naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

maandag 28 oktober 2010

door warket

Dromen dat je niet droomt. Dan sta je daar helemaal alleen op de rand waar je niemand tegenkomt. Het klamme zweet van niemandsland veeg je als je opstaat weg met een spons. Je kamt je haar en knipt je verwilderde wenkbrauwen bij. Niet met de deuren slaan, er slaapt nog iemand met een droom in het bed waaruit je kwam. Je overweegt of je pas vertrekt bij dageraad omdat er sterren aan de hemel staan. Je wikt en weegt het begin van de dag...elke dag opnieuw tot je beseft dat het weeral die winter wordt waar je pas uitgestapt bent.
Doorlopend verkeer op de grond en in de lucht. Ook in mij gonst lawaai. Wat doen die mussen nog op tafel? Rond de Romaanse toren vliegen duiven. Mooie duiven, zegt een schooljongen helemaal alleen met een boekentas. Eerst had ik hem niet verstaan. Hij moest het drie keer herhalen. Ik ben te laat, vervolgt hij. Ik ben altijd te laat wou ik nog zeggen maar zoiets vertel je niet aan kinderen. Dan denken ze als die ouwe het mag, mag ik het ook.
In de stad is een nieuwe zwerver aangekomen. We zijn mekaar al een paar keer gepasseerd. Ook hij heeft een fiets. Die van hem is tot op de draad versleten. Toen ons pad voor de vierde keer kruiste keken we met herkenning naar mekaar. Een schichtige goeiedag zonder handdruk ofzo. Woorden zijn soms overbodig. Een blik des te meer. Voor ik het vergeet...vanmorgen liep een egel langs mijn schenen in de schemer en ik dacht ik heb hem lief. Geen liefde van breken en barsten. Gewoonweg ik heb hem lief.
Kijk, herfstbladeren waaien over mijn schaduw. Doorkild, mijn lichaam trilt, mijn handen beven. Niemand steekt de vuren aan. Ik bel naar vuurvrouw.
Geen zin om vanavond mee uit eten te gaan?
Ja, heel graag maar kom eerst naar huis.
Bij de italiaan gestoofde nier in lookboter voor mij en groentenpasta voor haar. Drie tafels verder zitten studenten heftig te praten. Ze zegt dat het over beleggingen gaat. Morgenvroeg gaat het regenen.

feedback van andere lezers

• Dora
  liefde voor een stekeldierke geen breken en barsten, maar gewoon...