Volg ons op facebook
|
< terug
Vakantie in het Noorden
Maandachochtend. MJ en ik zijn op weg naar Groningen. De zon doet haar best en we zijn op tijd vertrokken. "Het vroor bijna vannacht."
"Ja, maar het wordt warmer van de week."
"Heb jij je regenjas ook bij je?"
Terwijl ik de auto op kruissnelheid houd knikt mijn vriendin, die onderwijl voor koek en zopie zorgt. Het waait hard, af en te moet ik flink bijsturen, maar MJ weet niet dat ik al een kwartier in stilte worstel met een idioot soort sentiment dat onverwacht toch meereist. Magnifieke lieve beelden doemen in me op, overschaduwd door de roet van pijnlijke geestverduistering. Zinsbegoocheling. Mijn ongewild aanwezige verleden mag mijn humeur niet aanvreten, beslis ik. We zijn samen op weg. Naar ontspanning, naar iets nieuws beleven. Zwolle's horizon is vijftien jaar na mijn laatste bezoek ook aangevreten.
"De IJselbrug herken ik nog, alleen zijn er twee rijbanen bijgekomen. Bah, zie dat vreselijke gebouw eens. Hallo, kijk nou, Wehkamp bestaat gewoon nog. Verrek, Scania zat vroeger bij mij in de buurt, nu een heel eind richting Meppel," murmel ik als we door Zwolle zijn en voorbij zeven jaar jeugdig gulzige levensvreugde die hier werd ontmanteld. Gelukkig helpt het uitzicht me terug in het heden. Ruimte, door de zon beschenen vlak land met glanzende koeien en de voor mij bekende ruime boerderijen.
"Kijk, de watertoren is inmiddels verbouwd tot hotel,"roep ik bij Nieuwleusden en ik zie de lieve lachende Irene in mijn hart, die met Wietse en hun kinderen zo'n groot deel van 'Het Zwolse' meebeleefde.
Na 15.00 uur kunnen we het huisje betrekken dat MJ in Steendam heeft gehuurd. Derhalve lassen we een tussenstop in. Hogeveen, waar oude statige allure familiair tussen nieuwbouw staat te slapen. Haha, niet ingecalculeerd: maandagmorgen kwart over elf…nog niets is open. Nijdige koude wind waait in de hoofdstraat door onze jas als we onze neus platdrukken tegen het raam van de Kringloopwinkel. In een mooie oude kast ontwaar ik een theepot voor Annie.
"Lijkt in niets op 'Switch' bij ons. Het ziet eruit als een antiekzaak." zijn MJ en ik het eens. Oef, twee uur zoekbrengen. Langs de schouwburg en de Tamboerpassage wandelen we tot aan het eind van de langzaam ontwakende winkelstraat en eten op de terugweg een 'opwarmbroodje' bij de bakker. Het laatste kwartier doden we in het zonnetje op een muurtje aan het einde van gracht. Tegenover de kringloopwinkel houd ik als een havik in de gaten of er binnen al beweging is. Vriendelijke jongens trachten parasols tussen palen te spannen tot de baas hen belt en zegt dat er slecht weer op komst is. De leuke kringlooptheepot heeft een gebarsten deksel maar de opgewekte mevrouw is blij met ons compliment over haar smaakvol ingerichte winkel van tweedehandse Sinkel
'Boei 12' wijst naar het restaurant als we aan het Schildmeer het vakantievillapark oprijden.
"U heeft er een boot bij gehuurd," deelt de receptiemevrouw ons vrolijk mee en ze vertelt meteen dat we daar straks de uitleg over zullen krijgen.
"Voor een bootje met roeispanen?" vraag ik en ze lacht ons heerlijk uit. MJ wil niets op het water en wat moet ik in mijn uppie in zevenenhalve meter gemotoriseerd gewiebel dat boeberdoept als een bejaarde Harley Davidson? Gelukkig kunnen we de zespersoonssloep annuleren.
Het huisje is voorzien van het moderne comfort inclusief KPN gestuurde tv die, niet geheel onverwacht, geen krimp geeft. De lange jongeman, hij zou ons de werking van de sloep uitleggen, installeert in ruil daarvoor KPN opnieuw en snijdt op over 'De Koperen Scheepsbel' en een steakrestaurant in Steendam, waar men uitstekende maaltijden serveert. Een half uur later pruttelt de eerste koffie, zijn de bedden opgemaakt en hangt ons goeie goed in de kast. We bewonderen de rustige vaart voor de deur waar 'onze' boot is weggesleept. Wolken minimugjes dansen voor ons alvast op voorhand de tarantella, MJ heeft heerlijk bloed, ontdekken ze meteen. De ijskast staat vol meegenomen restjes voor het ontbijt plus knabbelarij voor de eerste avond.
Boei 12 blijkt morsdood en doet pas na woensdag de deuren open, vandaar dat we die namiddag al de Koperen Scheepsbel opzoeken. Helaas, ook tot donderdag gesloten.
"Men eet hier door de week part time." lachen we als het andere restaurant ook verloren leeg blijkt. Goedgemutst rijden we naar Appingedam om in te kopen. Toch een avontuur, op elektra koken. Morgen 'doen' we met de P+Rcitybus Groningen, waar het marktdag is.
feedback van andere lezers- Wee
Fijn stukje om te lezen. Reizen maakt mij immer weemoedig, ik herken 't meeliftend sentiment.
Verhuizing achter de rug, maar wachten op meubels en vooral kásten! Voel mij extreem ontheemd nog.
Lief dat je er naar vraagt, dank je wel.
x
Dora: Lijkt me inderdaad een vreemd gevoel, in een half leefbaar huis... sterkte maar... - ivo
een reisverhaalt mooi hoor ... je schrijft het wel allemaal zo heel steriel .. mooi dat wel, een experiment?
Dora: Dank je... Ik vind zelf die gevoelige toets over Zwolle niet zo steriel, toch? Over Ethiopie schreef ik ook al eens... In het begin. - Mistaker
Leuk om te lezen Door! Ben benieuwd naar je belevenissen in Groningen.
Groet,
Greta
Dora: Morgen Groningen, goed? Dank je - warket
ben ook een weekje weggeweest
Dora: Leuk, dank je
|
