuit de gang gaf aan dat het bezoek was gearriveerd. Bertje liep zo hard als hij kon de gang in naar de grote zware voordeur. Hier moest hij onnodig lang wachten tot dat de portierzuster ook op die plaats arriveerde en het slot met de sleutel die ze onder haar habijt verborgen hield in het slot stak en deur eindelijk opende.
Daar stonden ze dan Moeder en haar nieuwe man. De non overhandigde een bundeltje kleding en nog wat spulletjes die de jongen gedurende de jaren dat hij van thuis weg was geweest bijeen had geraapt aan de mevrouw die tegenover haar stond en wenste haar en haar zoon een goede en liefdevolle toekomst.
feedback van andere lezers- ivo
zo herkenbaar hard ... mooi hoor
Hoeselaar: Ja, ivo zo was dat toen en ik denk ook nu nog maar dan op andere plaatsen
Willy - Wee
Een bijzonder mooi stukje, Willy.
x
Hoeselaar: Dank je wel Wee, ik raak zo een beetje terug op de grond en daar ben ik dan ook heel blij over
Willy - GoNo2
Willy, in vorige fb is een foutje geslopen, het moest ' uitstekend' zijn, m'n oprechte excuses!
Hoeselaar: Noël over zulke futtiliteiten moet jij je geen zorgen maken, we schrijven in de eerste plaats om ons zelf een plezier te doen.
Willy - Dora
Een jong mens kan verwachtingen hebben... en ook de ouderen kunnen heel veel voorstellen uit verlangen... of het waar wordt?
Hoeselaar: Het leven is een komen en gaan van wensen en verwachtingen en zolang men over deze gave beschikt blijft er hoop op een toekomst.
Dora bedankt dat je weer erbij bent
Willy - julien_maleur
Een heel emotioneel moment dat je hier zeer goed beschrijft.
vgr Julien - Mistaker
Erg mooi!
Groet,
Greta
Hoeselaar: Greta mag ik je danken dat jij me ook bezoekt en we samen de lotgevallen van Bertje volgen
Willy - Danvoieanne
Mooi mooi...
Hoeselaar: Ook bij deze wil ik je danken dat je even tijd maakte om bertje te bezoeken
Willy
|
