writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

vrijdag 27 maart 2009

door warket

Ik heb gewoon geen zin om zin te hebben. Vandaag niet. Vannacht verdwaalde ik in een bejaardentehuis. Nadat nonkel Arthur aan een alcoholverslaving bezweken was en tante Clemence besloten had om in een rusthuis te gaan wonen was ik haar gaan bezoeken. Aan ziekenhuizen heb ik sowieso een hekel maar in een bejaardenhuis krijg ik het echt benauwd. Reeds bij het binnenkomen gutste het zweet van mijn rug. Met trillende vingers stapte ik hijgend in de lift. Bij overmaat van ramp was dit gebouw vierkant en acht verdiepingen hoog. Ze hadden me aan de receptie verteld dat ze op het tweede woonde in kamer nummer vier. Na zesmaal diep ademhalen betrad ik de kamer en was opgelucht toen ik zag dat ze sliep. Ik gaf de pralines die ik meegebracht had aan een verpleegster die ze meteen op at. Ze vroeg of ik de spuiten op het tiende verdiep voor haar wou steriliseren. Ik durfde niet weigeren, doch eens boven gooide ik de spuiten weg en wou terug naar beneden. De lift was echter verdwenen. Toen ik langs de gang naar de traphal ging deed iemand de deur open en krijste dat er een inbreker was. In paniek vluchtte ik naar een verdieping lager. Iedereen kwam in pyjama naar me toe. In het nauw gedreven kroop ik langs een brandladder naar beneden waar mijn moeder me stond op te wachten.
Wat heb je nu weer uitgespookt, vroeg ze bedroefd.
Neen, vandaag heb ik geen zin om zin te hebben. Het was niet eens mijn schuld.
Zaterdag is een dag van Saturnus, 'dies sartinus', een bastaardvloek als je in een woordenboek kijkt. Maar vrijdag, waar komt dat woord vandaan? Boetedag, visdag, weekdag, ongeluksdag, Frija's dag. Het wordt gewoon maar opnieuw dag. Voor we het weten is het weer over.
Ze staat voor de spiegel. Ik heb niks in de kleerkast, zegt ze als ik met tegenzin wakker word.
Die grijze broek staat je goed.
Ongelovig kijkt ze naar mijn hoofd dat boven de bedsprei tevoorschijn komt.
Ach man, jij zegt zomaar wat. Ik heb nieuwe kleren nodig.
Klaarwakker nu stel ik voor om die fruljurk met dat diep uitgesneden zwart bloesje aan te trekken.
Zucht...zucht...zucht...ik heb niks fatsoenlijks om aan te doen.
Zelfs een glimlach zou haar nu breken. Ik sta op en kook een ei voor haar en mij. Vergeet het licht in de badkamer niet uit te doen.

 

feedback van andere lezers

  • Dora
    Ge WEL Digt lekker doorheen realisme en droom. Ja ik geniet van jouw stijl. Komt er ooit een roman? Lijkt me zalig lezen
    warket: Voor een boek heb ik de ambitie niet. Het kost mij al genoeg moeite om handschrift op computer te digitaliseren. Ik heb wel een vijfhonderd paginas handgeschreven boek dat ik ga copiëren en in lees-cafés achterlaten. Bij de eerste tien bladzijden dacht ik er al aan maar er komt geen einde aan dit verhaal over verbruikte toekomst.
  • jan
    oh demon alcohol, sad memories I can't recall (R.Davies)

    tja vrouwen en kleren...
  • ivo
    zalig
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .