< terug
fietstocht
Het is nog niet klaar. Ze slapen nog. Ik denk dat het halfzes moet zijn. Het regent niet, er is geen tegenwind en mijn handen hebben het niet koud.
Een fiets met een zadel, een slaapzak, drie onderbroeken en kousen voor onderweg. Ik fiets tot het landschap onherkenbaar wordt. In de eerste stad sta ik stil en kijk naar studenten die in nachtroes door straten slenteren.
De dageraad begint, zie hem zonder gehoor. De bakkers zijn nog dicht. Over het kanaal vliegt een reiger sneller dan ik.
In het water verschijnt het beeld van een mooie oude vrouw. Huilend in mezelf verbeeld ik mij haar eeuwige eenzaamheid.
Ik stop niet. Ik rijd verder de tweede stad voorbij. De weg is nog lang. Ook in de derde stad houd ik geen halt. Ik fiets verder langs de haven.
Het landschap verandert in rivieren en steenbakkerijen. Hier hebben ze nog veldovensteen gemaakt. De arbeidershuizen zijn nog bewoond, historisch bewaard gebleven. In dit dorp van Boomse steen koop ik stokbrood, paté en Porto in een mini-supermarché die als bij wonder uitgerekend hier tijdens het feest van de arbeid open blijkt te zijn.
Na de maaltijd dump ik de lege fles in een glascontainer.
Nu ben ik mijn klaarheid verloren. Rij de goeie richting uit, zegt de engel op mijn schouder. Ik toon je de weg.
In het avondrood ben ik in de buurt waar ik vandaag wilde zijn. Het is me gelukt om ongeschonden dichtbij een onbekende te geraken. Dan slaat de wanhoop toe. Het wordt laat dwalen, zoeken in straten. De tijd wordt plots minuten en seconden, al weet ik niet hoe laat het is. Ik zie het aan het donker dat alsmaar zwarter wordt, de mensen die verdwijnen uit de straten. Net als in helse dromen lijkt het of ik een hamerslag in de maagstreek krijg. Ik kom te laat.
En dan plotseling dient zich het spookbeeld van het toeval aan. Door het vensterglas schijnt een vage roze gloed.
Tikketikketik-tiktik…
Ben jij het? Ik had je niet meer verwacht.
Ze is anders dan ik me voorgesteld had. Ik ben anders dan het beeld in haar gedachten.
In een leefkamer waar de roerloze wanordelijke atmosfeer lichtelijk roze is getint door gedempt licht veeg ik de tafel vrij voor twee glazen wijn.
Zij maakt de asbak leeg.
feedback van andere lezers- ivo
uitgesproken mooi warket: Dankjewel Ivo, en de beleving was neiger dan de beschreiving. - Wee
Beetje mystiek, houd ik wel van.
Mooi! warket: Met de fiets Brussel-Breda naar een schrijfster onzeker afgesproken. - Dora
Ik fietse mee, atmosferische beelden die me aanspreken. warket: Herken ik ook in schrijfsels van u, Dora. - silvia
mooi sfeerbeeld Warket, goed geschreven ! warket: dank - Mistaker
Intrigerend verhaal!
Groet,
Greta warket: Dankjewel Mistaker - Danvoieanne
Dat was leuk mee fietsen...
|