writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De aarde, de natuur en de mensheid.

door badstop

De aarde zat met zijn vriend de natuur, te praten over de toekomst.
"Ik voel twee puisten opkomen," zei de aarde.
"Grote of kleine," wilde de natuur weten.
"Grote, zo groot heb ik ze lang niet gehad."
De mensheid die toevallig langs liep zei geschrokken: "Toch geen megavulkanen."
"Zo groot hebben jullie ze nog nooit gezien."
De natuur lachte smalend naar de mensheid die daardoor pislink werd en riep: "Lach jij maar idioot, jij krijgt er ook de klappen van."
"Ik!" riep de natuur, "Leuter toch niet man, zoveel als jij vernielt daar kunnen zelfs dertig megavulkanen niet tegenop."
"Dat vind ik niet leuk, ik doe erg mijn best om je te helpen," zei de mensheid verdrietig.
De natuur werd nu echt boos en zei: "Je best doen, waarmee dan?"
"Al Gore heeft een filmpje gemaakt en dat mag iedereen zien."
"Je bent nog stommer dan ik al dacht en dat is een geweldige prestatie. Aan dat lullige filmpje, waarin alleen maar wordt getoond wat iedereen al lang weet, wordt weer geld verdiend. Hij woont in het meest vervuilende land van de wereld en heeft geen enkel recht van spreken. Met zijn gereis in het vliegtuig pompt hij lekker veel vervuiling de lucht in. Laat me dus niet lachen."
De mensheid voelde zich klemgezet en zei ter verdediging: "We streven er nu naar om co2 neutraal te worden door bomen te planten."
De natuur en de aarde lachten tot de tranen over hun wangen stroomden wat een aardige overstroming opleverde in een door de rijken landen kaalgeplukt land ergens in Zuid Amerika. De natuur was de eerste die weer in staat was wat te zeggen en zei: "Co2 neutraal, schitterend wat een vondst. Tegen elke boom die jullie planten hakken jullie er dertig om. Het nieuwe boompje begint over dertig jaar enigszins een bijdrage te leveren aan de co2 opruiming. De 30 bomen die nu op volle kracht co2 opnemen verdwijnen. Nu ben ik geen rekenmeester maar zo komen jullie er wel."

De aarde kon niets anders doen dan lachen en dat werkte op de zenuwen van de mensheid en die zei: "Houd op met je stomme gelach, je hebt zojuist weer driehonderd mensen verzopen met je geregen."
"Jij hebt wel lef mannetje," antwoordde de aarde dreigend, " altijd met je vinger naar iemand anders wijzen. In Al Gore zijn filmpje kan je zien waarom ze verdronken zijn."
De mensheid wist dit natuurlijk wel, maar om zo openlijk voor je stompzinnige gedrag uit te komen was nog een brug te ver. Hij veranderde van tactiek en zei: "Jullie hebben gelijk, maar wat moeten we dan doen om de aarde en de natuur te redden?"
"Ons redden," antwoordde de aarde lachend, wat een stevige aardbeving veroorzaakte.
"Nou wordt het leuk, hikte de natuur, hij gaat ons redden."
"Is dat zo gek?" zei de mensheid nu zéér zwaar geïrriteerd.
De natuur was het domme geleuter van de mensheid zat en antwoordde dreigend kalm: "Als er iemand géén hulp nodig heeft dan ben ik dat. Ik ben begonnen met een paar celletjes en het idee: alles moet in evenwicht zijn. Op die manier heb ik een wereld gecreëerd waarin alles wat je als mens, dier en plant nodig hebt aanwezig is. Aardbevingen, vulkanen, meteoren alles heb ik overleefd. Telkens weer heb ik het evenwicht hersteld. Soorten sterven uit andere komen er voor in de plaats. Tot jullie kwamen. Met een niets en niemand ontziende dodelijke ijver hebben jullie vrijwel alles vernietigd. Even een voorbeeld: de stortregen van daarnet komt vaker voor in de tropen. Wat heb ik nou gedaan om dat geen ramp te laten zijn?"
De mensheid zei stotterend van ellende: "Bomen laten groeien om de regen op te vangen en weer langzaam weg te laten stromen."
"Precies! En in plaats van die enorme rijkdom te profiteren; wat doet de mensheid?"
"Omkappen," antwoordde de mensheid berouwvol.
"Weet je wat jullie daar ook mee omgekapt hebben?" zei de natuur steeds geestdriftiger wordend over zijn verhaal.
De mensheid keek hem verslagen aan en fluisterde,
"Nou?"
"Een medicijn tegen aids. Hoe dom kan je zijn."
"In Afrika krijgen de mensen ook aids."
"Wat wil je daarmee zeggen?" snauwde de natuur.
"Nou die mensen leven wel volgens jouw natuurwetten en toch krijgen ze aids."
"En wie heeft de bossen in Afrika gekapt om er allerlei grondstoffen te delven en koffieplantages neer te zetten?"
"Wij."
"Zo is dat, en dus niet de lokale bevolking die wél met de natuur weet om te gaan en niet zo dom en agressief is als jullie
"Dat doen we om ze te ontwikkelen," zei de mensheid stoer en dacht eindelijk iets gevonden te hebben tegen de natuur.
De natuur en de aarde keken elkaar wanhopig aan.
"Doe die mensen een gigantisch plezier en stop onmiddellijk met ze te ontwikkelen. Zij redden zich geweldig zonder jullie," zuchtte de natuur.
"Vind je het erg dat er zoveel diersoorten verdwijnen?" veranderde de mensheid weer van onderwerp.
"Totaal niet."
"Ook de tijger niet?" vroeg de mensheid geschrokken.
"Vooral de tijger niet, arrogant en irritant beest vind ik het, alhoewel ik hem zelf heb gecreëerd."
"Is er dan niets waarvan je het jammer vindt dat het verdwijnt?" zei de mensheid geschokt over zoveel onverschilligheid.
"Niets. Blijft er één algje over dan begin ik gewoon weer opnieuw; prima tegen de verveling. Wie weet wat er dan te voorschijn komt, allerlei nieuwe soorten dieren en planten. Het hangt ook een beetje van mijn vriend de aarde af natuurlijk. In een ijstijd wordt het weer anders dan in een broeikas periode. Snap je het nu een beetje?"
De mensheid was er stil van. Zo had hij het nog nooit bekeken. Met zijn uitermate beperkte denkvermogen probeerde hij de gevolgen te overzien en hij dacht: de natuur zit er niet mee dat hij voor het grootste gedeelte vernietigd wordt. De aarde al helemaal niet. De enige die er last van heeft, dat ben ik. We hebben geen natuurbescherming nodig, maar een mensheidbescherming.

 

feedback van andere lezers

  • ivo
    grappig je tegen jezelf zien discussiëren, in de bus waar ik vroeger vaak op zat, zat er ook zo iemand, en druk dat die het had, tot die riep hou je mond ... en idd dan zweeg hij met zijn armen overelkaar en zijn lippen stokstijf op elkaar ...
    Deze man stapte af waar hij woonde en dat was bij het gesticht .. zoals wij dat hier wel eens noemen ... soit zolang je met je zelf overeenkomt heeft er niemand anders last van ...
    badstop: Ho,ho. Ik ben slechts waarnemer, ook wel alleswetende verteller genoemd.
  • Danvoieanne
    Wat knap geschreven, graag gelezen...
    badstop: Even wat frustraties kwijt.
  • GoNo2
    Knap hoor!
    badstop: Een MENS rommelt maar wat aan.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .