writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Hoe heerlijk

door Dora

Oh hoe heerlijk deze Paasdagen
Lummelen in mijn Ethiopische jurk, lekker koel met deze warmte.
Een snackie snaaien, sjaffie draaien en mijn vriendin achter de computer, die aan voorpret doet. We gaan er in mei een paar dagen op uit. Ze had er zin in en samen is gezelliger. Ik rijd, zij bereidt voor. Groningen, het museum, Delfzijl en Appingedam, de Chinese theetuin in Haren en de rest van de omstreken die we daar onveilig zullen maken.

We zijn onderhand een oud stel dat zich soms verliest in: "Weet je nog in Wenen? Met je moeder en die te grote koffielepel? Haha. God, als ze niet ergens over zeuren kon was het niet goed, haha."
"Of die muggen, van zeven tot negen 's avonds? Dat we rond renden met het brood in de hand om niet gestoken te worden?" Ja, veel gedeeld, hebben we weinig woorden nodig om elkaar te verstaan.

De rolverdeling ligt na negenentwintig jaar zo ongeveer vast, al staan we beiden nog steeds open voor verandering. Dit is toch echt een opmerkelijke vriendschap.
Ieder weekend pak ik mijn tas in, we spreken af wie wat te eten in huis haalt en ik kook op zondag. Zaterdags doen we een makkelijke hap en we ontbijten 's zondagmorgens uitgebreid om daarna op de bank hangend 'Vrije Geluiden' en 'Boeken' te volgen.
We lijken in niets op elkaar, in beginsel, maar met de jaren zijn de overeenkomsten toch veel duidelijker geworden. Zij heeft ook geen man, als je zoiets al 'hebben' kan en voor de seks hebben we niets aan elkaar, maar het lijkt verdomd veel op de ontwikkeling die een bejaard truttig echtpaar doormaakt. Tenminste, dat denk ik dan van hoe het met mijn man zou zijn gegaan. Onze verhouding zal voor omstanders misschien vreemd lijken, maar daar hebben we weinig boodschap aan. Vaak is het uren stil, een ander moment hebben we plotseling een indringend gesprek en we zijn beiden gek van BBC detectives.
Ze was lang de tweede moeder van mijn kind en nu zijn we beiden moeder-af. Niet zomaar de taak volbracht. Uit de jas gegroeid zoals het normaliter gaat. Nee, afgesneden en opgegeven. Toch is er daarin wel een verschil tussen ons. Zij maakte het niet mee, die tijd waarin de basis van vandaag werd gelegd. Het kan voorkomen dat ze ineens iets van mij hoort vanuit dat verleden waarvan ik dacht dat ze het wist. Dan kan ze echt verbaasd staan. Nu vraag ik me af of het ooit echt over gaat. Er zijn dingen die niet uit te wissen zijn, die plotseling tevoorschijn piepen omdat ze ineens te belangrijk lijken om te ontkennen, al denk ik er vaak tijden niet aan. Ach, ik zie overeenkomsten die anderen niet opmerken, situaties waar iemand anders geen belang aan hecht. Dat alles verandert niets aan herinneringen, kwalijke ontwikkelingen in schrille verwardheden, die onbegrijpelijk blijven.

Kom, nog een zoutje en een glaasje plus een schaterlach om die rare hond met al dat losse vel op de tv, naast die slechtziende man in de reclame van één of andere opticien. Hobbelend gaan ze in de auto... over de treinrails, haha. Ik neem de laptop straks mee naar Groningen want ik wil reisverhalen oefenen.




 

feedback van andere lezers

  • Wee
    Door je verhalen weet ik iets van je verdriet. Ik bewonder de
    manier waarop je er over schrijft. Dat mag wel eens gezegd.
    De vriendin uit dit verhaal is hoop ik niet de vriendin van het
    schilderij? Jullie lezen zo echt, zo góed samen ...
    Dora: Wat ik hier beschrijf is precies zoals het gaat... Ik was er altijd trots op met zeer verschillende mensen een goede band te kunnen onderhouden... Zoiets lukt echter alleen wederzijds. Het leven is loslaten, aan één stuk... tot het over is...
    (Door dat, notabene mijn eigen, schilderij is na 45 jaar die vriendschap op, verjaard, uit elkaar gegroeid)
  • ivo
    wat een verhaal, lijkt luchtig maar lijkt opgeklopt in een keelsmorend geheel, zoiets als je met een sigaret kan hebben als de rook wat te diep in de longen zit .. je hoest het eruit ...
    Dora: Het was luchtig bedoeld, al hoewel... er zit uiteraard ook een lading in, een onderlaag. Of dat is wat jij ervaart? Jouw feedback vind ik spannend, roept in ieder geval iets op... Dank je
  • Danvoieanne
    Wat mooi
    Dora: Dank je wel. ja zo'n vriendin is meer dan familie
  • warket
    (onderwerp) vlot geschreven
    Dora: (onderwerp) dank je...
    Ik snap dat het onderwerp vlot is beschreven?
  • Mistaker
    Echt, ik zat vanavond op internet te zoeken naar info over een bezoek aan Groningen. Misschien ga ik er van de zomer een paar dagen heen nl. (heb ik vanavond bedacht). Ook een bezoekje aan Schiermonnikoog erbij. Toevallig dus!
    In de meivakantie ga ik 4 dagen naar Berlijn, ik kan bijna niet wachten!
    Heerlijk verhaal Door.

    Groet,
    Greta
    Dora: Dank je.
    Ik zal straks wel een verhaaltje over Groningen schrijven... Berlijn schijnt ook geweldig te zijn, alvast veel plezier. Groet van mij.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .